Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Καλοκαιρινή όψη πτώχευσης




   Φαίνεται ότι οι ηγέτες της χώρας δεν θα λουστούν στα ιαματικά νερά του Αιγαίου φέτος. Θα εργαστούν περαιτέρω για την ανάκαμψη της ημετέρας πορείας ,κυρίως της οικονομικής.
   Ιαματικά νερά του Αιγαίου καθότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα τα νερά του Αιγαίου μας έσωσαν από κάθε νόσο και περιδίνηση οικονομίας. Έτσι στην Σαλαμίνα , στην Συμμαχία των Αθηνών , ακολούθως στο Ναβαρόνε , πρωθύστερα δε στο περί Ροδίων ναυτικό δίκαιο και γενικά, διάσπαρτα είναι τα δείγματα, της απόδειξης του ανωτέρω ισχυρισμού.

 Όμως οι κυβερνώντες προτιμούν να το ρίξουν στην μελέτη και ξεσκόνισμα των λογαριασμών ενός εκάστου Υπουργείου ώστε να μην ξεχαστεί κωδικός για κωδικός δίχως περικοπή .

Κόψε κόψε ,σου λέει ,στο τέλος θα σωθούμε .

Ο Ελληνικός λαός αποτελεί υπόδειγμα λαού που πληρώνει τα οικεία λάθη του. Επέλεγε για δεκαετίες φαύλους πολιτικούς και αίφνης ήρθε η ώρα της πληρωμής. Μέχρι τώρα μόνο τους τόκους πληρώσαμε .Σχεδόν πτωχεύσαμε και εισέτι δεν αγγίξαμε κεφάλαιο. Δεν αγγίξαμε δε το κεφάλαιο διότι εισέτι μας κυβερνά το ίδιο το κεφάλαιο της φαυλότητας .

Ποιος άλλος άλλωστε θα αποτολμούσε να ψεκάσει ψεύδη και ιδεολογήματα τον κόσμο την ώρα της πλέον κρίσιμης στιγμής; Μόνο αυτός που πιστεύει ότι κόσμος είναι μόνο μάζα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται .

Ποτέ δεν μίλησαν την γλώσσα της λογικής με τον λαό. Ποτέ βέβαια, δεν τον γαλούχησαν την γλώσσα της αλήθειας, για ν ακούσει σοβαρά και τη γλώσσα αυτή.

Ποτέ δεν είδαν στα μάτια το συμφέρον του. Πάντα διαθλαστικά το αντιμετώπισαν.
Πάντα με σπόντες , πλάγιες, ξεπλάγιες, κόκκινες, κίτρινες, μενεξεδί, φούξια και πράσινες γραμμές.

Δεν είναι η ώρα για αναλύσεις . Άλλωστε τι να αναλύσεις ;  Το πώς ,με ποια γωνία θα προσκρούσει το καράβι πάνω στο παγόβουνο ;  Αφού ούτως ή άλλως θα προσκρούσει. Άστα, θα τα δούμε μετά .

   Ξεκινήσαμε με ΓΑΠ και Μεγίστη , ότε και δόθηκε το σήμα κινδύνου. Μάρτιος ήταν θαρρώ. Τώρα ,ύστερα από δύο τουλάχιστον έτη, καλοκαίρι πλέον και βλέπουμε την πτώχευση επερχόμενη .

Ούτε τα μπάνια του λαού πλέον δεν σώζουν την κατάσταση. Διότι ούτως ή άλλως σε λίγο όλοι οι Έλληνες θα κάνουμε μπάνιο ,ακούσιο , στην θάλασσα του χάους .

 Καλοκαιρινή όψη της πτώχευσης γαρ.

Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis






Read More...

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Πιστεύει κανείς ειλικρινά ότι θα σωθούμε με αυτά τα καραγκιοζιλίκια ;



   Πραγματικά πιστεύει κανείς πως με τις περικοπές στους χαμηλοσυνταξιούχους και νέους φόρους ότι έχουμε έστω και μία (1) ελπίδα να σωθούμε ;

Πιστεύει κανείς, που ξέρει δυο πράγματα, ότι με αυτά τα μέτρα που τώρα σχεδιάζουν, πως ο,τι και να γίνει, κούρεμα, επιμήκυνση ακόμα και άφεση όλων των τόκων και χρεών να παίρναμε, ότι θα ορθοποδούσαμε ;

Μήπως οι πολιτικοί ταγοί μας είναι μάρτυρες του Ιεχωβά και περιμένουν οσονούπω τη Β παρουσία ; Το φαινόμενο είναι δύσκολο να εξηγηθεί διαφορετικά. 

 Η παραπληροφόρηση και οι θεωρίες συνομωσίας όσο βουλιάζουμε τόσο παρεκτρέπονται από την όποια λογική κριτική.

Κανείς δεν λέει ευθέως την αλήθεια :

1)  Για να έχει ουσιαστική ελπίδα να σωθεί τούτη η χώρα, με τη δομή που έχει τώρα, επιβάλλεται ΑΜΕΣΑ  να διωχθούν – απολυθούν  300.000 ή και 400.000 δημόσιοι υπάλληλοι ή δήθεν εργαζόμενοι στενά με τον δημόσιο τομέα. Λογιστικά μάλιστα είναι εφικτό να βρεθούν οι κατηγορίες των άχρηστων ή έστω μη χρήσιμων ή των προκλητικά για το έργο τους, αμειβόμενων και να υπερκαλυφθεί το νούμερο αυτό.
Για αμαρτωλές επιτροπές και ΜΚΟ ύποπτες ούτε κουβέντα…

Το βασικό μέτρο των απολύσεων είναι σκληρό και το παραπάνω «νούμερο», είναι άνθρωποι, οι περισσότεροι με οικογένειες και υποχρεώσεις.

 Λύση άλλη όμως δεν υπάρχει.

Αργά η γρήγορα άλλωστε αν δεν γίνει αυτό όλοι θα βρεθούν άνευ εργασίας.
Αν το κράτος ήταν μια υγιής ιδιωτική επιχείρηση άμεσα θα προέβαινε στη κίνηση αυτή αν μπορούσε μόνο έτσι να επιβιώσει (Όλος ο πλανήτης είναι «ανταγωνιστικός» και όχι μόνο οι επιχειρήσεις…).

 Η νοοτροπία που έχουμε εδώ στην Ελλάδα είναι κατόπιν πολύ λαϊκισμού και προκλητικών ψεμάτων να μας κλέβει ένα μεγάλο μέρος δημοσίων υπάλληλων ή και λειτουργών και να προσπαθούνε πάντα να πείσουν κιόλας,  ότι το κάνουνε και για αγνούς επαναστατικούς λόγους!

Δικαιολογίες πολλές μπορεί να υπάρχουν, αλλά επειδή έχουμε φτάσει στα όρια μας, ας πάψουν να προκαλούν, αναγάγοντας την αλητεία και το κοινό έγκλημα που κατά κανόνα πράττουν,  ως προϊόν δήθεν επαναστατικής και πολιτικής ιδεολογίας.   


2) Επανανομοθέτηση της συνδικαλιστικής πρωτοβουλίας.

Όταν  π.χ. μια απεργία κρίνεται καταχρηστική ή παράνομη από τη δικαιοσύνη και οι όποιοι καλοί αγωνιστές παρ όλ αυτά την κάνουνε, αυτό να σημαίνει άμεση απόλυση. Το κράτος πεθαίνει από τα παραλυτικά σοκ κάποιων που έχουν υποστήριξη και από πολιτικά μαγαζάκια. Η «πλάκα» εν γένει της νοοτροπίας Φωτόπουλου κάποτε θα πρέπει να έχει ένα τέλος.  Γιατί περί «πλάκας με μπουκες», και τα λοιπά, πρόκειται αλλά δυστυχώς «τραγικής πλάκας» για το κράτος και εμάς.

 Εάν δεν γίνουν τα παραπάνω δυο αυτά πράγματα, μακάρι να είναι ψέματα, αλλά όπου νάνε θα καταρρεύσουμε…

Έτσι απλά.

Το τι θα γίνει μετά ένας Θεός μόνο ξέρει και κανένα ον στον πλανήτη αυτό.
Αφήστε λοιπόν τα σενάρια για το μετά, γιατί κανείς δε ξέρει τι ακριβώς έχουμε να πάθουμε και να μαρτυρήσουμε.

Ευχάριστα πάντως δεν θα είναι και θα κρατήσει μάλλον πολύ αυτή η περίοδος. Περίπου (ως παράδειγμα), όσο μείνανε οι Ρώσοι στη Πολωνία. Εκεί να δείτε και τι είδους Εθνική κυριαρχία θα έχουμε, παρεμπιπτόντως.

Μάλιστα μέσα σ όλα,  από τον Θεό μπορεί να το γυρίσουμε ακόμα και στον Αλλάχ λόγω της πολυπολιτισμικής εισβολής που υφιστάμεθα ούτως ή άλλως.

Κατά τα άλλα Λαμπρά !  

 Team Apopsis






Read More...

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ ΜΕ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΑ ΑΝΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.






ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ


Στις εκλογές που τελευταίως διενεργήθηκαν, παρά το ότι γνωρίζαμε το τι θα επακολουθούσε, δώσαμε, για μια ακόμη και τελευταία φορά, την ψήφο μας στη Νέα Δημοκρατία. Τούτο δε διότι, ο λαός είχε αφηνιάσει και με καταστροφική μανία οδηγούνταν αγεληδόν να δώσει ψήφο στο αναρχικό μόρφωμα που μεταμορφώθηκε σε Κόμμα, με την επωνυμία ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 

 Μία διάσπαση του εκλογικού Σώματος που υποστήριζε τη Ν.Δ, θα ήταν ολέθρια για τον τόπο. Εάν ο ντιλετάντης πολιτικός, ο εκπηδήσας κατά τρόπο που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, από το πουθενά και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα διεκδικεί την ηγεσία της χώρας, ανελάμβανε τα ηνία της εξουσίας, η χώρα θα περιέπιπτε σε περιπέτειες, αφάνταστα χειρότερες από εκείνες που ζει, ως αποτέλεσμα της διακυβέρνησης από τον ελάχιστο Παπανδρέου.

 Ενώπιον αυτού του διλήμματος βρεθήκαμε, οι δυνάμενοι να κάνουμε πολιτική ανάλυση και μη ωθούμενοι από τη στείρα αντιδημοκρατική εκδικητική μανία ορισμένων, πολλών αυτή τη φορά, πολιτών-ψηφοφόρων, οι οποίοι έθεσαν ως αξίωμα το «γαία πυρί μειχθήτω» χωρίς να θέσουν προ αυτού και το «ποίει το πρέπον»… Ενώπιον της επαπειλουμένης ολικής καταστροφής, παρείδαμε τις αμαρτίες της Νέας Δημοκρατίας και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του αρχηγού της και ψηφίσαμε, με βαριά καρδιά, αλλά ψηφίσαμε το Κόμμα αυτό, ως έχον λιγότερες αμαρτίες από το ευρισκόμενο στην εξουσία επί τριακονταετία και ρίψαν την Ελλάδα στην άβυσσο.

 Δεν μας διέφευγε ότι, η εκλογή αυτή θα είχε το αποτέλεσμα που προέκυψε. Και η ανάλυση έβγαζε το συμπέρασμα ότι, μία ερμαφρόδιτη κυβέρνηση θα προέκυπτε. Κυβέρνηση τέτοια που θα αποτελούσε θίασο σκιών, με κύριο καραγκιοζοπαίχτη τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος καίγονταν από τη λαχτάρα να γίνει Πρωθυπουργός έστω και αν δεν θα μπορούσε ούτε να πηγαίνει στο σπίτι του χωρίς να δίδει αναφορά στους συνεταίρους του επί σκηνής.

 Η συγκρότηση του Υπουργικού Συμβουλίου, μας έπεισε επαρκώς ότι είχαμε δίκιο στις κρίσεις μας. Η αδυναμία τοποθέτησης, από την αρχή, υπουργού Εθνικής Οικονομίας, η διπλωματική ασθένεια του κ. Ράπανου, η άρνησή του τελικώς να αναλάβει το Χαρτοφυλάκιο, η τοποθέτηση του κ. Στουρνάρα, ο οποίος ευθύνεται στο μέτρο που του αναλογεί για το καταχρέωμα της χώρας, έδωσαν όλα τα στοιχεία που θα χαρακτήριζαν αυτή την κυβέρνηση.

 Οι παλινδρομήσεις και η έλλειψη οποιουδήποτε προγράμματος, η αδυναμία συνεργασίας των υπουργών, αυτό ήταν άλλωστε φυσικό, η συνεχιζομένη άσκηση της εξουσίας από τους ανθρώπους του ΠΑ.ΣΟ.Κ και η προστασία από αυτούς όλων των ενόχων για αδικήματα που διέπραξαν σε βάρος της χώρας, σηματοδοτεί την παραπέρα πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα.

 Από την άλλη, η αδυναμία των ανθρώπων της Νέας Δημοκρατίας να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων του λαού, δημιουργεί τέτοια πικρία ώστε να προεξοφλείται η διάλυση του Κόμματος στο οποίο είχε στηρίξει ο λαός κάποτε τις ελπίδες του.

 Ο κ. Σαμαράς και η ολιγομελής παρεούλα του, γνωστή από το παρελθόν, δεν είναι σε θέση να δώσει κανένα όραμα στον απογοητευμένο λαό. Οι ενέργειες των κατ’ ευφημισμό υπουργών σε όλους τους τομείς, δείχνουν ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα για το τι πρέπει να κάμουν και πώς πρέπει να το κάμουν. Τρανή απόδειξη οι χθεσινές κρίσεις στην Ελληνική Αστυνομία. Σφαγιασμός όλων των ικανών αξιωματικών και ανάδειξη ηγεσίας άχρωμης, άγευστης, άνευρης και κατά τύχην. Διακοσμητικό μόνο ρόλο έπαιξε ο υποτιθέμενος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, που έχει μεταβληθεί το Υπουργείο αυτό με τον νέο τίτλο από τον ελάχιστο, σε Υπουργείο Προστασίας του κάθε Αλήτη, ως το ονόμασε αντιστράτηγος της Αστυνομίας.

 Ποιος έκανε τις κρίσεις κύριε Δένδια; Εσείς; Μήπως τις έκανε ο κ. Κουβέλης συνεπικουρούμενος από τον κ. Οικονόμου; Μπορείτε να απαντήσετε ευθέως και εντίμως;

 Η χώρα οδεύει στον δρόμο της παρακμής. Στον δρόμο αυτόν την τοποθέτησε ο εκ Μιννεσότα μετανάστης, ο οποίος δεν απόκτησε ποτέ εθνική ελληνική συνείδηση και δεν του γεννήθηκε ποτέ το αίσθημα του πατριωτισμού. Χώρα του και χώρα της οικογένειας Παπανδρέου, υπήρξε και είναι η Αμερική. Κακώς κάκιστα ήλθαν στην Ελλάδα και κακώς κάκιστα τους αποδέχθηκε ο ελληνικός λαός. Τώρα τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Μόνο μέγας ηγέτης, του αναστήματος ενός Ελευθερίου Βενιζέλου, ενός Ιωάννη Μεταξά, ή ενός Κωνσταντίνου Καραμανλή,  θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία προς την καταστροφή. Τέτοιος ηγέτης δυστυχώς δεν υπάρχει.

 Το πρόγραμμα της αλλοίωσης του πληθυσμού, της απαξίωσης της θρησκείας, της κατάργησης της γλώσσας, της χρησιμοποίησης όλων εκείνων που δέχθηκαν να παίξουν τον ρόλο του Εφιάλτη και του Πήλιου Γούση, είναι όλα αυτά τα στοιχεία που καταδεικνύουν την πορεία της χώρας. Οι ευρισκόμενοι σήμερα στην κυβερνητική εξουσία, αποτελούν θλιβερά αντικείμενα του θιάσου σκιών. Κοινώς, του μπερντέ του Καραγκιόζη. Και η χώρα; Για το πλοίο που δεν έχει προορισμό, κανένας άνεμος δεν είναι ούριος, έγραφε ο Ανναίος Σενέκας…


ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

Read More...

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Όνειρο ή Εφιάλτης ;




Η Ελλάδα ρημαγμένη από την κρίση, την κρίση της ηθικής, της οικονομίας, της λογικής.


Όλα είναι σε επίπεδο πεζοδρομίου. Ούτε σπιθαμή πάνω από αυτό .
Ουδείς αποτολμά να κάνει το βήμα εμπρός .

Ολοι περιμένουν τον οικονομικό νεκροθάφτη , κάποιον κύριο Τσίπρα που θα κηρύξει το τέλος της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας ,αναγράφοντας στην διεθνή σκηνή ότι η Ελλάδα, έκανε «κοπάνα»  από τον αγώνα για την ευρωπαϊκή πορεία .

 Εκεί λοιπόν που η καταχνιά έσκιαζε τα πάντα, ξεπρόβαλε ένας γέρος, κουρασμένος και ρακένδυτος .Κουβαλούσε στην πλάτη του ένα σάκο που μέσα είχε τα λάθη των Ελλήνων.

Έγειρε κουρασμένος στον τοίχο και εκεί τον πλησίασε ένα νεαρό παιδί, ίσα με 12 χρονών και τον ρώτησε τι έχει μέσα στον σάκο.

Εκείνος αρνήθηκε να απαντήσει στην αρχή. Μετά όμως του είπε ότι μέσα στον σάκο έχει ότι δεν θα ήθελε ποτέ να κάνει το παιδί όταν μεγαλώσει . Έχει μέσα στο σάκο τα λάθη που δεν πρέπει να κάνει το παιδί όταν μεγαλώσει .

Το παιδί έκανε πίσω. Φοβήθηκε .Δεν κατάλαβε όμως τι είδους λάθη και τι μπορεί να μην πρέπει να κάνει όταν μεγαλώσει .

Ρώτησε λοιπόν τον γέρο για αυτό και εκείνος αποκρίθηκε .
... Παιδί μου, μέσα εδώ κρατώ την προδοσία των ονείρων σου. Κρατώ τον προδότη που κατέδωσε στους εχθρούς σου τα όνειρα σου ώστε αυτά να μην γίνουν ποτέ πραγματικότητα. Να σβηστούν από τον χάρτη της αλήθειας .

Τότε το παιδί κατσούφιασε και είπε στον γέρο να τον αφήσει να δει τον σάκο μια φορά.

Eκείνος του είπε ότι το πρώτο σφάλμα που μπορεί να κάνει κανείς είναι να δει μόνο τα λάθη του. Αν κάνει μόνο αυτό, δηλαδή μόνο μα βλέπει τα λάθη χωρίς να τα διορθώνει, τότε θα πάρει όλο τον σάκο μαζί του χωρίς σωτηρία .

-- Για να μπορέσει , ειπε ο γέρος να δει τον σάκο, θα πρέπει να ξέρει και πώς να διορθώσει τα λάθη που είναι μέσα .

-- Μα πώς θα ξέρω να διορθώσω λάθη, λέει ο μικρός ;

-- Μόνο ένας τρόπος υπάρχει ,αποκρίνεται ο γέρος .Μόνο ένας .

-- Να έχεις θέληση να κουβαλάς τα λάθη μαζί σου σε σάκο ώστε να θυμάσαι τι σε κούρασε στην ζωή, τι σου κόστισε στην ζωή και να μην επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη δύο φορές. Αντίθετα να μαθαίνεις απ αυτά και να μη τα επαναλμβάνεις. Αυτή είναι η λύση .

-- Μα τότε εσύ ποιος είσαι .Ρώτησε ο πιτσιρίκος ;

...Σιωπή απ τον γέρο .

-- Μα ποιος είσαι, πες   μου … Επέμεινε ο μικρός .

-- Είμαι το εγώ σου ,μετά από μισό αιώνα δουλειάς. Είμαι ο εαυτός σου όταν έβαλε και το τελευταίο λάθος στο σάκο.

Τώρα, κουρασμένος και ελεεινός οδεύω προς το τέλος .

Έμαθα τα λάθη μου. Έμαθα την ζωή μου .

Μα εγώ πώς θα αποφύγω τέτοια τύχη ,είπε ο πιτσιρικάς .;

Πώς θα γίνω καλύτερος ;

-- Τότε πάρε τον σάκο μου και προχώρα, ενθυμούμενος πάντα ότι τα λάθη πληρώνονται και κουβαλιούνται μια ζωή. Να κάνεις τα λιγότερα, να αναγνωρίσεις όλα όσα έκανες και να τα πάρεις στον σάκο σου .

Ταύτα είπε ο γέρος και απεχώρησε, αφήνοντας τον σάκο πίσω του.


Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis
 


Read More...

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Η τεραστία κοινωνική σημασία των (μνημονιακών και αντιμνημονιακών) βλακών εν τω συγχρόνω βίω




   Επιχειρούν, ακόμα και μπακάλικα να μας πείσουν ότι το «μνημόνιο» μπορεί να έχει ταυτόχρονα δύο πρόσωπα ! Το καλό και το κακό.
Οι φιλομνημονιακοι κάνουν λόγο ιδιαίτερα ότι αποσκοπεί στην ανάκαμψη της οικονομίας ενώ αντίθετα οι αντιμνημονιακοί κάνουν λόγο για απομείωση της εθνικής κυριαρχίας, ότι θα μας τα φάνε οι τοκογλύφοι κλπ κλπ.

Όλη Η Ελλάδα ψήφισε δυο φορές φέτος με κριτήριο σαν να κάνανε δημοψήφισμα οι εικονομάχοι και οι εικονολάτρες στο Βυζάντιο.
Ιστορικά πλέον γνωρίζουμε τη παρακμή του Βυζαντίου. Δεν παραδεχόμαστε όμως φυσικά ότι τα ίδια σημάδια σήψης παρατηρούνται επακριβώς στη σύγχρονη νοοτροπία. Ο «αντιμνημονιακός» αγώνας ή ο «μνημονιακός» θρέφουν την καινούργια μάζα των ψηφοφόρων. Όλοι τους ήδη έχουν κηρύξει τον «ανένδοτο» τους κι όποιον πάρει ο Χάρος...

Ο Χάρος όμως μπορεί να είναι επιλεκτικός αλλά όταν βρίσκει τέτοιες ευκαιρίες με τούτα τα φαινόμενα σήψης γίνεται και ποσοτικός και παίρνει μαζί του ακόμα και ολόκληρες χώρες. Αν συνεχίσουμε έτσι ως χώρα και ως έθνος δεν γλιτώνουμε το ραντεβού μαζί του, ασχέτως της καλής ατομικής υγείας, ή μη, του καθενός ξεχωριστά.

  Η αλήθεια είναι ότι το «μνημόνιο» τίποτα από τα θετικά αλλά και από τα αρνητικά που κάθε μέρα μας τορπιλίζουν τα ΜΜΕ από μόνο του δεν κάνει ! Όπως μιλάμε για Φούσκες στην οικονομία, σας παρουσιάζουμε εδώ μια πολιτική Φούσκα όπου προσπαθούν να χτιστούνε ή να διατηρηθούνε, νέα ή παλιά, αντίστοιχα, πολιτικά μαγαζιά και μαγαζάκια. Το αν θα πάει μπροστά η Ελλάδα ή θα καταποντισθεί καμιά σχέση δεν έχουν οι δήθεν μνημονιακές ή αντιμνημονιακές πρακτικές, διαπραγματεύσεις ή επαναδιαπραγματεύσεις!
Αυτό οι καλοί μας πολιτικοί, μας το απέκρυψαν γιατί δεν είναι «πιασσάρικο» ψήφων…

Τα πραγματικά δεδομένα είναι τα εξής για να μην κοροϊδευόμαστε επιτέλους :

1) Η Ελλάδα ήταν και προ μνημονίου σε οξύτατη κρίση και κοινωνική και οικονομική.
2) Η κρίση αυτή επιδεινώθηκε και κατά τη «μνημονιακή» περίοδο επειδή κυρίως δεν έγιναν οι όποιες δέουσες αλλαγές.
3) Οι αλλαγές που έγιναν ή οι αλλαγές που ΔΕΝ έγιναν δεν προήλθαν από ΚΑΜΙΑ εντολή ξένου παράγοντα αλλά από την πολιτική των ιθαγενών πολιτικών μας (άλλο πράγμα τώρα αν κάποιοι πολιτικοί μας έχουν προϊστάμενους από… αλλού ή χρωστάν στη Μιχαλού… με τα οράματα τους).
4) Υπόλογοι δεν είναι μόνο αυτοί που κυβερνήσανε αλλά και όσοι επιχείρησαν να κάνουν ψηφοθηρική αλλά προβοκατόρικη αντιπολίτευση εναντίον του τόπου.

Για τις παραπάνω 4 προτάσεις βρέθηκε ως άλλοθι των εγκλημάτων το μνημόνιο, η Μανταμ Μερκελ ο Μεσιέ Σοιμπλε ο κακός ελεγκτής Τομπσεν κλπ κλπ Για τις παραπάνω 4 προτάσεις έως τώρα δεν έφταιξε ούτε φταίει κανένα μνημόνιο κι αυτό γιατί :

Α) Οι «ξένοι» μας πιέζουν για διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία. Επισήμως, αλλά και βασικά και αρχικά ζητάνε να δούνε ένα κράτος να μπορεί να σταθεί στα πόδια του ! Κάπως έτσι χονδροειδώς, ονομάζεται αυτό στην οικονομία, ως «πρωτογενές πλεόνασμα». Εάν μας κόψουν τα δανεικά και δίχως να επιστρέψουμε πίσω τα παλαιά δανεικά και τους τόκους έτσι όπως είμαστε τώρα ή και πριν μνημονίου ΔΕΝ επιβιώνουμε. 
Αυτό είναι γεγονός όπου κανείς συνδικαλισταράς ή εργατοπατέρας αριστερός κατά κανόνα (αλλά και με εξαιρέσεις) ΔΕΝ θέλει να το παραδεχθεί.
Άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε και … θάνατος μόνο είναι τα συνθήματα τους : «Ιδεολογικοί λόγοι λεριοί κι ασήμαντοι με μεγάλα και σημαίνοντα (ψευδ)οράματα»…

Β) Οι καλοί μας πολιτικοί δεν τολμούν ή τόλμησαν να τα βάλουν με την κραταιά πολιτική διαφθορά του τόπου αυτού. Αφενός κάποιος είναι παράνομος κλέπτης εάν η κλοπή που κάνει υπάγεται και σε ποινικό ενδιαφέρον , αφετέρου έχουμε δημιουργήσει κι ένα μεγάλο κατεστημένο πολιτικά «νόμιμων» κλεπτών.
Είτε με τη στρέβλωση πάσας ομαλής έννοιας συνδικαλιστικού αγώνα ή ακόμα με μεταμεσονύκτιες κατά κανόνα νομοθετήσεις της νοοτροπίας «Τσοβόλα δώστα όλα» .
Για όσους μιλάνε λοιπόν για απομείωση της Εθνικής μας κυριαρχίας ας κοιτάξουν πρώτα να δουν ποιος προδίδει η κλέβει κατ επάγγελμα έξη και συνήθεια το ταλαίπωρο τούτο κράτος και μετά να καταραστούμε και τους «ξένους».

Γ) Οι καλοί μας πολιτικοί τα ρίχνουνε όλα στα «μνημόνια» επειδή αντί να κάνουνε περικοπές στους εμφανώς κλέπτες της πατρίδας μας προτιμάν να σφάξουν οικονομικά τους χαμηλοσυνταξιούχους τους χαμηλόμισθους και κάνουνε και περικοπή φαρμάκων στους καρκινοπαθείς επειδή δεν έχουν μέλλον ως ψηφοφόροι, πιθανόν.
Αντίθετα, έστω κι αν έχει «νομοθετηθεί» να έχει μηνιαίες απολαβές ένας δημόσιος υπάλληλος 3.000 ή 4.000 ευρώ ενώ παράγει το ίδιο έργο περίπου με έναν άλλον του δημοσίου (υπάλληλο) των 900 ευρω ή ακόμα χειρότερα του Ιδιωτικού των 700, κλεβει τη πατρίδα μας, όσο κι αν χτυπιέται, ουρλιάζει, τραμπουκίζει ή σφυρίζει αδιάφορα.
Κι αυτό επειδή όλοι οι προνομιούχοι συνδικαλιστοπατεράδες ουρλιάζουνε ότι τους κανιβαλίζουν , χτυπιούνται ότι δεν θ αλλάξουν τρόπο ζωής, τραμπουκίζουν ότι θα μας αλλάξουν τα φώτα, και σφυρίζουν αδιάφορα λέγοντας ψέματα κατά πάγιο κανόνα για το ποσά τελικά βουτάνε από το κράτος, μη εμφανίζοντας συνήθως κάτι παρανοϊκά επιδόματα χψζ.
Φυσικά πάντα υποστηρίζουν ότι είναι και οι…καλύτεροι και ότι δουλεύουν πολύ περισσότερο απ τους άλλους. Αυτό δεν είναι μόνο καραμέλα αλλά αν το κάνουνε τατουάζ στο μέτωπο τους θα είναι λιγότερο διακριτό …
Εάν δεν λυθεί τούτο το πρόβλημα ο,τι άλλο και να γίνει αργά ή γρήγορα θα… καταρρεύσουμε και τότε θα δούμε και τον… πάτο.

Δ) Αυτά τα βλέπουνε οι καλοί μέτριοι ή και κακοί δανειστές μας και μας λοιδορούν. Τα βλέπει ήδη όμως και όλη η Ευρώπη και γελά. Από μία καλή εικόνα που είχαμε εν γένει ως λαός πριν λίγο καιρό, το μόνο που έχουμε ως καλή εικόνα πλέον, είναι η ένδοξη Ιστορία μας. Όσο και να μπερδέψουμε τα νούμερα και όσα μνημόνια και να καταγγείλουμε εάν εμείς οι ίδιοι κοροϊδευόμαστε με τούτο το υδροκέφαλο και μισοδιαλυμένο κράτος αργά η γρήγορα θα γίνουμε περίγελος και της Νότιας αλλά και της Βόρειας Ευρώπης και όχι μόνο…

Και ακριβώς εδώ είναι που παραχωρούμε πλέον την όποια Εθνική κυριαρχία μας.

Από τα υποβρύχια που γέρνουν ως τον τελευταίο κακότροπο δημόσιο υπάλληλο (και άδικα ίσως και υπεραμειβόμενο), όλα αυτά πάνε προσθετικά. Ολ’ αυτά προσθετικά αποδυναμώνουν την Ελλάδα και φυσικά την Εθνική μας κυριαρχία. Μετά μπορεί να έχουμε ακόμα και πλήρη άλωση, η οποία ήδη έχει αρχίσει, με την του τύπου «ξέφραγο αμπέλι» λαθρομετανάστευση.

Εδώ είναι ακριβώς που χρειάζονται οι καίριες λύσεις και οι μεγάλοι αγώνες.
Εδώ ακριβώς, χρειάζεται κράτος που θα προστατεύει του τίμιους πολίτες του αλλά και θα επιβάλλει την Εθνική του κυριαρχία.

Γιατί μπορεί να μην είναι ηθικά έντιμο 200.000 ή 300.000 παράσιτα, όπου και να βρίσκονται και ότι και να κάνουν, να βουλιάξουν ένα έθνος, αλλά έως τώρα φαίνεται ότι το καταφέρνουν περίφημα.

Τούτοι βασικά μας έχουν αρρωστήσει ως λαό και κρύβονται τώρα πίσω από τα ψέματα ή τις υποκρισίες ή τα μεγάλα ανούσια οράματα ή τις «μνημονιακές» ή «αντιμνημονιακές» ανοησίες.

Η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια έχει αποκτήσει μια τεράστια «πέμπτη φάλαγγα» που αυτή θα είναι η αιτία της καταστροφής της, μας έρθουν δεν μας έρθουν από το εξωτερικό είτε καλά είτε κακά μνημόνια. Η χώρα μπορεί να διαλυθεί με 1000 διαφορετικούς (προφανώς ακόμα και «μνημονιακούς») τρόπους.
Έχει δει όμως ως τώρα κανείς, καμιά κίνηση με συνέπεια και ουσία για να σωθεί, ή… θνησιγενή μπαλώματα που επιτείνουν και μεγεθύνουν το μαρτύριο;

Γιατί τελικά ήταν, είναι και θα είναι υποκρισία να έχει πιάσει φωτιά το ίδιο σου το σπίτι και να κάθεσαι την ίδια ώρα και να καταγγέλλεις τα ελλιπή μέτρα πυροπροστασίας στη ζούγκλα του Αμαζονίου…
Τα υπόλοιπα είναι για το Θεάρεστο λειτούργημα ευρέσεως πνευματικής τροφής των εικονομάχων και των εικονολατρών, ειδάλλως, για τη τεραστία κοινωνική σημασία των (μνημονομάχων και μνημονολατρών) βλακών στο σύγχρονο πολιτικό βίο μας.

Άλλωστε όπως είπε κάποτε και κάποιος σοφός : "Δύο κεφαλαί δια να συνεννοηθούν πρέπει να είναι ή εξ ίσου κεναί, ή εξ ίσου πλήρεις"… Το πρόβλημα εδώ είναι πως Μνημονιακοί και Αντιμνημονιακοι είναι εξ ίσου πλήρεις αλλά συνάμα και κενοί…

Team Apopsis

Read More...

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Της Κυριακής οι σκέψεις



     Τα ψέματα τελείωσαν. Οι παρατάσεις ολοκληρώθηκαν. Οι παρατηρήσεις έλαβαν τέλος.
Τα σχόλια περιττεύουν από εδώ και εμπρός .
Ο κόμπος πλέον έφθασε στο…. Ο Αννίβας προ των πυλών. Η ώρα της αλήθειας. Λυδία λίθος η πραγματικότητα.

Κύριοι …
Τελευταία ευκαιρία να κάνετε την Ελλάδα κράτος ,τους πολίτες της υπερήφανους ,το μέλλον των Ελληνόπουλων όνειρο για ελπίδα .

Κύριοι…
Αν σκοπεύετε (εκ νέου) να παίξετε με τα ιερά και όσια των Ελλήνων, ήτοι την πατρίδα, την θρησκεία και την λογική, τότε αφήστε τα και φύγετε . Ίσως έτσι γλιτώσουμε λίγο χρόνο .
Δείτε και συνεννοηθείτε με τους δανειστές μας, με τους φίλους και εχθρούς. Μην σταθείτε να κοιτάτε.

Πράξτε επιτέλους .

Διαβάστε ένα βιβλίο στοιχειωδών οικονομικών .
Ρωτήστε έναν μαθηματικό.
Αναζητείστε καφετζήδες.
Στοιχηματίστε στο λόττο .

Όμως, κάντε καλά διότι ούτε χρόνος ούτε διάθεση για χάσιμο υπάρχει . Όχι τίποτα άλλο αλλά αν γίνει της μόδας να πηδάνε οι άνθρωποι από τα μπαλκόνια τότε θα επέλθει και έτερος λόγος αναστολής στην αγορά. Ποίος θα πάει για ψώνια αν κινδυνεύει να πέσει πάνω του (…).

Πλάκα εκτός, ουσία εντός.

Σώστε την χώρα.

Μήνυμα ελήφθη . Νόημα κατανοητό ;


Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis

Read More...

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Η μητέρα των μαχών στην Ευρώπη θ αρχίσει από την Ελλάδα ;




Βοράς – Νότος 

   Αν η Ιστορία με κάποιο τρόπο επαναλαμβάνεται, αυτό μπορεί να σημαίνει, πως, όπως στον Αμερικάνικο εμφύλιο θα έχουμε, έστω οικονομικές, «εχθροπραξίες» στη Γηραιά ήπειρο;
Ο πόλεμος ή η έντονη τούτη διαμάχη που πάει να γίνει, «καλλιεργείται» ήδη από «καλοθελητές» ή είναι τελικά προϊόν Ιστορικής αναγκαιότητας ;
Υπάρχουν τελικά συγκλίνουσες απόψεις ή μόνο και αποκλειστικά κόκκινες γραμμές έτσι ώστε αυτός ο «πόλεμος» να είναι μοιραίος και αναπόφευκτος ;

Το παράδοξο σ αυτή την Ιστορία είναι πως, επικοινωνιακά τουλάχιστον, όπως αντιλαμβάνεται κάποιος από τις «ειδήσεις» εδώ στην Ελλάδα, τα στρατόπεδα έχουν ήδη δημιουργηθεί.
Παράδοξο, επειδή δημιουργήθηκαν μόνο με συνθήματα δίχως να εξηγεί κανείς επαρκώς από τη κάθε πλευρά τι ακριβώς de facto σε μια ενωμένη Ευρώπη μας χωρίζει ή τι ακριβώς θα μπορούσε να μας ενώσει θετικότερα !

Έτσι κοντολογίς καταλήγει ο κόσμος να αρέσκεται σε επιχειρήματα τύπου και επιπέδου, εικονομάχων και εικονολατρών. Από τη μια πλευρά αδιάλλακτοι και αδηφάγα όντα οι Μαντάμ και Μεσιέ Βόρειοι. ή από την άλλη, ανυπόληπτοι χρεοκοπημένοι και ζητιάνοι οι Νότιοι, κρίνονται ως επαχθείς από τους γαλαζοαίματους Βόρειους.
Είναι φανερό λοιπόν, πως αν τεντώνει το σκοινί ο ένας θα το τεντώνει και ο άλλος μέχρι να σπάσει και έτσι θα έχουμε ανεξέλεγκτα φαινόμενα Ευρωπαϊκού (και όχι μόνο ίσως) οικονομικού, εμφυλίου. Φαντάζει αμφίβολο όμως, έως και ανέφικτο εάν έστω κι ένα κράτος βγει «κερδισμένο» από το φαινόμενο τούτο.

Η Ιστορία της Ευρώπης πάντα ήταν γεμάτη από καταστροφικούς πολέμους. Κράτη και Έθνη χαθήκανε και νέα Κρατικά μορφώματα κατά καιρούς γεννηθήκανε.

   Έτσι λοιπόν τις σημερινές μας μέρες (και ουχί τω καιρώ εκείνω…), ξαναστήθηκε το σκηνικό του πολέμου, με την προπαγάνδα κυρίως, να αφιονίζει τους Λαούς με απίστευτα ψεύδη και ανακρίβειες, με τέτοιο τρόπο ώστε να καλλιεργείται σιγά αλλά σταθερά ένα αβυσσαλέο μίσος για τους μεν προς τους δε και αντίστροφα. Οσονούπω και με τον τρόπο αυτόν πιθανότατα, αργά ή γρήγορα θα κλείσει η ιδέα (ή το μαγαζί) της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και θα έχουμε ακόμα μια φορά την Ευρώπη να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της.

Στην κατάσταση μάλιστα που βρισκόμαστε τώρα, εδώ στην Ελλάδα, θα είμαστε σίγουρα εμείς που θα υποφέρουμε και θα πληρώσουμε τα χειρότερα των χειρίστων άπαξ και διαλυθεί η Ευρωπαϊκή ένωση. Λίγο η εισβολή λαθρομεταναστών, λίγο ο μισοδιαλυμένος ήδη κρατικός μηχανισμός, λίγο ο υπέρμετρος λαϊκισμός, λίγο ο αναρχοαριστερισμός με τα διεθνιστικά οράματα περί ισοπέδωσης, λίγο το ένα και το άλλο, το μέλλον της Ελλάδας στο σενάριο αυτό προβλέπεται από ζοφερό έως πλήρες θανατηφόρο.

   Το καλύτερο βέβαια σενάριο είναι λοιπόν να μη βαρέσει αφενός διάλυση η Ένωση και αφετέρου να μην απομειωθεί η εθνική μας κυριαρχία όπως κι αν την εννοεί ο καθένας. Γίνεται να υπάρξει αυτή η θετική έκβαση ;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ αλλά με … προϋποθέσεις !

   Η βασικότερη και ουσιαστικότερη μάλιστα προϋπόθεση είναι να μη τραβάνε το σκοινί ούτε οι μεν αλλά ούτε και οι δε. Πράγμα όχι μόνο που δεν συμβαίνει, αλλά κάθε μέρα που περνάει περισσότερο μάλλον καλλιεργείται, και από πολλούς πολιτικούς, και από ΜΜΕ μια φιλοπολεμική τάση από όλες τις πλευρές. Φαίνεται πως ο «Θεός» του πολέμου είναι ανώτερος από τον οποίο «Θεό» της λογικής, επικοινωνιακά τουλάχιστον, εδώ στην Ελλάδα.

Πόσο συμφέρει όμως αυτή η πολεμική τάση την ίδια την Ελλάδα και τους Έλληνες ; Σε κάθε σενάριο και σε κάθε περίπτωση, χαμένοι και μάλιστα πολύ άσχημα χαμένοι, είμαστε εμείς οι Έλληνες έστω ακόμα κι αν «χάσουν» (ποδοσφαιροποιημένα) οι Βόρειοι και «κερδίσουν» οι Νότιοι !!!

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ, ΠΟΥ ΜΕΡΙΚΟΙ Η ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΝΕ Η ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ !
Αυτό είναι, που κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι έχουμε «δέσει τον Γάιδαρο μας» και ότι τίποτα δεν μας… κουνά.

Με ευχολόγια όμως, παρακινδυνευμένες καιροσκοπικές ή ακόμα και τζογαδόρικες προβλέψεις, επιπροσθέτως δε και με (διεθνιστικά) οράματα το όποιο πρόβλημα μας δεν πρόκειται ποτέ όμως να λυθεί. Όσο δε μάλιστα οξύνονται οι παραπάνω περιγραφείσες πολεμικές τάσεις τόσο περισσότερο συνέχεια χαμένοι θα βγαίνουμε επειδή πολύ απλά, αλλά σταράτα, ΗΔΗ έχουμε πάρει την… κάτω βόλτα.

   Το συμπέρασμα εδώ είναι πως και οι δυο πλευρές δεν έχουν ούτε απόλυτα δίκιο αλλά ούτε και απόλυτα άδικο. Αυτό που είναι άδικο ανέντιμο κι ανήθικο είναι οι πολεμικές (ποδοσφαιρικού τύπου, χάσαμε - κερδίσαμε) ανακοινώσεις, κραυγές, η ουρλιαχτά και από τις δυο πλευρές εικονομάχων – εικονολατρών, ή πείτε αν θέλετε, Βορείων και Νοτίων.

Κοντολογίς τουλάχιστον εμείς ως Ελλάδα και Έλληνες για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε, πρώτον, οφείλουμε είμαστε ρητώς υποχρεωμένοι να διεκπεραιώσουμε κάποια πράγματα, αλλά και δεύτερον, δικαιούμεθα να απαιτήσουμε και κάποια αυτονόητα τουλάχιστον.

Οφείλουμε : Να καθαρίσουμε τον όποιον κακό μας εαυτό. Οι μίζες, κρατικοδίαιτα παράσιτα οργανώσεων, οργανισμών, και φορέων του Δημοσίου τομέα εν γένει, είναι μορφές εγκλήματος ενίοτε με επικάλυψη δήθεν ιδεολογικού μανδύα. Κατά κανόνα είναι σαφές ποιοι κοροϊδεύουν και κλέβουν, ακόμα και τώρα (ας κοιτάξει αν θέλει κάποιος, ως παράδειγμα, τα πορίσματα του κ. Ρακιντζή κι αν δεν πεισθεί ας συνεχίσει να μιλά για οράματα, ή συνομωσίες, ή ακόμα και για εξωγήινους), και ποιοι δουλεύουν τίμια όπου και να βρίσκονται. Η αδράνεια και η ανοχή ειδικά της τελευταίας τριαντακονταετίας μας έχουν φέρει σε απελπιστική πλέον θέση : Η Ελλάδα, όσο και να μας φορολογούν, κάθε χρόνο χρειάζεται δανεικά έστω κι ας μη πλήρωνε τίποτα από τόκους και χρέη. Ταυτόχρονα οι Έλληνες δεν αντέχουν να πληρώνουν κι άλλο φόρους άμεσους έμμεσους η χαράτσια. Άρα και τους Βορείους να… «κερδίσουμε» οι πρώτοι «χαμένοι» εμείς θα είμαστε….

Δικαιούμεθα : Να φυλάμε τα σύνορα μας δίχως να μας υποδεικνύει ή χειρότερα διατάζει κανείς και το πώς. Δικαιούμεθα Νοσοκομεία και φάρμακα. Απαιτούμε δικαιοσύνη για να μη μας κλέβουν είτε με το πρόσωπο του κράτους είτε με το πρόσωπο των συνδικαλισταράδων, είτε με 1001 τρόπους, διακριτούς όμως πλέον, που έχουνε βρει. Δυστυχώς όμως, και τα δικαιώματα μας ως Λαός τελικά καταστρατηγούνται αλλά και τις υποχρεώσεις μας με μια δόση αναρχοαριστερισμού και κουτοπονηράδας τελικά τις έχουν καταδολιεύσει με αποτέλεσμα να βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στην αποσύνθεση εν γένει της κοινωνίας.

Ενώ λοιπόν, όσο αυταρχικοί, κοράκια άτεγκτοι άπονοι και ο,τι άλλο είναι οι Βόρειοι δεν έχει τελικά και τόσο νόημα γιατί εμείς οι ίδιοι αυτοκτονούμε ως Λαός. Υπάρχουν δεν υπάρχουν, αυτοί οι «άθλιοι» Βόρειοι αργά ή γρήγορα έχουμε πάρει εμείς οι ίδιοι τον κατηφορικό δρόμο του αυτοαφανισμού μας, με τον τρόπο που λειτουργούμε ως τώρα.
Το να διαλύσουμε τη πατρίδα μας δικαιωμένοι και ψευδουπερήφανοι ότι δήθεν δεν φταίμε και εμείς ως Λαός και κοινωνία δεν είναι απλώς υποκρισία αλλά έγκλημα που ισοδυναμεί ακόμα και με προδοσία.

Σε τελευταία ανάλυση δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχουν οι όποιο ξένοι το δικαίωμα να μας διατάζουν ή να μας υποδεικνύουν το πώς θα φτιάξουμε ένα υγιές κράτος αλλά ταυτόχρονα εμείς ως Έλληνες οφείλουμε και έχουμε χρέος και υποχρέωση να το φτιάξουμε ως αυτούσιο ηθικό μας καθήκον. Δηλαδή, ας μην κοροϊδεύουμε ούτε να αλληλο - κοροϊδευόμαστε αλλά και να μη μας κοροϊδεύουν.

   Έτσι ακριβώς, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα όμως, πάνε πακέτο. Εάν πονηρά σκεπτόμενοι αγνοήσουμε είτε το ένα είτε το άλλο μπορεί Ευρωπαϊκός εμφύλιος να μη γίνει τελικά. Αλλά ακόμα και στην Ευρώπη να μείνουμε, θα καταντήσουμε η Σπιναλόγκα της Ευρώπης… Έτσι… απλά.

Ας αφήσουν λοιπόν πολλοί τις πολεμικές κραυγές κι ας καθαρίσουν τον κόπρο του Αυγείου πριν λιμοκτονήσει και διαλυθεί όλη η χώρα εν μέσω βεβαίως, βεβαίως, ουρλιαχτών ψευδο-υπερηφάνειας. Γιατί αν είμαστε προβληματικοί επειδή κλέβουμε ως Έλληνες τους ίδιους μας τους εαυτούς δημιουργώντας και ως κράτος χρέη θα έρθει η ώρα και η στιγμή που ούτε τα πετρέλαια μας θα μας σώσουν ούτε οι αποζημιώσεις ούτε τα οράματα ούτε ίσως και η Β’ παρουσία.
Κι αν δεν διορθωθούμε πάλι αργά ή γρήγορα, όχι μόνο θα χάσουμε αυτά που τώρα ΗΔΗ μας θίγονται, αλλά κινδυνεύει πλέον άμεσα ακόμα και η Ιστορική μας επιβίωση ως Έθνος.

Κάποιοι λαοί το κατάφεραν αυτό «περίφημα», είτε μόνοι τους είτε επειδή κατακτήθηκαν.

Εμείς προσπαθούμε και τα δύο αυτό τον καιρό συνάμα: Και να μας κατακτήσουν με τον Α ή Β τρόπο αλλά και ν αυτοκτονήσουμε.

Τώρα γιατί πολλοί ακολουθούν αυτό το δίδυμο της συμφοράς ; Παραπληροφόρηση, Αμάθεια ή Ημιμάθεια, Οραματοληψία σχιζοειδούς μορφής, Ενσυνείδητος εμπρησμός κατά του κράτους, ή ακόμα και σκέτη κουτοπονηριά έως και βλακεία.

Απ’ όλα έχει ο Μπαξές της συμφοράς, εδώ σήμερα, στη σύγχρονη Ελλάδα. Μόνο η ελπίδα και η λογική δυσκολεύεται ν ανθίσει σε τούτο τον μπαξέ…

Μπορεί λοιπόν η μητέρα των μαχών ν αρχίσει από την Ελλάδα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι γνωρίζουμε τον πρώτο χαμένο ανεξαρτήτως της έκβασης.

Και όποιος αντιπροτείνει ότι είναι καλύτερα να πέφτεις μαχόμενος ας πάει να (ξανα) διαβάσει τον Δον Κιχώτη. Θα εντοπίσει έτσι ίσως και το πεδίο της μάχης που καλλιεργούν σήμερα τα ΜΜΕ και οι λαϊκιστές.

Team Apopsis

Read More...