Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Οι εισαγγελικές εντολές και διατάξεις, εκτελούνται επι κύνων και κυρίων αυτών. Επι αλλοδαπών λάθρα εισερχομένων εν τη επικρατεία, εκτελούνται ;


Ειδησεογραφική πηγή και φωτογραφία :

    http://parapona-rodou.blogspot.com/2011/03/blog-post_827.html

Read More...

Η ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΑΡΚΟΖΥ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ.



ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και πάλι ως τραγωδία. Λαοί στενάζουν και κραυγάζουν κατά των τυράννων. Ποίοι είναι οι τύραννοι; Εκείνοι που επέβαλαν το σκληρό καθεστώς τους, άλλοτε με τη βία και άλλοτε με τις ζητωκραυγές των ίδιων των πληθυσμών των χωρών που τώρα εξεγείρονται, ή εκείνοι που δήθεν για να τους απαλλάξουν από το καθεστώς αυτό σκοτώνουν αδιακρίτως;

Το σημείωμά μου αυτό αναφέρεται στην τραγωδία της Λιβύης. Η χώρα αυτή σπαράσσεται από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Δεν παίρνω το μέρος ούτε της μιας πλευράς ούτε της άλλης. Γνωρίζω εκ προσωπικής πείρας, πόσο σκληρό καθεστώς επέβαλε ο Καντάφι. Τώρα έρχονται στο φως και γεγονότα τα οποία αμαυρώνουν τη φήμη του ότι υπήρξε αποτελεσματικός και δίκαιος για τον λαό της Λιβύης. Διεφθαρμένο και αυτό, όπως όλα τα προσωποπαγή καθεστώτα. Μία κατάσταση δε, η οποία διαρκεί σαράντα χρόνια και πλέον, χωρίς έλεγχο, χωρίς εναλλαγή, όσο και να είναι παραγωγική και να προωθεί την ανάπτυξη της χώρας όπου υφίσταται, κουράζει και αδικεί.

Ο Καντάφι αναρριχήθηκε στην εξουσία σε μία περίοδο όπου, η αίγλη του συνταγματάρχη Γκαμάλ Άμπτελ Νάσερ ήταν στα ύψη. Τότε, όλα τα κράτη της Αραβικής χερσονήσου, καταπιεσμένα και αφημένα στην υπανάπτυξη και τον αναλφαβητισμό, από τη μακρά περίοδο της Αγγλικής και Γαλλικής αποικιοκρατίας, ακολούθησαν τον δρόμο που χάραξαν οι πρωτεργάτες της Αιγυπτιακής επανάστασης και αποφάσισαν να διώξουν τους πασάδες και αφεντάδες, που τοποθέτησαν στον σβέρκο αυτών των λαών οι αναφερόμενοι εκμεταλλευτές αποικιοκράτες. Σ’ αυτή την περίοδο, ανέρχονται στην εξουσία με μικροκινήματα φιλόδοξοι νεαροί αξιωματικοί, απελευθερώνουν τις χώρες τους από τους εγκάθετους των ξένων τυράννων και εγκαθιστούν το δικό τους τυραννικό καθεστώς.

Συνέβη στην Αίγυπτο, στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη. Στην περιοχή του Μαγκρέμπ διατηρήθηκαν πολιτικές ισορροπίες, με ελάχιστες στρατιωτικές επεμβάσεις. Τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια, οι λαοί αυτών των χωρών, ωθούμενοι είτε από απαράδεκτη αδικία, η οικογενειοκρατία των δικτατόρων ξεπέρασε κάθε όριο, είτε με την υποκίνηση ξένων χωρών που θέλουν να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή, ανίκανοι να διακρίνουν τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τις πράξεις τους, ξεσηκώθηκαν και ζήτησαν την κατάργηση των καθεστώτων. Ως ήτο επόμενο, οι κρατούντες αντέδρασαν και δημιουργήθηκε το σημερινό χάος. Η Αίγυπτος, φαίνεται ότι βαδίζει στον δρόμο της ηρεμίας. Αλλά, ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι, ο Άμρι Μούσσα, ή ο ανίδεος Ελ Μπαραντέϊ, ή όποιος άλλος θα μπορέσει να ικανοποιήσει τα αιτήματα ενός λαού που ζει για χρόνια στην καταπίεση και έχει σωρευμένα αιτήματα και απαιτήσεις για μια καλύτερη ζωή; Όταν δε, αυτός ο λαός ξέρει πια ότι, με ευκολία κατάργησε ένα καθεστώς δυναμικό, το οποίο αποτελούσε συνέχεια του “Νασερισμού”, γιατί δεν θα επιχειρήσει πάλι, όταν γρήγορα θα διαπιστώσει ότι, η λύση στα προβλήματά του είναι ανέφικτη ή ίσως μακρινή;

Η κρίση της Λιβύης είναι χειρότερη από εκείνη της Αιγύπτου. Ο Καντάφι δεν έχει φίλους. Με την εγωπαθή τακτική του, με την ασυλλόγιστη συμπεριφορά του, με την υποστήριξή του σε ομάδες τρομοκρατών, με την ανάμειξή του σε εγκληματικές ενέργειες, οι οποίες κόστισαν πολλές ζωές αθώων πολιτών με την κατάρριψη επιβατικών αεροπλάνων, ήταν επόμενο να αποτελεί μόνιμο στόχο. Δεν θα μπορούσε να στηριχθεί σε ανθρώπους που “λάδωνε” για να διατηρούνται στην πολιτική στις χώρες τους και να εφαρμόζουν αντιλαϊκά μέτρα. Ούτε θα μπορούσε ο Καντάφι, να γίνει λαοφιλής ηγέτης, ας πούμε στην Ελλάδα, επειδή τοποθέτησε τον υποτιθέμενο πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου στο “Ίδρυμα Καντάφι”, όσες διαψεύσεις κι αν κάνει, η αλήθεια παραμένει αμετάβλητη.

Η περίπτωση, όμως της Λιβύης, δεν μπορεί να εκληφθεί ως περίπτωση Καντάφι. Η εξέγερση διαφόρων φυλών και πληθυσμών, οι οποίοι, ίσως δεν ευνοήθηκαν όσο άλλες, φαίνεται ότι υποκινήθηκε, όχι για την αντιπάθεια προς το ολοκληρωτικό καθεστώς Καντάφι, αυτό είναι στη Λιβύη από το 1969 και κανένας δεν ευαισθητοποιήθηκε, αλλά από άνομα συμφέροντα αρπαγής του ορυκτού πλούτου της χώρας αυτής. Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, επιβεβαιώνουν την υποψία όλων των πολιτικώς σκεπτομένων ανθρώπων.

Η έκπληξη στην περίπτωση αυτή, δεν ήταν η επίθεση καθ’ εαυτή. Μετά την επίθεση των Αμερικανών στο Ιράκ και τη διάλυσή του ως χώρας, ήταν αναμενόμενο να συμβεί το ίδιο και σε άλλη χώρα. Επικρατέστερες ήταν δύο: Η Συρία και η Λιβύη. Αλλά, την έκπληξη την έφερε ο κ. Σαρκοζύ. Ούτε οι ενασχολούμενοι με την πορεία των πολιτικών γεγονότων παγκοσμίως, έγκυροι αναλυτές, περίμεναν να βαδίσει ο κ. Σαρκοζύ στα παλιά κακοτράχαλα και επικίνδυνα δρομάκια της Γαλλικής αποικιοκρατίας. Τον ρόλο αυτόν τον παίζει χρόνια τώρα η Αμερική και έγινε η πλέον μισητή χώρα στον κόσμο. Η τακτική την οποία ακολούθησε ο κ. Σαρκοζύ, μάλιστα φαίνεται χωρίς στρατηγική, αφού δεν αναμένεται να εξυπηρετηθούν γαλλικά συμφέροντα αλλά εκείνα της Αμερικής και πάλι, ομοιάζει με εκείνη του Μουσσολίνι του 1923, που είχε ως σκοπό να ισχυροποιήσει το καθεστώς του, να γίνει λαοφιλής στο εσωτερικό της Ιταλίας και να προκαλέσει όλες τις χώρες, στρεφόμενος κατά της Κοινωνίας των Εθνών. Ως θύμα του, πρώτο θύμα της Φασιστικής Ιταλίας, επέλεξε την Κέρκυρα. Χωρίς λόγο, επιτέθηκε κατά της Κέρκυρας, την βομβάρδισε, την κανονιοβόλησε, την κατέλαβε. Σκότωσε αθώους ανθρώπους οι οποίοι καμία αντίσταση δεν προέβαλαν. Η Ελλάδα, ως ήταν φυσικό, προσέφυγε στην Κοινωνία των Εθνών. Και η ψυχορραγούσα Κοινωνία των Εθνών, καταδίκασε την Ελλάδα να πληρώσει αποζημίωση στην Ιταλία. Αυτόν τον Οργανισμό, τον εκτέλεσε ο Χίτλερ ύστερα από μερικά χρόνια, με το ξέσχισμα της Συνθήκης των Βερσαλλιών.

Ο κ. Σαρκοζύ, ύστερα από μία αποτυχημένη πολιτική πορεία και βλέποντας ότι, η συμπάθεια των Γάλλων προς την πολιτική του κατέπεσε σε απογοητευτικά επίπεδα, επιτέθηκε κατά της Λιβύης. Άλλο που δεν ήθελαν οι Αμερικανοί. Αμέσως συγκάλεσαν τον υποτακτικό τους Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, του οποίου προΐσταται μια μαριονέττα, με ακατανόητη ευκολία εκμαίευσαν μία απόφαση από το Συμβούλιο Ασφαλείας και για να μην αναλάβουν τη δαπάνη του πολέμου, ανέθεσαν στο ΝΑΤΟ την καταστροφή της Λιβύης.

Με ακατανόητη ευκολία γράφω παραπάνω, πέτυχαν να πάρουν απόφαση που να δικαιολογεί τις πράξεις τους, διότι μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι και η Ρωσία και η Κίνα και η Γερμανία. Η Γερμανία διαχώρισε τις ευθύνες της εξ αρχής και δήλωσε πως δεν θα μετάσχει του πολέμου. Γιατί, όμως, δεν απέτρεψαν την έκδοση της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας οι δήθεν αντιτιθέμενοι στην στρατιωτική και καταστροφική επέμβαση στη Λιβύη; Το ερώτημα αυτό απαιτεί απάντηση.

Η “ψυχοπονία” αυτών που επιτέθηκαν και βομβαρδίζουν χωρίς διακοπή τις πόλεις της Λιβύης, που σκοτώνουν παιδάκια στα σχολεία και στους δρόμους, καταστρέφουν την υποδομή της χώρας, την οποία, μας αρέσει δεν μας αρέσει, ο Καντάφι δημιούργησε, μετατρέπουν τα πάντα σε ερείπια, δεν πείθει κανένα. Δεν πείθει διότι το έγκλημα που διαπράττεται είναι τεράστιο. Και σε τελευταία ανάλυση, οι εμφύλιοι πόλεμοι σε διάφορα κράτη, δεν παρέχουν δικαίωμα σε κανένα Σαρκοζύ, σε κανένα Ομπάμα, σε κανένα ΟΗΕ της πλάκας να επεμβαίνει. Άλλωστε, ο ΟΗΕ σήμερα, δεν διαφέρει καθόλου από την Κοινωνία των Εθνών, όπως ήταν όταν τα σύννεφα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου πύκνωναν πάνω από τον ουρανό της Ευρώπης.

Σ’ αυτή τη διαδικασία, στον πόλεμο κατά της Λιβύης, μετέχει και η Ελλάδα. Ο επικίνδυνος πολιτικός και υποτιθέμενος πρωθυπουργός της, την έμπλεξε για τα καλά και χωρίς λόγο. Πέρα από την διάθεση όλων των ελληνικών στρατιωτικών διευκολύνσεων στην Αμερική και στο ΝΑΤΟ, παρά την οικονομική κατάρρευση στην οποία βρίσκεται, κοστίζει στη χώρα μας ο πόλεμος εναντίον της Λιβύης, κατά ανεξακρίβωτες πληροφορίες, εξήμισυ εκατομμύρια Ευρώ τον μήνα. Μόνο τόσα; Ίσως πολύ περισσότερα. Γιατί; Ο Ελληνικός λαός είναι ώρα να εξαγάγει τα συμπεράσματά του.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ


Read More...

Γιατί ο Α. Παντελεήμονας αλλά και η Ελλάδα ολόκληρη έχουν χειρότερη μοίρα από την Λαμπεντούζα ;


Η Λαμπεντούζα είναι ένα μικρό Ιταλικό νησί (φαίνεται και που είναι στην πάνω φωτογραφία) με 5.000 κατοίκους που έχει την Γεωπολιτική «ατυχία» να βρίσκεται (νότια της Μάλτας) στη μέση μεταξύ Σικελίας (Ιταλία) και Τυνησίας. Έχει την τύχη (και ντρεπόμαστε εκ προοιμίου που λέμε «έχει την τύχη» ) να μην είναι Ελληνικό νησί αλλά Ιταλικό. Γιατί λέμε όμως ότι έχει τη τύχη ; Διότι ενώ πρόσφατα κατακλύσθηκε από ένα τσουνάμι λαθρομετανάστευσης η Ιταλική κυβέρνηση έσπευσε να την στηρίξει.

Ο Α. Παντελεήμονας είναι μια περιοχή των Αθηνών που είχε την ατυχία η «τύχη» του και η «μοίρα» του να κρέμεται στα χέρια κάποιων ολίγιστων πολιτικών.

Εμείς εδώ θα σας παραθέσουμε τα γεγονότα, βγάλτε και εσείς τα δικά σας συμπεράσματα.





Οι αριθμοί σε παρένθεση (1,2,3,κλπ) παραπέμπουν στις πηγές, ενώ η «διχρωμία» στα σχόλια μας.



Α) Η Λαμπεντούζα «θα επιστρέψει σύντομα στους κατοίκους της» επισήμανε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος επισκέφτηκε το νησί, νότια της Σικελίας, που αντιμετωπίζει τεράστια κρίση με τους μετανάστες. Μάλιστα, τώρα, οι πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική, που φτάνουν καθημερινά, ξεπερνούν τους μόνιμους κατοίκους του νησιού. Οι μετανάστες υπολογίζονται στις 6.000 ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περίπου 5.000.
Ο ιταλός πρωθυπουργός απευθυνόμενος στους κατοίκους τόνισε ότι «σε 48-60 ώρες η Λαμπεντούσα θα μείνει μόνο με τους κατοίκους της». (1)

Αα) Ο Άγιος Παντελεήμονας έχει ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ αναλογίες από την Λαμπεντούζα. Η αντίστοιχη αντίδραση της πολιτείας ; Επίκληση στο «Θείον» με τις ευλογίες του Αρχιεπισκόπου μας κ. Ιερώνυμου, συγκινητικές ευχές του Προέδρου της Δημοκρατίας μας κ. Παπούλια και μια μεγαλειώδης μουσική συναυλία με την θεσπέσια φωνή του κ. Νταλάρα.


Τι άλλο κάνανε ;




Β) «Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συμφωνούν ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποσυμφόρηση της Λαμπεντούζα».
« Μετά το χθεσινό “μπλόκο” του λιμανιού, ομάδα κατοίκων του νησιού προχώρησε σήμερα σε κατάληψη του δημαρχείου ζητώντας άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις.» (2)

Ββ) i Κυβέρνηση και αντιπολίτευση εδώ στην Ελλάδα σχεδόν ποτέ δεν συμφωνούν. Είναι «ελληνικά μαλωμένες»
ii Στις καταλήψεις εδώ στην Ελλάδα επιτυχία έχουν οι συνδικαλιστές και οι πλήρως παράνομοι λαθροέποικοι (Νομική – Υπατία). Οι υπόλοιποι προπηλακίζονται (νεοελληνιστί τρώνε ξύλο) από τα ΜΑΤ.



Γ) Παράλληλα, ανακοίνωσε ότι «το υπουργικό συμβούλιο πρόκειται να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο να προταθεί η Λαμπεντούζα ως υποψήφια για το [βραβείο] Νομπέλ Ειρήνης», ενώ, σχετικά με το οικονομικό μέλλον των κατοίκων, τους διαβεβαίωσε ότι «η κυβέρνηση της Ρώμης θα εγκρίνει ειδικές φοροελαφρύνσεις, ώστε να αποζημιωθούν για τα όσα πέρασαν». (3)

Γγ) Εμείς ψηφίζουμε νόμο εχθροπάθειας για να πάρουν τυχόν Νόμπελ οι «εχθροπαθείς» μας κάτοικοι από τη φυλακή (sic). Όσο για τις αποζημιώσεις και τις φόρο - ελαφρύνσεις τις έχουμε δυστυχώς διαθέσει όλες διαμέσω offshore στον εθνικό μας ευεργέτη κ. Άκη για να είναι περήφανα ευθυτενής και να μην γέρνει σαν ελαττωματικό Υποβρύχιο.

Δ) Οι πρόσφυγες που προέρχονται από τη Λιβύη, η οποία σπαράσσεται λόγω του εμφυλίου, δικαιούνται άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (4)

Δδ) Από τα 2.000.000 περίπου άτομα που έχουμε εμείς ζήτημα είναι οι 50.000 να πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις. Οι υπόλοιποι είναι «δασκαλεμένοι» να ισχυρίζονται ότι τις πληρούν. Από ποίους είναι δασκαλεμένοι ; Από Έλληνες «πατριώτες» φυσικά. Και όμως… Οι Ιταλοί θα βρουν λύση πιστεύουμε ΚΑΙ σε αυτό το πρόβλημα.
Εμείς ; Ρωτήστε τον κ. Τσίπρα. Σίγουρα θα σας απαντήσει ευθέως.






Ε) «Ομάδες μεταναστών επιχείρησαν να αποκτήσουν τον έλεγχο των τροφίμων και του νερού, που μοιράζονται, σταδιακά, από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις.» (5)

Εε) Αυτό έγινε γιατί τα αποθέματα νερού και τροφής δεν επαρκούσαν πλέον για όλους τους κατοίκους του νησιού. Και έτσι δυστυχώς μας προέκυψαν εχθροπαθείς οι λαθροπρόσφυγες. Οι φωτογραφίες επιβεβαιώνουν πως η προσφυγιά του 21ου αιώνα του είδους αυτού θυμίζει λίγο επεκτατικό πόλεμο. «Λίγο»… όχι πολύ.

ΣΤ) «Η Ευρώπη υφίσταται εισβολή", είπε ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, Ρομπέρτο Μαρόνι, ηγετικό στέλεχος της Λέγκας του Βορρά, μιλώντας σε δημοσιογράφους».
«Η Ευρώπη είναι πραγματικό σουρωτήρι", είπε η Λε Πεν, η οποία έχει προτείνει να τεθεί σε εφαρμογή το άρθρο 2.2 της συνθήκης Σένγκεν που προβλέπει "αναστολή της ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων" καθώς και τη σύναψη διμερών συμφωνιών με την Ισπανία και την Ιταλία για να αντιμετωπιστεί "ο κίνδυνος της μαζικής λαθρομετανάστευσης».

ΣΤ στ) i Και ερχόμαστε τώρα στα δύσκολα… Εάν η Ευρώπη υφίσταται εισβολή από την αφορμή των 6.000 ατόμων στην Λαμπεντούζα εμείς σαν Ελλάδα με 2.000.000 μουσουλμάνους λαθροεισελθόντες τι υφιστάμεθα ; Μεγαλοεισβολή, Κρατικό και εθνικό «ευνουχισμό», Πολιτιστική περιτομή, ή επικείμενη σφαγή ; Η ευκολότερη απάντηση εδώ είναι να πούμε ότι ο Υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας είναι πάρα πολύ δεξιός (sic), πράγμα βέβαια, που ευτυχώς για τον πολιτισμό μας, ρε «γαμώτο» (Πατουλίδειος παραποιημένη έκφραση) δεν είναι ο αντίστοιχος δικός μας. Γι αυτό έχουμε 2.000.000 εμείς και τον περήφανο υπουργό στη θέση του μετά τον προσωπικό του θρίαμβο στην περίπτωση της Υπατίας. Και εις ανώτερα κύριε Υπουργέ.


ii Η κυρία Λεπέν είναι ακροδεξιά. Δεν το κρύβει άλλωστε. Ξέρετε τι σχεδιάζει με την παραπάνω πρόταση ; Μα το λέει ξεκάθαρα : "αναστολή της ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων" Φανταστείτε τώρα πως η frontex εδώ στην Ελλάδα καταμετρά ποιοι και πόσοι μπήκαν από εδώ για να καταλάβετε τη μοίρα του Α. Παντελεήμονα και ολάκερης της Ελλάδας ! Φταίει που είναι ακροδεξιά θα πουν οι καλοθελητές. Αυτή τη χώρα της θα τη σώσει όμως, από το φαινόμενο αυτό. Εμείς δίνουμε συγχαρητήρια σχεδόν στην Τουρκία που μας στέλνει κάθε μερα και περισσότερους. Δεν είμαστε ακροδεξιοί είμαστε στην οιονεί διακυβέρνηση της χώρας μας μάλλον λαθρο- αναρχο – ακροαριστεροί ψευδοδημοκράτες, ανώτερο δηλάδή είδος υψηλής διανόησης και κουλτούρας.

Ζ) «Ο υπουργός Υγείας Φερούτσιο Φάτζιο παραδέχτηκε πως η κατάσταση είναι πραγματικά ανησυχητική σε ό,τι αφορά την υγιεινή. Είναι χαρακτηριστικό πως για τους χιλιάδες μετανάστες που συνωστίζονται στο σταθμό του λιμενικού υπάρχουν μόνο τρεις χημικές τουαλέτες. Ένας από τους υγειονομικούς επιθεωρητές που κλήθηκαν εσπευσμένα στο νησί, ο Τούλιο Πρεστιλέο, είπε ότι η Λαμπεντούζα πρέπει να «αδειάσει» αμέσως, αλλιώς η κατάσταση θα βγει εκτός ελέγχου».

Ζζ) Αυτό είναι αφιερωμένο εις τους έχοντας οικολογικές ανησυχίες. Οφείλουν κατόπιν αυτής της πληροφορίας να κάνουν διάβημα στην Ελληνική Κυβέρνηση να προμηθευτεί τουλάχιστον με 100.000 υπαίθριες τουαλέτες για τους εδώ λαθροεισελθόντες. Τα χρήματα βέβαια ο Ελληνικός λαός, τις ιδέες αυτοί. Σύνηθες φαινόμενο.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ (όχι όμως χολιγουντιανές)

Δείτε στο κάτω βίντεο πως ΔΕΝ υπάρχουν ΜΑΤ που προπηλακίζουν (νεοελληνιστί βαράνε) τους κατοίκους που απαγορεύουν το δέσιμο του πλοίου με τους λαθροεισβολείς (ΨευδοΝεοελληνιστί Πρόσφυγες – Μετανάστες)




Δείτε τώρα τα ΜΑΤ σε ποιους είναι στραμμένοι κατά τη διάρκεια που οι κάτοικοι του Α. Παντελεήμονα που τραγουδάν τον Εθνικό μας Ύμνο και θα καταλάβετε γιατί εδώ στη χώρα αυτή, η Εισβολή έχει αρχίσει αλλά και κυριαρχήσει ….



Συμπέρασμα ;

Η Ελλάδα όχι μόνο κινδυνεύει να καταστραφεί οικονομικά αλλά το χειρότερο από όλα είναι ότι υφίσταται ΕΙΣΒΟΛΗ.

Το τρισχειρότερο είναι πως η πολιτική αντιμετώπιση του φαινομένου από συγκεκριμένους πολιτικούς μας κατατάσσουν τον ΕΦΙΑΛΤΗ στους «αθώους αμνούς» της Ιστορίας αναλογικά.
Διαβάσατε την Ιταλική και Γαλλική αντίδραση δείτε στο άμεσο μέλλον πως θα υλοποιήσουν τις υποσχέσεις σας και στείλτε μετά 1 μέτρο σύρμα στον κ. Παπουτσή για να τον βοηθήσετε να χτίσει τον φράχτη.

Πηγές :

1)    http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4624814

2)    http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=263377

3)    http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_30/03/2011_385293

4)    http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4624804

5)    http://news.ert.gr/el/kosmos/eidiseis/64674-eksegersi-metanaston-sti-lampentouza

6)    http://www.protothema.gr/world/article/?aid=109976

7)    http://news.pathfinder.gr/world/news/697995.html#article



Team Apopsis



Read More...

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Αργεί δραματικά Στην Ελλάδα το πολυπόθητο πρόγραμμα εφαρμογής του Πολυπολιτισμού.


Είναι απορίας άξιον το πόσο εξελιγμένοι είναι σε θέματα πολυπολιτισμικής παιδείας οι μελλοντικοί συμπατριώτες μας Σαουδάραβες. Όπως βλέπετε και διαβάζετε στην παραπάνω ειδησεογραφική φωτογραφία η τάξις και η ασφάλεια βρίσκεται σε κορυφαίο επίπεδο. Ο δε οιονεί μονοπολυπολιτισμός (sic) τους, έχει πετύχει πλήρως, και με την βοήθεια και του Ισλάμ πάντα. Εμείς εδώ στην Ελλάδα με μόνο 2.000.000 νεοεισελθόντες «Ισλαμιστές συμπολίτες» τα τελευταία χρόνια είμαστε πολύ πίσω ΑΚΟΜΑ.

Γιατί δεν μας στέλνουν αύριο κιόλας από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές καμιά εκατοστή πλοία με 30 ή 40 εκατομμύρια «πολυπολιτισμικούς μεταλαμπαδεύοντες» συμπολίτες μας να ολοκληρώσουμε μέσα σε μια μέρα και εμείς αυτό το θαυμάσιο όραμα ;

Γιατί το αργούν τόσο αυτοί οι κακοί πολιτικοί μας ; Μήπως αυτοί τελικά έχουν εχθροπάθεια με τους μελλοντικούς Ισλαμιστές συμπολίτες μας και τους αφήνουν να εισέρχονται από τα σύνορα μας με το «σταγονόμετρο» (μόνο καμια 500αριά τη μέρα) ; Απαράδεκτο κύριοι πολιτικοί. Γιατί το καθυστερείτε τόσο ; Γιατί πρέπει να κάνουμε υπομονή 3 ή 4 ή και 5 χρόνια για να ζήσουμε το όραμα που μας έχετε υποσχεθεί με το νέο σας πολυπολιτισμικό νόμο ;

Αργείτε να φτιάξετε τα τζαμιά, αργείτε να φτιάξετε φράκτες 10 χιλιομέτρων για να γνωρίζουν οι άνθρωποι από πού να ΜΗΝ περνάνε τα σύνορα, αργείτε να φέρετε τα πλοία, γενικά «Αργείτε».

Ας τελειώνουμε μια κι έξω και όχι φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι. Αυτό είναι παρωχημένο πολυπολιτισμικό μοντέλο. Τώρα τα νέα ήθη και έθιμα επιβάλλουν Fast truck επενδύσεις νεοσυμπολιτών μας.

Δεν το έχετε καταλάβει ακόμη ;

Γιατί αργείτε τόσο ;


Team Apopsis

Πηγή Ειδησεογραφικής φωτογραφίας :

http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=263696






Read More...

Όποιος πάει και μαζέψει τη ψόφια αγελάδα είναι φασίστας !


Τα σκουλήκια είναι ζωντανοί οργανισμοί και έχουν το πολυτιμότερο δικαίωμα να ζήσουν ! Η αγελάδα είναι ψόφια άρα δεν έχει δικαιώματα παρά μόνο υποχρεώσεις. Ένα ΓΝΗΣΙΟΣ διεθνιστής έτσι πάντα πρέπει να σκέφτεται για όλη τη Φύση και για όλους τους Ανθρώπους και τις Αγελάδες. Συγχαρητήρια λοιπόν στον ΔΗΜΟ ΡΟΔΙΩΝ που διέπεται από γνήσιο διεθνιστικό και προοδευτικό πνεύμα και εδώ και ΕΝΑ ΜΗΝΑ δεν έχει πάει κανείς από τους αγωνιστές εργαζόμενους του να την μαζέψει και να διαταράξει το φυσικό προτσές.

Ο Αγώνας της ψόφιας Αγελάδας τώρα δικαιώνεται !


ΠΗΓΗ ΦΩΤΟ :
http://parapona-rodou.blogspot.com/2011/03/40_30.html



Read More...

Ένας Κουτσουλημένος με αξιοπρέπεια όμως και ποτέ Γιαουρτωμένος…


Δείτε στη φωτογραφία την είδηση και διαβάστε προσεκτικά την τελευταία πρόταση : « «Δεν πίστευα στα μάτια μου, σκοπεύω να εξοφλήσω τα χρέη μου και να ξαναρχίσω τη ζωή μου από την αρχή», δηλώνει ο κουτσουλημένος αλλά κερδισμένος Νεοζηλανδός.» Τι θα δήλωνε τώρα ένας οπαδός της σκέψης του κ. Πάγκαλου ότι μαζί τα φάγαμε ; Πιθανόν : Θα συνεχίσω να το γλεντώ μέχρι να τα ΞΑναφάω, θα ΞΑναψηφίσω τον Αντιπρόεδρο και εάν μου έχει μείνει και λίγο φιλότιμο θα φωνάξω και στο τέλος τον κ. Σαμοήλη να μου φτιάξει μια επαναδιαπραγμάτευση των χρεών. Τι Σαμοήλης τι Στρως Κάν ;

Πηγή Φωτογραφίας :

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11512&subid=2&pubid=59284977



Read More...

Ο πραγματικός «Εφιάλτης» της Νεώτερης Ελλάδας ήταν και είναι οι κατάπτυστες μεθοδεύσεις της Υπατίας


Το κτήριο είναι Ιστορικό. Θα γίνει σίγουρα Ιστορικότερο. Όχι πάντως με την καλή έννοια. Υπάρχουν Ιστορικά κτήρια όπου εκεί υπογράφηκε η τάδε ή η δείνα συμφωνία ανεξαρτησίας. Σε αυτό το κτήριο όμως διαδραματίστηκε η απαρχή της παράδοσης της Ελλάδας ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ! Και το χειρότερο: Σε μια ομάδα ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ που κάνανε και «μαιμουδένιο» εκβιασμό ! Αυτή επακριβώς είναι τούτη τη στιγμή η πραγματική κατάντια της Ελλάδας.
  Και σε ποιούς ακριβώς συμβιβάστηκε; Σε έναν ανώτερο εχθρό που απειλούσε Ολοκαύτωμα (ακόμα και ο Τσολάκογλου κατά μια σοβαρότατη άποψη, προδότης δεν ήταν) τη χώρα ;
ΛΑΘΟΣ : Επαναλαμβάνουμε ότι επλήγει η εθνική μας κυριαρχία κατόπιν και μόνο εικονικού τρομοκρατικού εκβιασμού !

Διαβάστε τα γεγονότα και συσχετίστε τα για να δούμε εάν θα βγάλετε διαφορετικά συμπεράσματα. :

1) Πόσο μας κόστισε η Υπατία για να μη χαθεί έστω μια ανθρώπινη ζωή ; Ανεκτίμητη η ζωή ;
Εάν το ίδιο ακριβώς κονδύλι δινόταν σε έναν απαράδεκτο δρόμο του οδικού μας δικτύου που έχει λόγω αποδεδειγμένης κακοτεχνίας πολλά θύματα κάθε χρόνο θα την ήταν καλύτερη «επένδυση Ανεκτίμητης ανθρώπινης ζωής» ; Κατ τα’ άλλα οι λαϊκιστές της αμπελοφιλοσοφίας μιλάνε άτεγκτα για «ανεκτίμητη». Γνωρίζουν ότι τελικά δεν είναι, αλλά επειδή είναι μεγάλη «ΧΡΥΣΗ» κουβέντα γίνονται ανεκτίμητα υποκριτές.
Η πραγματική απάντηση είναι ότι κόστισε ανεκτίμητα στην Εθνική μας κυριαρχία και υπόσταση. Η Ιστορία θα το αποδείξει.

2) Όλοι οι κυβερνώντες πολιτικοί με ένα «σκονάκι» στο χέρι προσπαθούσαν να μας πείσουν πως αυτά που πράξανε ήταν και νόμιμα. Πλήρης ευτελισμός της όποιας έννοιας δικαιοσύνης σε ένα Δημοκρατικό κράτος : Να κάνει δηλώσεις ο Υπουργός Δικαιοσύνης ότι το κράτος από αυτούς εκβιάζεται και μετά να βγαίνει ο Υπουργός Δημόσιας τάξης και να επικαλείται αλλα’ ντ’ αλλων νόμους ότι έπραξε νόμιμα ! Αυτό είναι μεγαλύτερο καρναβάλι και από της Πάτρας και από του Ρίο της Βραζιλίας.

3) Ποίοι τελικά ήταν οι «αλληλέγγυοι» ; Όλοι γνωρίζουν πλέον ποιοι ήταν. Σε ένα δε πολιτισμένο Ευρωπαϊκό κράτος θα είχαν σίγουρα και την ουσιαστική παροχή του κράτους στην εξεύρεση του νομικού προβλήματος της μόνιμης κατοικίας τους.

4) Το υπεξαίρεσαν, το έκλεψαν ή το μάδησαν το κτήριο ; Να κάνουμε και δημοσκόπηση γι αυτό ;

5) Κάνανε απεργία πείνας ή όχι ; Σεξπηρική απορία έχει καταντήσει. Το πιθανότερο είναι πως μερικοί πολύ λίγοι κάνανε αθέλητα ή μη, αναγκαστική δίαιτα με την θαλπωρή και φροντίδα των «αλληλέγγυων» και οι περισσότεροι όταν δεν κάνανε πλιάτσικο στο μέγαρο κάνανε πάρτι με μεζέδες εις βάρους του Ελληνικού κράτους.

6) Όταν σαν κράτος αδυνατείς να φυλάξεις τα σύνορα σου καθημερινά από ανεξέλεγκτο τσουνάμι λαθροεισβολέων, όταν ήδη έχουμε παραπάνω από 2.000.000 λαθροεισελθόντες, αυτό το πράγμα

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ :
α) μετανάστευση β) παράτυπη μετανάστευση γ) κοινωνικός τουρισμός δ) επαναπατρισμός ε) μπανάνα στ) βερίκοκο

ΕΙΝΑΙ ΕΙΣΒΟΛΗ !

Εάν ήταν 1.000, 10.000 έστω 100.000 ας το βλέπαμε με το ανθρωπιστικότερο πνεύμα όλων των εποχών. Χρέος μας ηθικό ! Τώρα ΟΜΩΣ είναι δύο εκατομμύρια και αυξάνονται, και το επιχείρημα των «αλληλέγγυων», στην εισβολή, είναι πως οι άνθρωποι δεν μετριούνται. Είναι δημοκρατικότατο. Π.χ. στις εκλογές θα μέτραγαν τις δικές τους ψήφους αλλά όχι των αντιπάλων εάν μπορούσαν να το κάνουν ή δεν θα μέτραγαν καθόλου αν κυβερνούσαν. Κατά τα άλλα είναι «περίπου» δημοκράτες.

Σε αυτό το είδους εκβιασμό διομολόγησαν οι καλοί μας πολιτικοί.

ΌΤΑΝ ένα κράτος 10.000.000 κατοίκων ήδη έχει υποστεί ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΕΙΣΒΟΛΗ 2.000.000 ατόμων, τότε υφίσταται πόλεμο. Και αυτό δεν είναι εχθροπάθεια είναι πραγματικότητα. Και σε τελευταία ανάλυση είναι δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη να μη θέλει τα παιδιά του στο μέλλον ασπασθούν το κοράνι για να σώσουν πιθανώς και τη ζωή τους.

Όσοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι είναι

ΕΙΣΒΟΛΗ,

εκείνοι είναι ουσιαστικά







οι πραγματικοί

«αλληλέγγυοι» του εφιάλτη που θα ζήσουμε

εντός ολίγου ΟΛΟΙ ΜΑΣ ως λαός.


Team Apopsis

Read More...

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Το εθνικό μας κουσούρι


Λέγαμε χθες για το κουσούρι μας να μην αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να πασχίζουμε να τα φορτώσουμε σε άλλους. Αλλά ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός πως έχοντας αυτή τη νοοτροπία δεν καταφέρνουμε τελικά να διδασκόμαστε από αυτά, έτσι ώστε να μην τα επαναλαμβάνουμε. Το έχουμε κάνει πολλές φορές έως τώρα και πολύ φοβάμαι ότι θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.

Πάρτε για παράδειγμα τον Ξεσηκωμό του 1821, που είναι και πρόσφατος ο εορτασμός της επετείου του. Μάθαμε στο σχολείο και μαθαίνουν σήμερα τα παιδιά μας σχεδόν αποκλειστικά για ηρωισμούς και θυσίες. Αλλά ούτε εμείς μάθαμε ούτε τα παιδιά μας μαθαίνουν στην έκταση που πρέπει ότι πέρα από τους ηρωισμούς και τις θυσίες υπήρχαν αντιπαλότητες, δολοπλοκίες, διχόνοιες, οικονομικά σκάνδαλα και προδοσίες, που πιθανότατα θα ακύρωναν την εθνική προσπάθεια αν δεν επενέβαιναν οι ξένοι στο Ναβαρίνο. Κοντολογίς, το σχολείο ούτε τότε ούτε τώρα διδάσκει την αλήθεια για όσα έγιναν τότε.

Δεν λέω ότι δεν πρέπει να ξέρουμε και να τιμάμε αυτούς που αγωνίστηκαν, αλλά πρέπει να ξέρουμε και τα στραβά. Και μάλιστα είναι χρησιμότερο να ξέρουμε τα στραβά για να φροντίζουμε -κι εμείς και οι επόμενοι- να τα αποφεύγουμε. Αλλά εμείς το βιολί μας. Οι άλλοι είναι που φταίνε, εμείς ποτέ.

Για τον μέσο Ελληνα για τη Μικρασιατική Καταστροφή φταίνε οι Τούρκοι, για τον εμφύλιο οι Αγγλοαμερικανοί, για τη χούντα η CIA, για την εισβολή στην Κύπρο οι Τούρκοι και για τη σημερινή κατάντια μας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εξαιρέσεις -και μάλιστα σπάνιες- είναι όσοι πραγματικά πιστεύουν και το λένε ότι όλα αυτά τα δεινά προκλήθηκαν από δικά μας λάθη, που κάποιοι άλλοι φρόντισαν να τα αξιοποιήσουν προς όφελός τους.

Λένε πως όσοι αγνοούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν. Και δυστυχώς, στην πλειονότητά μας, εμείς την ιστορία μας ούτε την ξέρουμε ούτε θέλουμε να τη μάθουμε στον βαθμό και στην έκταση που πρέπει, έτσι ώστε να αποφεύγουμε τα λάθη που μόνιμα κάνουμε και να αναπαράγουμε κρίσεις και καταστροφές.

Αλλά είπαμε, το συγκεκριμένο κουσούρι περνάει από γενιά σε γενιά, είναι στο DNA μας. Και πολύ φοβάμαι ότι δεν υπάρχει τρόπος να το αποβάλουμε.

Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος
bartzinopoulos@hotmail.com

Πηγή : http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11823


Read More...

Ο Κατακερματισμός

«Τα υπάρχοντα κόμματα μπαίνουν σε υπαρξιακή κρίση, από τα οποία τα σώζει η έλλειψη οποιασδήποτε εναλλακτικής λύσης.»

   Εδώ και χρόνια ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε καταφέρει να χτίσει μεθοδικά ένα αξιόλογο πολιτικό προφίλ. Με την αύρα του συνταγματολόγου, με καλή εκφορά λόγου, και με εντυπωσιακή εμφάνιση είχε βάλει τις βάσεις για μια καριέρα που ίσως κάποτε θα μπορούσε να τον οδηγήσει πολύ ψηλά. Ακόμη και η σύμπλευσή του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, στη φάση της μάχης με τον Γιώργο Παπανδρέου για την διαδοχή στο Πασόκ μετά την ήττα του 2007, που λίγο έλλειψε να διαλύσει το Πασόκ, τον άφησε ουσιαστικό αλώβητο, μια και υπουργοποιήθηκε, με την νίκη του Πασόκ στις εκλογές του 2009. Πολλοί τότε είπαν σαρκαστικά, πως η ανάθεση του Υπουργείου Απασχόλησης στον Ανδρέα Λοβέρδο θα αποδεικνυόταν περισσότερο τιμωρία, παρά ανταμοιβή. Και πραγματικά το Υπουργείο Απασχόλησης ήταν αυτό που έπρεπε να πάρει τις πιο δυσάρεστες αποφάσεις για τα λαϊκά στρώματα. Από τις αρχές του χρόνου όσοι είχαν αυτοί την άποψη φάνηκε να δικαιώνονται. Και ο Ανδρέας Λοβέρδος άρχισε να μπαίνει σ’ ένα προσωπικό ψυχόδραμα, που μοιάζει να απειλεί την πολιτική του καριέρα. Γιατί δεν είναι το ότι χρειάζεται να πάρει δυσάρεστες αποφάσεις. Είναι ο τρόπος που το χειρίζεται. Από τότε που οι δυσάρεστες αποφάσεις άρχισαν να γίνονται όλο και πιο συχνές, ιδίως σε σχέση με τα εργασιακά και το ασφαλιστικό, εκείνο που φαίνεται να δρα εις βάρος, δεν είναι τόσο οι αποφάσεις, όσο η συμπεριφορά. Με ένα τύπο κλαψουρίσματος του τύπου «τι είναι αυτά που αναγκάζομαι να κάνω», ο Λοβέρδος έχει αρχίσει να περιφέρει μια εικόνα, που δεν ταιριάζει με τις περιστάσεις. Γιατί ή κάνεις κάτι γιατί το πιστεύεις, επειδή είναι απαραίτητο, ή δεν το κάνεις και φεύγεις. Φαντάσου δηλαδή να βρίσκεσαι σε πόλεμο και ο λοχαγός που πρέπει να οδηγήσει τους στρατιώτες του στη μάχη να κλαψουρίζει για το κακό που τον βρήκε. Σ’ αυτή την περίοδο ιδίως που έχουν αποκαλυφθεί οι ευθύνες άλλων Υπουργών, παλαιότερων περιόδων και που μας οδήγησαν εδώ, αυτή η συμπεριφορά δεν πείθει κανέναν. Ίσα ίσα που δίνει την εντύπωση μιας αξιοθρήνητης υποκρισίας.

Η συμπεριφορά αυτή του Λοβέρδου απέναντι σε δύσκολες αποφάσεις είναι και ενδεικτική της νοοτροπίας ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, έτσι όπως διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Η επιλογή δηλαδή της εύκολης απόφασης, χωρίς πολιτικό κόστος, μια και τον λογαριασμό θα τον πλήρωναν έτσι κι αλλιώς οι φορολογούμενοι. Πρέπει να είναι συναρπαστικό να γίνεσαι ευχάριστος με τα λεφτά των άλλων. Και πολύ προσοδοφόρο όπως αποκαλύπτεται με τα ακίνητα και τους λογαριασμούς κάποιων πρώην Υπουργών. Για την κοινή αντίληψη ήταν η ίδια υποκρισία που ήδη οδήγησε τρεις βουλευτές του Πασόκ ήδη στην διαγραφή τους. Η ίδια υποκρισία που οδήγησε και τον καινούργιο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας στο να καταψηφίσει τα μέτρα που πήρε το Πασόκ. Είναι δικαίωμα του καθ ενός να διαφωνεί με οποιαδήποτε απόφαση. Όταν την στηρίζει και σε κάποια εναλλακτική λύση. Αλλά όλοι πια ξέρουμε καλά ότι πίσω από τα πιο φιλολαϊκά προφίλ κρύβονταν, τα πιο αδίστακτα προσωπικά συμφέροντα.

Τα σημερινά κόμματα που βρίσκονται στη Βουλή και αυτά που δέσποσαν τα τελευταία τριάντα χρόνια, έχουν κανονικά ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο. Κατά κάποιο τρόπο η σημερινή μοίρα των κομμάτων μοιάζει και σαν μια δίκαιη τιμωρία από τους Θεούς για την ύβρι που διέπραξαν όλα αυτά τα χρόνια. Το Πασόκ που εγκλημάτησε συστηματικά εναντίον των θεσμών και διέβρωσε μεθοδικά τα πάντα, έτσι ώστε πάρα πολλά από τα μέλη τους να επωφεληθούν οικονομικά με την ασυλία που έδινε το δήθεν σοσιαλιστικό προφίλ, είναι εκείνο που πρέπει να πάρει τα σκληρά μέτρα για να διορθώσει κάπως το μέλλον των παιδιών μας. Εδώ και χρόνια σε όσα στέκια βρίσκονταν άνθρωποι που καταλάβαιναν και τι συνέβαινε, έκαναν λόγο για τους δυο από τους πιο προβεβλημένους Υπουργούς του Πασόκ που από τις μίζες που αποκόμισαν θα έπρεπε να συγκαταλέγονται ανάμεσα στους πλουσιότερους Έλληνες. Και ο ένας υπερφίαλος όπως πάντα έχει ήδη εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Ο άλλος που είναι πιο πονηρός, έχει λουφάξει από χρόνια και κάνει το ψόφιο κοριό. Η πραγματικότητα θα δείξει μέχρι που θα ξετυλιχτεί αυτό το άνομο κουβάρι. Και βέβαια η πραγματικότητα για τα όσα έχουν γίνει ξεπερνά και την πιο νοσηρή φαντασία. Το άθροισμα της μίζας όλων αυτών των χρόνων μετριέται σε δισεκατομμύρια ευρώ και όχι σε εκατομμύρια.

Η Νέα Δημοκρατία, με εμφανείς τάσεις αυτοκτονία εξέλεξε για Πρόεδρό της τον Αντώνη Σαμαρά, το άνθρωπο που την είχε ρίξει το 93, με όχημα τον καταστροφικό δήθεν πατριωτισμό του. Η Νέα Δημοκρατία, που εγκλημάτησε κι αυτή τα τελευταία χρόνια που είχε και την ευκαιρία υιοθετώντας πλήρως το άνομο παράδειγμα του Πασόκ, είναι αδύνατο με τη νοοτροπία του καινούργιου Προέδρου της και τον ανεύθυνο λαϊκισμό τους να φθάσει ποτέ στην εξουσία. Το πιο πιθανό είναι να συρρικνωθεί σε επίπεδα Πολιτικής Άνοιξης.

Για το ΚΚΕ δεν μπορεί να γίνει λόγος. Το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι το πώς θα καταστραφούν τα πάντα, ώστε να τους δοθεί η ευκαιρία να πάρουν την εξουσία. Μάταια. Αλλά η καταστροφή, καταστροφή.

Ο νυν Συριζα πρώην Συνασπισμός κλπ. πληρώνει την έμπνευση που είχε πριν μερικά χρόνια να εκλέξει για Πρόεδρό του τον Αλέκο Αλαβάνο. Κάτω από την καθοδήγησή του, αυτό το συμπαθές, ακόμη κι από τους αντιπάλους του αριστερό κόμμα, προσπαθώντας να μιμηθεί το Πασόκ των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης , έγινε αντιπαθητικά και χωρίς νόημα ακραίο, υιοθετώντας την επιλογή της καταστροφής όπως και το ΚΚΕ. Με τον ανεκδιήγητο Αλέξη Τσίπρα επικεφαλής, το πιθανότερο είναι να μείνει εκτός Βουλής. Και αυτό θα είναι σωστό.

Όπως και νάχει αυτό το πολιτικό σκηνικό, θα έρεπε να πάψει να υπάρχει. Δεν υπάρχει τίποτα για να το ξεπλύνει. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη δεν φαίνεται πουθενά το τι θα μπορούσε να το αντικαταστήσει.

Άρης Τερζόπουλος

Εικονογράφηση: Wassily Kandinsky "Composition VII" (Kandinsky 1913)

ΠΗΓΗ :
http://www.klik.gr/magazine/26/%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82


Read More...

Ο μεγαλύτερος Έλληνας προφήτης : Εὐάγγελος Λεμπέσης : « Ἡ Τεράστια Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ »


( Ευγενική προσφορά σε ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού μας κόσμου. "Team apopsis" )



I
   Εἰς τὴν πολυπληθῆ κατηγορίαν τῶν βλακῶν προσάπτεται ἀσφαλῶς ἄδικος καὶ ἐπιστημονικῶς ἐσφαλμένη μομφή, ὅταν οὗτοι χαρακτηρίζονται εἴτε ὡς ἄχρηστοι καὶ περιττὸν βάρος τῆς κοινωνίας, εἴτε ὡς παρασιτικοί, ἐκφράζεται δὲ συχνὰ ἡ ἀνόητος, ὡς θὰ ἴδωμεν, εὐχὴ ὅπως οὗτοι ἐκλείψουν. Τὸ πρόβλημα τῶν βλακῶν δὲν εἶναι ἐν τούτοις ἁπλοῦν ὅταν ληφθῆ πρώτον ὕπ΄ ὄψιν ἡ στερεὰ καὶ ἀπολύτως ἀναγκαία θέσις, ἢν οὗτοι ἐπαξίως κατέχουν ἐν τῷ κοινωνικῷ διαφορισμῶ. Οἱ βλᾶκες διαιροῦνται οὕτως εἰς δυὸ ὅλως ἀντιθέτους μεταξὺ τῶν «ὁμάδας», διεπομένας ὅμως ἀμφοτέρας ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ νόμου, τοῦ διαφορισμοῦ Ἡ πρώτη ἐκ τούτων ὁμὰς καταλαμβάνει ὡς γνωστὸν τὰς ὑποδεεστέρας ἐν τὴ κοινωνία θέσεις, ἤτοι εὑρίσκεται εἰς τὰς κατωτάτας βαθμίδας τοῦ κοινωνικοῦ διαφορισμοῦ. Πόσον εὐεργετικὴ διὰ τὴν κοινωνίαν εἶναι ἡ ὁμὰς αὕτη εἶναι περιττὸν νὰ τονισθῆ, διότι ἄνευ αὐτῆς δὲν θὰ ὑπῆρχεν ἐκμετάλλευσις καὶ ἄνευ ἐκμεταλλεύσεως δὲν θὰ ὑπῆρχε πολιτισμός. Εἰς δὲ τὴν γλῶσσαν τοῦ κοινωνικοῦ διαφορισμοῦ: Ἄνευ αὐτῆς δὲν θὰ ὑπῆρχε διαφορισμός, διότι ἀντὶ τῆς ἀνισότητος, θὰ ὑπῆρχεν ἰσότης, ἔστω καὶ ἐκ τῶν ἄνω, δηλαδὴ θὰ ἦσαν ὅλοι εὐφυεῖς, ὅπερ ἀπὸ τῆς ἀπόψεως τοῦ διαφορισμοῦ τὸ αὐτό: ὡς νὰ ἦσαν ὅλοι βλᾶκες· διότι ὁ διαφορισμὸς ἀπαιτεῖ ρητῶς καὶ εὐφυεῖς καὶ βλᾶκας, περικοπτωμένων δὲ οἱονδήποτε ἐκ τῶν δυὸ τούτων σκελῶν του, αἴρεται ὁλόκληρος. Ἄνευ δέ, κάτ΄ ἀκολουθίαν, τοῦ διαφορισμοῦ, καθισταμένου δυνατοῦ μόνον διὰ τῆς σοβαρᾶς συμβολῆς τῶν βλακῶν, δὲν ὑπάρχει κοινωνία. Τοιαύτη λοιπὸν ἡ τεραστία κοινωνικὴ σημασία τῶν βλακῶν, ἤτις ἄλλως τὲ ὑπὸ πάντων ἀναγνωρίζεται, μολονότι μόνον εἰς τὸν κοινωνιολόγον εἶναι ἐπιστημονικῶς γνωστή.

II
Ἡ κατὰ τῶν βλακῶν καταφορὰ προκαλεῖται ἄλλως τὲ ὑπὸ τῆς δευτέρας ὁμάδος αὐτῶν, πλέον ἐνοχλητικῆς της πρώτης, ἀλλὰ καὶ ἐνταύθα ἡ καταφορὰ αὕτη, ἔφ᾿ ὅσον ἐμφανίζεται ὡς λογικὴ κρίσις, εἶναι ἀκοινωνιολόγητος, ἤτοι ἀντεπιστημονική. Κατηγοροῦνται δηλαδὴ οἱ βλᾶκες τῆς δευτέρας ταύτης κατηγορίας ὅτι παναξίως κατέχουν σπουδαίας ἐν τὴ κοινωνία θέσεις. Ἀλλ᾿ ἡ κρίσις αὕτη προδίδει πλήρη μίας ὠρισμένης μορφῆς τοῦ διαφορισμοῦ ἄγνοιαν. Ἡ μορφὴ αὕτη δεδομένη μὲ φυσικὴν ἀναγκαιότητα ὡς ὁ νόμος τοῦ διαφορισμοῦ εἶναι ὁ στοιχειώδης κανών: «δέκα βλᾶκες κάθ΄ ἑνὸς εὐφυοῦς· δέκα ἀνίκανοι κάθ΄ ἑνὸς ἱκανοῦ· δέκα ἀδύνατοι κάθ΄ ἑνὸς ἰσχυροῦ κ.ὁ.κ.». Τὸ φαινόμενον τοῦτο, κλασσικόν, τυπικὸν καὶ αἰώνιον ἄφ΄ ἢς ὑπάρχει ἀνθρωπίνη κοινωνία, δί΄ ὅλης της Ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητος, δύνανται νὰ εἶναι «τυχαῖον»; Ἀλλὰ τυχαῖον εἶναι ὅ,τι ἀδυνατεῖ νὰ συλλάβη ὁ ἀνθρώπινος νοῦς. Οὐδέποτε ὅμως ὅ,τι πρὸ πολλοῦ ἔχει συλληφθῆ εἰς τὸν θεμελειώδη νόμον τοῦ διαφορισμοῦ. Καὶ τὸ μὲν ψυχολογικὸν ἐλατήριον τοῦ συνασπισμοῦ τῶν ὁπωσδήποτε «κάτω» κατὰ τῶν ὁπωσδήποτε «ἄνω» εἶναι δεδομένη διὰ τοῦ ressentiment.
Ὁ συνασπισμὸς τῶν βλακῶν ἐνταύθα εἶναι μηχανικὴ ὀργάνωσις βάσει τῆς ἀρχῆς τῆς «ἐλαχίστης προσπαθείας» πρὸς ἀντιμετώπισιν ἰσχυροτέρας δυνάμεως εἰς τὸ πρόσωπον τῶν ὀλίγων ἢ τοῦ ἑνός. Ἡ ὀργάνωσις αὕτη περιωρισμένης ἐκτάσεως καλεῖται κοινωνιολογικῶς κλίκα (clique).
2. Ἡ ἔμφυτος τάσις τοῦ βλακός, ἐξικνουμένη συχνότατα εἰς ἀληθῆ μανίαν ὅπως ἀνήκῃ εἰς ἰσχυρὰς καὶ ὅσον τὸ δυνατὸν περισσοτέρας πάσης φύσεως ὀργανώσεις, ἐξηγεῖται πρώτον μὲν ἐκ τῆς εὐκολίας τῆς ἀγελοποιήσεως, εἰς ἢν μονίμως ὑπόκειται, λόγω ἐλλείψεως ἀτομικότητος (ἐξ οὗ καὶ τὸ μῖσος τοῦ κατὰ τοῦ ἀτόμου καὶ τοῦ ἀτομικισμοῦ), δεύτερον δὲ ἐκ τοῦ ἀτομικοῦ ζῳώδους πανικοῦ, ὑπὸ τοῦ ὁποίου μονίμως κατατρύχεται, ἐκ τοῦ δεδικαιολογημένου φόβου μήπως περιέλθη εἰς τὸ παντὸς εἴδους προλεταριάτον. Ἀποτελεῖ δὲ ἡ τάσις αὕτη ἀμάχητον σχεδὸν τεκμήριον περὶ τοῦ βαθμοῦ τῆς πνευματικῆς του ἀναπηρίας. Τοιουτοτρόπως δημιουργεῖται αὐτόματος συρροὴ βλακῶν εἰς τὰς πάσης φύσεως ὀργανώσεις, αἴτινες, ἐὰν μὲν εἶναι συμφεροντολογικαί, διατηροῦν τουλάχιστον τὴν σοβαρότητα τῶν συμφερόντων των, ἐὰν ὅμως εἶναι «πνευματικαί» περιέρχονται σὺν τῷ χρόνῳ εἰς πλήρη βλακοκρατίαν. Εἰς τὸ φαινόμενον τοῦτο ὀφείλει τὸν ἐκφυλισμὸν τοῦ λ.χ. ὁ μασσωνισμός, oι ἁπανταχοῦ Ῥοταριανοὶ ὅμιλοι, ὅλοι oι «πνευματικοί» σύλλογοι, καὶ αὐτὴ αὕτη ἡ... Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν!. Ἑπόμενον εἶναι κατόπιν τούτων, ὅτι ὅπως ἡ λεγεὼν τῶν βλακῶν ὠθεῖται ἀκατανικήτως πρὸς τὴν ἀγέλην καὶ πρὸς τὰς πάσης φύσεως ὀργανώσεις, οὕτω ὑφίσταται ἀκατανίκητον ἕλξιν ἀπὸ τὰς παντὸς εἴδους ἀγελαίας ἀντιατομικὰς καὶ ὁμαδιστικὰς θεωρίας, ἀπὸ τοῦ πάσης φύσεως παρεμβατισμοῦ ἢ διευθυνομένης οἰκονομίας ἢ 4ης Αὐγούστου μέχρι τοῦ σοσιαλισμοῦ καὶ τοῦ κομμουνισμοῦ (Ἄλλοι εἶναι οἱ ἐκμεταλλευταὶ τῶν θεωριῶν αὐτῶν). Τούτων δεδομένων ἐξηγεῖται καὶ ἡ ἀτελεύτητος καὶ αὐστηροτάτη ἐπιλογὴ βλακῶν εἰς τὰ ὁμαδικὰ συστήματα ἡ ὁποία, τὴ βοηθεῖα μίας πολιτικῆς βίας, κατοχυρούται καὶ ὡς πολιτικὸν καὶ κοινωνικὸν καθεστὼς (4η Αὔγουστου), τόσω μᾶλλον, ὅσο ἡ ἐλευθερία τῆς σκέψεως, χρήσιμος μόνον εἰς ἐκείνους, οἵτινες διαθέτουν σκέψιν, εἶναι μονίμως καὶ ἐξόχως ἀντιπαθητικὴ εἰς τοὺς βλᾶκας, διότι ἀσκουμένη ὑπὸ τῶν ἄλλων στρέφεται ἐναντίον των, ἴδια ὁσάκις οὗτοι κατέχουν ἐξουσιαστικὰς θέσεις, ἢ ἔχουν συνδέση συμφέροντα μὲ τοὺς κατέχοντας αὐτάς. Ἡ ἔλλειψις ἰδίας γνώμης, ἡ κολακεία καὶ ἡ ρᾳδιουργία (ἴδε κατωτέρω) τοὺς προορίζουν ἄλλως τὲ εἰδικῶς διὰ τὰς καταστάσεις ταύτας. Ἡ ἀκατανίκητος ἐπίσης τάσις τῶν βλακῶν πρὸς τὰς πάσης φύσεως ἀγελαίας ἐμφανίσεις (κοσμικαὶ συγκεντρώσεις καὶ causerie τρεφομένη ἐκ τῶν περιεχομένων τῶν ἐφημερίδων καὶ τῶν ραδιοφώνων, μόδα, κλπ.) καὶ διακρίσεις (τίτλοι, διπλώματα παράσημα) εἶναι κατόπιν τῶν ἀνωτέρω αὐτονόητος.

III
3. Ἀλλὰ πόθεν εἶναι δεδομένη ἡ πραγματικὴ δυνατότης τῆς ἀποτελεσματικῆς δράσεως τῆς βλακικῆς ἀγέλης; Ἡ δυνατότης αὕτη εἶναι δεδομένη ἀπολύτως ἀντικειμενικῶς καὶ ἀνεξαρτήτως τοῦ ψυχολογικοῦ ἐλατηρίου (τοῦ ressentiment), τὸ ὁποῖον ἄλλως οὐδεμίαν θὰ εἶχε κοινωνικὴν δρᾶσιν καὶ ἀκολούθως κοινωνιολογικὴν σημασίαν. Εἶναι δεδομένη ἐκ τῆς μοιραίας θέσεως τὴν ὁποίαν κατέχουν εἰς τὴν κλίμακα τοῦ κοινωνικοῦ διαφορισμοῦ οἱ βλᾶκες, θέσεως εἰς τὴν ὁποίαν εἶναι ἀναντικατάστατοι, διότι εἶναι θέσις ὑποδεεστέρα, ἀλλὰ καὶ ἀπολύτως ἀπαραίτητος διὰ τὸν ὅλον κοινωνικὸν μηχανισμόν, ὁ ὁποῖος βασίζεται ἀπολύτως εἰς τὰς κατωτέρας αὐτοῦ βαθμίδας. Εὐκρινέστατα διαφαίνεται ἡ ἐξάρτησις αὕτη τῶν ἀνωτέρω βαθμίδων καὶ προσώπων ἀπὸ τῶν κατωτέρων τοιούτων ὅπου αὕτη λαμβάνει μορφὰς καθαρῶς ἐκβιαστικάς, τὰς ὁποίας γνωρίζουν πάντες οἱ κοινωνικοὶ ἄνθρωποι. Ὡς παράδειγμα δύναται νὰ χρησιμεύση ἡ παρέλκυσις ἢ ὁ ἐνταφιασμὸς μίας ὑποθέσεως εἰς οἱανδήποτε ὑπηρεσίαν ὑπὸ κατωτέρων ὑπαλλήλων, ἡ ἔκδοσις ἐντάλματος συλλήψεως κατὰ καταζητουμένου ἐκληματίου, εἰς περίπτωσιν κατὰ τὴν ὁποίαν τὰ κατώτερα ἀστυνομικὰ ὄργανα εἶναι ἀλληλέγγυα πρὸς αὐτὸν κλπ
4. Λαμβανομένης ἤδη ὑπ΄ ὄψιν τῆς ἐπικαίρου ταύτης θέσεως τῶν κατωτέρων βαθμίδων καὶ προσώπων ἐν τῷ κοινωνικῷ διαφορισμῶ καθίσταται ἀπολύτως νοητὴ καὶ ἡ ἄνοδος αὐτῶν εἰς ἀνωτέρας βαθμίδας διὰ κοινοῦ μεταξὺ τῶν συνασπισμοῦ ἀναδεικνύοντος ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους ἄφ΄ ἑνὸς μὲν δί΄ ὀργανωμένης ἀντιστάσεως (boycotage) πρὸς τὰ ἄνω καὶ παραλύσεως τῶν τυχὸν ἀντιθέτων ἐνεργειῶν τῶν ὑπερκειμένων παραγόντων πρὸς ἀνάδειξιν ἄλλου πράγματι ἱκανοῦ, προσώπου, ἀφ΄ ἑτέρου δὲ δί΄ ὀργανωμένης προωθήσεως προσώπου ἐκ τῶν κόλπων αὐτῶν, πρὸς τὴν ἀνωτέραν βαθμίδα. Τὸ φαινόμενον τοῦτο καλεῖται κλίκα. Ὅτι τὴν ἐξέλιξιν ταύτην οὐδεὶς δύναται νὰ σταματήση εἶναι φανερόν, ὅσον εἶναι φανερὰ ἡ νομοτελειακὴ συνάρτησις τῶν ὡς ἄνω δεδομένων. Κατὰ τὴν αὐτὴν συνάρτησιν τὸ φαινόμενον συνεχίζεται: «ἑνὸς βλακὸς προκειμένου μύριοι ἕπονται», ὁ δὲ οὕτω ἀνελθῶν βλὰξ θὰ προωθήση ὁ ἴδιος πρόσωπα μόνον κατώτερα ἑαυτοῦ, μέχρις ὅτου ἡ μία βίαια ἔξωθεν ἐπέμβασις, ὑπαγορευομένη ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ἄλλου τινὸς κοινωνικοῦ ὀργανισμοῦ, ἢ ὁ φυσικὸς ἐκφυλισμὸς ἑνὸς τοιούτου ὀργανισμοῦ ἐκ τῶν ἔσω, ἐπιφέρει θεμελιώδη τινὰ ἀνατροπὴν ἢ καὶ αὐτὸν τοῦτον τὸν τερματισμὸν τοῦ βίου τοῦ ἐκφυλισθέντος ὀργανισμοῦ. Οὕτω λ.χ., εἰς παρομοίαν περίπτωσιν ἡ τὸ 1910 ἀνελθοῦσα κοινωνικὴ ὁμὰς ἀνέτρεψε τὴν ἱεραρχίαν τῶν ἀξιῶν καὶ τῶν προσώπων καὶ ἐντὸς τοῦ παλαιοκομματισμοῦ, καταστήσασα δυνατὴν τὴν ὑπεφαλάγγισιν τῶν παλαιῶν αὐτοῦ ἀρχηγῶν ὑπὸ νέων (Γούναρη, Στράτου κλπ.)
5. Ἀλλὰ καὶ οἱ ἄνευ συνασπισμοῦ καὶ ὀργανώσεως, ἄνευ«κλίκας», ἀνερχόμενοι βλᾶκες ἢ ἀνίκανοι γενικῶς, ἀτομικῶς καὶ μόνον ἐπικρατοῦντες, εὑρίσκονται ἐν τούτοις δεσμευμένοι ὑπὸ τοῦ κοινωνικοῦ διαφορισμοῦ εἰς ἴσον βαθμὸν ὡς καὶ οἱ ὀργανωμένοι τοιοῦτοι. Διότι ἀντικειμενικῶς αἱ θέσεις τὰς ὁποίας λαμβάνουν εἶναι τοιαύται, ὥστε ἡ ἀνεπάρκεια τῶν ἢ νὰ εἶναι πλεονεκτικὴ ἢ νὰ εἶναι ἀνεκτή, οὐδέποτε ὅμως θέσεις ἀπαιτούσαι πραγματικὰ προσόντα, ἐκ τῶν ὁποίων, καὶ ἂν ἀκόμη φθάνουν εἰς αὐτάς, ἀνατρέπονται καὶ κρημνίζονται εἰς τὴν πρώτην ἀντίξοον περίστασιν καὶ ὑπὸ μεγάλου τινὸς ἢ μικροῦ πνέοντος ἀνέμου. Οὕτω λ.χ. πολλοὶ ἐξ αὐτῶν κατέλαβον διαδοχικῶς πλεῖστα ἀξιώματα τῆς κοινωνίας καὶ τῆς πολιτείας, ἀπὸ τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, μέχρι τοῦ «Προέδρου τοῦ Συλλόγου Προστασίας Ἐγγύων Μυιῶν», τοῦ «Γενικοῦ Γραμματέως τῆς Γενικῆς Συνομοσπονδίας Πωλητῶν Ποντικοπαγίδων» κ.ὁ.κ., ἀξιώματα βεβαίως, τὰ ὁποῖα οὐδέποτε θὰ ἐπιδιώξη σοβαρῶς ἀπασχολούμενος ἄνθρωπος. Εἰς τὰ ἀξιώματα ταῦτα προστίθενται φυσικὰ καὶ διακρίσεις οἶον παράσημα, διπλώματα, δεξιώσεις κλπ
Ο causeur συνάδελφος τοῦ ἀνωτέρω ἀποτελεῖ ἀληθῆ κοινωνικὴν μάστιγα, διότι ὡς causerie ἐκλαμβάνει τὸ νὰ λέγῃ εἰς τοὺς χειμαζομένους συνανθρώπους τί ἀνέγνωσεν εἰς τὰς ἐφημερίδας, τί ἤκουσεν εἰς τὸ ραδιόφωνον καὶ τί τοῦ εἶπον διάφοροι κάθ΄ὁδόν, ἐξικνούμενος ἔστιν ὄτε εἰς τὰ σχόλιά του, ὅταν ἀποφασίση νὰ σχολιάση εἰς δυσθεώρητα ὕψη ὀξυδερκείας καὶ πνευματικῆς χάριτος: ὅτι λ.χ. κατὰ τὴν νύκτα ἀναμφιβόλως ἐπικρατεῖ σκότος, τὴν δὲ βροχὴν ἀκολουθεῖ ὁπωσδήποτε ἡ ὑγρασία... Εἰς ταῦτα προστίθεται ἐνίοτε καὶ ἡ «προστατευτική» στάσις αὐτοῦ ἔναντι τῶν πνευματικῶς ἀνωτέρων του, σκοποῦσα τὴν ὑποτίμησιν αὐτῶν εἰς τὰ ὄμματα τοῦ κόσμου κλπ.

IV
6. Ἐνδιαφέρον εἶναι τέλος ἐνταύθα τὸ φαινόμενον μερικῶν εὐφυῶν ἀνθρώπων, οἵτινες, ἐνστικτωδῶς διαισθανόμενοι τὸν κοινωνικῶς ἀνυπέρβλητον ρόλον τῶν βλακῶν καὶ τὴν λαμπρὰν κοινωνικὴν αὐτῶν σταδιοδρομίαν - ἐv τῇ «χρυσῇ» μέσῃ ὁδῷ τῆς μετριότητος ἐννοεῖται - ἀποφασίζουν νὰ ὑποδυθοῦν τὸν ρόλον αὐτόν, ὅπως ἀνέλθουν διὰ τῆς μεθόδου τῆς «νύσσης», ὡς αὕτη εὐφυέστατα ἀποκαλεῖται παρὰ τῷ λαῷ. Ἀλλ᾿ ὁ ρόλος οὗτος εἶναι ἐξαιρέτως δύσκολος ἐκ δυὸ λόγων: Πρῶτον ὑποκειμενικῶς ἡ ὕπαρξις πνευματικῆς καὶ ψυχικῆς ζωῆς ἔχει ὡς γνωστὸν ἀναποτρέπτους ἀντανακλάσεις ἐπὶ τῆς ἐξωτερικῆς φυσιογνωμίας, αἴτινες μὲ τὴν τελειοτέραν ὑπόκρισιν, δύσκολον εἶναι ν΄ ἀποκρυβοῦν, πλὴν τῆς περιπτώσεως κάθ΄ ἢν εἶναι δεδομένον τάλαντον μεγάλου ἠθοποιοῦ. Ἡ ἁπλὴ παρουσία τοῦ εὐφυοῦς ἀνθρώπου εἶναι κατὰ κανόνα διὰ τὸν βλᾶκα εἰς τὸ ἔπακρον προκλητική. Τὸ ψυχολογικὸν σύμπλεγμα τῶν συναισθημάτων, τὸ ὁποῖον αὕτη ἐξαπολύει πάρ᾿ αὐτῶ εἶναι τὸ αὐτὸ ἀκριβῶς μὲ ἐκεῖνο τοῦ καταδιωκομένου καὶ πανικοβλήτου ζῴου ἢ ἀνθρώπου, ἐν καταστάσει φυγῆς ἢ ἀμύνης. Τὸ μῖσος, ὁ φόβος, ὁ φθόνος μετὰ τοῦ θράσους συμπλέκονται κατὰ τρόπον, δηλοῦντα διὰ τὸν ἐξησκημένον ὀφθαλμὸν σαφῶς εἰς πᾶσαν φράσιν, ἴδια ὑποτιμητικὴν ἢ μειωτικήν, τὴν κατάστασιν ἀμύνης. Δεύτερον ἀπὸ τῆς ἀπόψεως τοῦ βλακός, ἡ ἔνστικτος καχυποψία αὐτοῦ εἶναι τοιαύτη, ὥστε ἡ ὑπόκρισις τοῦ εὐφυοῦς ν΄ ἀποβαίνῃ ματαία, ἡ δὲ πραγματικὴ εἰλικρίνεια αὐτοῦ νὰ ἐκλαμβάνεται ὡς ὑπόκρισις. Ὁ βλὰξ ὡς πλησιέστερος πρὸς τὸ ζωϊκὸν βασίλειον, ἔχει τὴν ἔνστικτον καχυποψίαν οὕτω ἀνεπτυγμένην, ὥστε ν΄ ἀδυνατὴ νὰ διαγνώσῃ ἢ νὰ ἐννοήση συλλογισμοὺς καὶ λογικοὺς ὑπολογισμοὺς τοῦ εὐφυοῦς, βασιζομένους ὄχι εἰς τὸ ἔνστικτον ἀλλὰ εἰς τὴν διάνοιαν. Ἄοπλος καὶ ἀνυπεράσπιστος ἔναντι τῶν ψυχρῶν ὑπολογισμῶν τῆς ξένης διανοίας, ἢς ὁ μηχανισμὸς τυγχάνει εἰς αὐτὸν νοητικῶς ἀπροσπέλαστος, μίαν μόνην ἄμυναν διαθέτει, ἀκριβῶς ὅπως τὸ ζῷον καὶ ὁ πρωτόγονος ἄνθρωπος: τὴν ἔνστικτον καχυποψίαν. Οὕτω ἐξηγεῖται καὶ ἡ φυσικὴ καὶ πνευματικὴ κατωτερότης τῶν λαῶν, οἵτινες ἐμπνέονται βασικῶς ὑπὸ τῆς καχυποψίας, ἢν αὐταρέσκως ἐκλαμβάνουν ὡς εὐφυίαν. Ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων οἵτινες οὐδεμίαν ἀνάγκην ἔχουν αὐτῆς, ὡς ἀντιλαμβανόμενοι νοητικῶς τὸν κόσμον. Ἐκ τούτων ἐπίσης φαίνεται σαφῶς, ὅτι ἡ καχυποψία καὶ ἡ ἀπότοκος αὐτῆς πονηρία εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετόν της εὐφυίας ὡς πρὸς τὸν ὅλον αὐτῆς ἐκτοπιζομένης πάντοτε ὑπὸ τῆς δευτέρας. Λέγομεν ἀντίθετος μόνον ὡς πρὸς τὸν ρόλον, διότι ἡ διάνοια δὲν εἶναι τί τὸ ἀνεξάρτητον ἢ ἀντίθετόν του ἐνστίκτου, ἀλλὰ τουναντίον ἡ ἀνάπτυξις καὶ ὁ διὰ λογικῶν μέσων πλουτισμὸς αὐτοῦ εἰς τὴν ἀρχικὴν αὐτοῦ πάντοτε κατεύθυνσιν.
7. Πονηρία εἶναι ἡ ἐνεργητικὴ ὄψις τῆς καχυποψίας καὶ τὸ δεύτερον στάδιον αὐτῆς, ἤτοι ἡ δρᾶσις αὐτῆς, δρᾶσις ὅμως ζωϊκῶς ἀμυντικῆς φύσεως, διότι προϋποθέτει τὴν πνευματικὴν κατωτερότητα καὶ τὴν πνευματικὴν ἀμηχανίαν τοῦ βλακός, ὡς ζῴου ἐνστικτώδους καὶ πνευματικῶς πανικοβλήτου. Ἡ ἁπλὴ καχυποψία εἶναι ἄμυνα παθητικῆς φύσεως,κάθ΄ ὁ μὴ ἐνεργοῦσα ἐπὶ ἄλλων ἀτόμων. Ἡ πονηρία εἶναι ἄμυνα ἐνεργητικῆς φύσεως, διότι ἀποτελεῖ ἐγκεφαλικὴν ἐνέργειαν, σχηματισμὸν συλλογισμῶν καὶ συμπερασμάτων, ἀγόντων εἰς πράξεις («τὸν ἐγέλασε» κ.λπ.) καὶ συνεπῶς ἐνεργεῖ ἐπὶ ἄλλων ἀτόμων. Ἄσχετον τὸ ζήτημα τῆς βλακώδους ποιότητος τῶν συλλογισμῶν καὶ συμπερασμάτων. Ἡ χρησιμοποίησις ἤδη τῶν βλακωδῶν τούτων συλλογισμῶν καὶ συμπερασμάτων, μὲ μιὰν λέξιν τῆς πονηρῖας, χρησιμοποίησις ὅμως γενικώτερον ψυχολογικῶς ἐπιδρώσα ἐπὶ τοῦ ἄλλου ἀτόμου, ἤτοι χρησιμοποίησις αὐτῆς ἐν συνδυασμῷ μὲ στοιχεῖα κατωτάτης πνευματικῆς ὑποστάθμης (κολακεία, ψεῦδος, ρᾳδιουργία, συκοφαντία, σωματεμπορία, συμπαθὴς μορφὴ τοῦ βλακὸς ἀκόμη, ἐπίκλησις τῆς πολυτεκνίας του, προσφορὰ ἀνηθίκων καὶ εὐκόλων ὑπηρεσιῶν εἰς τὸ κολακευόμενον πρόσωπον, χαφιεδισμός, ξεσκονίσματα, τὸ «ποιεῖν τὸν καραγκιόζην», ἢ τὸν gigolot, χειροφιλήματα πρὸς τὸν «Ἐθνικὸν Κυβερνήτην», ἐκφωνήσεις λόγων, συρραφὴ κολακευτικῶν στίχων, μεταφορὰ λαχανικῶν, κλπ.
8. Ἂν ὁ βλὰξ καταφεύγει εἰς τὴν ἐπιτηδειότητα λόγω τῶν πενιχρῶν πνευματικῶν τοῦ μέσων ἐκ τῆς αὐτῆς ἐλλείψεως ἀνωτέρων πνευματικῶν μέσων ὠθεῖται καὶ πρὸς τὴν ἀπάτην. Ἀπάτη εἶναι ὡς γνωστὸν ἡ ἀποσιώπησις τῆς ἀληθείας ἢ ἡ παράστασις ψευδῶν πραγμάτων ὡς ἀληθῶν. Ἐξ αὐτοῦ τούτου τοῦ ὁρισμοῦ αὐτῆς συνάγεται ὅτι ἡ ἀπάτη δὲν ἀνάγεται εἰς τὴν εὔφυιάν του ἀπατεῶνος, διότι πᾷς ἄνθρωπος δύναται νὰ παραστήση ψευδῶς πράγματα ὡς ἀληθῆ καὶ αὐτὸς οὗτος ὁ βλάξ, ἄλλ΄ εἰς τὴν εὐπιστίαν τοῦ θύματος. Ὅτι λοιπὸν καταφεύγει εἰς αὐτήν, ὡς διανοητικῶς εὐκολώτερον μέσον ὁ βλὰξ ἐπειδή, στερούμενος εὐφυΐας, εἶναι ἀνίκανος νὰ μεταχειρισθῆ ἔντιμα μέσα, εἶναι αὐτονόητον, διότι ἔντιμα μέσα ὡς δυσκολώτερα, χρησιμοποιεῖ μόνον ὁ κεκτημένος πραγματικὴν ἀτομικὴν ἀξίαν. Πόθεν λοιπὸν προέρχεται ἡ εὐρέως διαδεδομένη ἀντίληψις, ὅτι ὁ ἀπατεὼν ὄχι μόνον ἀποκλείεται νὰ εἶναι βλάξ, ἄλλ΄ ἀναγκαίως εἶναι εὐφυής, ἀντὶ τῆς ὡς ἄνω ἀναλύσεως, ἐξ ἢς ἀντιθέτως προκύπτει, ὅτι ὁ ἀπατεὼν ὄχι μόνον ἀποκλείεται νὰ εἶναι εὐφυής, ἄλλ΄ εἶναι ἀναγκαίως βλάξ; Ἡ ἀντίληψις αὕτη προέρχεται ἐκ τῆς «θεωρίας» τοῦ βλακὸς περὶ τῆς εὐπιστίας. Εἰθισμένος ὁ βλὰξ νὰ «σκέπτεται» οὐχὶ διὰ τοῦ νοητικοῦ μηχανισμοῦ, ἀλλὰ διὰ χονδροειδῶν ἔξωθεν ἐντυπώσεων, δὲν ἐρευνᾷ τὰς αἰτιοκρατικὰς σχέσεις, ἀλλὰ περιορίζεται εἰς τὸ γεγονὸς μίας ἐπιτυχούσης ἀπάτης, γεγονὸς ἐξ οὗ καὶ μόνου συνάγει τὴν βλακείαν τοῦ θύματος καὶ τὴν εὐφυΐαν τοῦ ἀπατεῶνος. Ὅτι ἡ ἀπάτη δὲν ὀφείλεται εἰς εὐφυίαν ἀνελύθη, νομίζομεν ἐπαρκῶς. Ὅτι ὅμως ἡ εὐπιστία τοῦ θύματος ἀποτελεῖ βλακείαν, τοῦτο εἶναι ἀληθὲς μνημεῖον βλακικὴς «διανοίας» καὶ πολιτιστικῆς ὑποστάθμης. Διότι ἡ εὐπιστία ἑνὸς ἀτόμου, ὡς προϋποθέτουσα τὰ ἄλλα ἄτομα ὡς ἔντιμα καὶ συνεπῶς ὡς εὐφυά, εἶναι ἀσφαλῶς τὸ μέγιστον τῶν τεκμηρίων τῆς πνευματικῆς του ἀναπτύξεως καὶ τοῦ πολιτισμοῦ του. Ὅσον ὑψηλότερον ἐπὶ τῶν βαθμίδων τῆς εὐφυίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ ἵσταται ἐν ἄτομον ἢ εἷς λαός, (οἱ Εὐρωπαῖοι ἐν σχέσει πρὸς τοὺς Ἀνατολίτας) τόσον περισσότερον εὔπιστος εἶναι. Ὁ τελευταῖος τῶν βλακῶν θὰ ἠδύνατο νὰ ἐξαπατήση ἕνα Κὰντ ἢ ἕνα Μπετόβεv καὶ ὁ τελευταῖος τῶν Ἑλλήνων ἕνα Εὐρωπαῖον... Τὸ μειδίαμα τοῦ οἴκτου,τὸ ὁποῖον ρίπτουν οἱ «ἀφελεῖς κουτόφραγκοι», δημιουργοὶ τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ ἐξουσιασταὶ τοῦ κόσμου, ἐπὶ τῶν δυστυχῶν «ἔξυπνών» της Μεσογείου καὶ τῆς Ἀνατολῆς, ἂς εἶναι καὶ ἡ τιμωρία τῶν βλακῶν καὶ διὰ τὴν «θεωρίαν» τῶν ταύτην!

V
9. «Ὅτι ὁ βλάξ, ἀκολουθῶν τὴν ἔνστικτον αὐτοῦ καχυποψίαν, εὑρίσκεται ἐντὸς τῆς πραγματικότητος, τοῦτο εἶναι ἀναμφισβήτητον, θέτει δὲ αὐτὸν ἐν τῷ Κοινωνικῷ βίω εἰς «ἀνωτέραν» μοῖραν λ.χ. τοῦ μεταφυσικοῦ, τοῦ ὁποίου ὁ ἐνστικτώδης κόσμος ἔχει ὑποστὴ νοσηρᾶν ἀτροφίαν, ἔναντι τοῦ διανοητικοῦ αὐτοῦ κόσμου, ὅστις ἔχασε πᾶσαν ἐπαφὴν μετὰ τῆς πραγματικότητος. Ἐὰν δεχθῶμεν, ὡς ὑποχρεούμεθα, πρῶτον ὅτι τὸ ἔνστικτον εἶναι ἀλάθητον, κάθ΄ ὃ ἀνεξήγητον καὶ ἄφθαρτον, δεύτερον ὅτι ὁ κόσμος τῶν ἐνστίκτων εἶναι ὁ κάτ΄ ἐξοχὴν φυσικῶς ὑγιὴς κόσμος, τρίτον ὅτι ἡ κοινωνία ὡς συνέχεια τῆς φύσεως εἶναι ὑγειῆς ὀργανισμός, ἀπαρτιζόμενος ὑπὸ ὑγειῶν ἀτόμων, τότε τὸ συμπέρασμα περὶ τῆς ὑπεροχῆς τοῦ βλακὸς ἐπὶ τοῦ μεταφυσικοῦ ἐν τῇ κοινωνίᾳ, εἶναι συμπέρασμα ἀναγκαστικὸν καὶ ἀνέκκλητον, ἐπαληθευόμενον ἄλλως τέ, κατὰ φυσικὴν ἀναγκαιότητα, ὑπ΄ αὐτῆς ταύτης τῆς κοινωνικῆς πραγματικότητος ὅλων τῶν ἐποχῶν καὶ τῶν λαῶν. Τὸ ὅτι οἱ μεταφυσικοὶ ἐπεκράτησαν (ὄχι ἤνθισαν) εἰς ἐποχὰς παρακμῆς τῶν κοινωνιῶν δὲν εἶναι τυχαῖον. Ὁ βλάξ, ὡς ἐλέχθη καὶ ἀνωτέρω, διαισθανόμενος ἐν τῇ καχυποψίᾳ του τὴν ἐπίθεσιν ἐκ μέρους τοῦ εὐφυοῦς, εἶναι θεμελιωδῶς ἐντὸς τῆς πραγματικότητος, διότι διαισθάνεται ὀρθῶς τὸν κίνδυνον νὰ περιέλθη κοινωνικῶς εἰς τὴν κάτω τάξιν. Ἐὰν διὰ τῆς καχυποψίας αὐτῆς καὶ μόνης προστατεύεται ἔναντι τοῦ φυσικοῦ αὐτοῦ προορισμοῦ του, τοῦτο εἶναι ἄλλο ζήτημα. Φανερὸν εἶναι, ὅτι τὸ ἔνστικτον ἀποτελεῖ μέσον προσανατολισμοῦ καὶ στοιχειώδους ἀμύνης εἰς τὸν πρωτόγονον ἄνθρωπον, ὄχι ὅμως μέσον κατισχύσεως καὶ ὑπεροχῆς ἐν προηγμένῃ κοινωνία μετὰ προηγουμένου κοινωνικοῦ διαφορισμοῦ καὶ ἀναπτύξεως τῶν νοητικῶν του ἀνθρώπου μέσων, τῶν ὁποίων ἡ κατ΄ ἄτομα ἀνισότης εἶναι ἐξ ἴσου φυσικῶς δεδομένη. Ὁ βλὰξ ὁμοιάζει ἐνταύθα τὸ ζῷον, τὸ ὁποῖον ἐξ ἐνστίκτου γνωρίζει νὰ διαφεύγῃ πάντα κίνδυνον, πλὴν ἀνωτέρας ὠμῆς βίας, εἰς τὴν ζοῦγκλαν, εἰσερχόμενον ὅμως εἰς κεντρικὴν ὁδὸν μεγαλουπόλεως, εὑρίσκεται αἰφνιδίως ὑπὸ τοὺς τροχοὺς αὐτοκινήτου. Τοῦτο εἶναι ἄγνωστος καὶ ἀκατανόητος εἰς αὐτὸ μηχανή, βασιζομένη βεβαίως κατὰ τελευταῖον λόγον εἰς τὸ ἔνστικτόν του ἀνθρώπου, κατασκευασθεῖσα ὅμως διὰ τῆς διανοίας του. Πῶς ἤδη οἱ πνευματικῶς κατώτεροι ἄνθρωποι εὑρίσκονται ὑπὸ τοὺς τροχοὺς διαφόρων κοινωνικῶν «αὐτοκινήτων», - τοῦτο δεικνύει ἡ θέσις αὐτῶν εἰς τὴν κάτω τάξιν. Τὴν «μηχανήν» αὐτὴν εἶναι βεβαίως ἀδύνατον νὰ διαφύγη καὶ ὁ βλάξ, τοῦ ὁποίου καὶ ἡ ἄνοδος εἶναι αὐστηρῶς ἐντὸς ὠρισμένων πλαισίων περιωρισμένη. Ὅτι δὲ τέλος ὁ μεταφυσικὸς οὐδὲ τὸ ζῷον, οὐδὲ τὸν βλᾶκα δύναται νὰ περιπλέξη εἰς τροχούς, τοῦτο εἶναι εὐνόητον ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι οὗτος φέρεται ἐπὶ τοῦ Πηγάσου...

VI
10. Ὡς πρὸς τὴν κοινωνικὴν προέλευσιν τῶν βλακῶν διαπιστούται ὅτι ἡ παραγωγὴ βλακῶν δὲν εἶναι ταξική. Ἡ πονηρὰ φύσις δὲν ἔδωκεν εἰς ὠρισμένην τινὰ κοινωνικὴν τάξιν τὸ ἐπίζηλον τοῦτο προνόμιον. Ἐπεδαψίλευσεν ἴσως ὡς φαίνεται, εἰς τὴν ἑκάστοτε ἄνω τάξιν τοὺς διασκεδαστικωτέρους ἁπλῶς τύπους βλακῶν, ἀλλὰ δὲν ἐστέρησεν οὐδεμίαν ἄλλην κοινωνικὴν τάξιν τῆς σοβαρᾶς συμβολῆς των. Ὁ βλὰξ ὑπουργός, ὁ ἀγόμενος καὶ φερόμενος ὑπὸ τῶν ὑπαλλήλων του καὶ τὰ μέλη ἑνὸς ἐργατικοῦ σωματείου, τὰ ὁποῖα ἐκμεταλλεύεται ὁ πονηρὸς ἐργατοκάπηλος, ἀποτελοῦν δυὸ ἀντίθετα παραδείγματα τοῦ γεγονότος, ὅτι ἡ βλακεία δὲν ἔχει ταξικὴν τὴν πατρίδα.
Ψυχολογικὰ δὲ εἶναι κυρίως τὰ περιεχόμενα, τὰ ὁποῖα δημιουργοῦν τὰς ποικιλίας καὶ παραλλαγὰς μεταξὺ τῶν βλακῶν. Ὁ fils a papa τῆς ἄνω τάξεως, ὁ ὁποῖος λόγω φυσικῆς ἀτροφίας τοῦ βουλητικοῦ του κόσμου, λαμβάνει σοβαρῶς ὑπ΄ ὄψιν τὴν ἀτελεύτητον σειρὰν τῶν ἀπαγορεύσεων τῆς οἰκογενείας του, στερούμενος δὲ καὶ ἰδῖας πνευματικότητος, καταντᾷ εἰς τὸ τέλος τύπος χωρὶς τὴν ἐλαχίστην προσωπικότητα, ὀνομάζεται ὑπὸ τῆς τάξεώς του ἐπιεικέστατα «καλὸ παιδί», εἰς δὲ τὴν ἀντικειμενικὴν διάλεκτον θὰ ἠδύνατο νὰ ἀποκληθῆ «εὐπρεπὴς βλάξ», ἐνῷ τὸ «τέκνον τοῦ λαοῦ» εἰς τὴν αὐτὴν περίπτωσιν ὀνομάζεται ὑπὸ τοῦ εὐφυεστέρου καὶ κυριολεκτοῦντος λαοῦ δραστικώτατα «κόπανος». Σημαντικῶς αὐστηροτέρα εἶναι ἑπομένως ἡ φυσικὴ ἐπιλογὴ ἐντὸς τῆς κάτω τάξεως: ἐνῷ λ.χ. ὁ fils a papa εἰς τὴν μαθητικὴν ἡλικίαν τυγχάνει τῆς ἀγωγῆς, τῶν μορφωτικῶν μέσων καὶ τῶν περιποιήσεων τῆς τάξεώς του καὶ παραμένει ψυχικῶς ἀμείωτος, ὅπερ ἐπαυξάνει τὴν γελοίαν αὐτοπεποίθησίν του εἰς πρεσβυτέραν ἡλικίαν, δυνάμενος νὰ φθάση ἀνενοχλήτως καὶ εἰς ὑψηλὰ ἀξιώματα, ἡ δὲ ἀτομική του ὕπαρξις ὡς μὴ ὤφειλε, εἶναι γνωστὴ ἐν τὴ κοινωvία. Ἀντιθέτως τὸ τέκνον τοῦ λαοῦ καὶ σκληρώτερον χειραγωγεῖται ὑπὸ τῶν γονέων του καὶ τῶν συμμαθητῶν τοῦ ἐν τῷ σχολείῳ μέχρι πλήρους ψυχικῆς ἐξουθενώσεως διὰ σκληρᾶς ὑποτιμήσεως, προπηλακισμῶν, φαρσῶν, ὕβρεων καὶ βιαιοπραγιῶν καὶ δυσκολώτερον εἶναι κατόπιν τούτων ν΄ ἀνέλθῃ τὴν κοινωνικὴν κλίμακα, ὁ δὲ βλὰξ τῶν λαϊκῶν τάξεων οὕτως καὶ συμπαθέστερος εἶναι καὶ ἄγνωστος καὶ ἀκινδυνώτερος καὶ ὀλιγώτερον γελοῖος, καθ΄ ὁ σεμνότερος καὶ ἐστερημένος τῆς αὐτοπεποιθήσεως ἢ ἐπάρσεως τοῦ βλακὸς τῶν ἄνω τάξεων, εἰς τὸν ὁποῖον λόγω ἀτροφίας τοῦ βουλητικοῦ του καὶ τῆς μαλθακότητος τοῦ οἰκογενειακοῦ του περιβάλλοντος προστίθεται ἔστιν ὄτε καὶ ἀηδὴς γυναικωτὸς χαρακτήρ. Ἑνιαῖον ὅμως εἶναι τὸ πνευματικὸν προλεταριάτον πάσης ταξικῆς καταγωγῆς.

VII
11. Ἡ ἠθικὴ τέλος σχέσις μεταξὺ βλακὸς καὶ ἐπιτηδείου ἢ ἀπατεῶνος εἶναι ἀπροσδοκήτως διάφορός της ἢν ἐκλαμβάνει συνήθως ἡ «κοινὴ γνώμη». Ὁ συνήθης κοινωνικὸς ἄνθρωπος θεωρεῖ τὸν ἐπιτήδειον καὶ τὸν ἀπατεῶνα ὡς ἀνηθίκους μέν, ἄλλ΄ ὡς ὑποδιαιρέσεις τοῦ εὐφυοῦς. Ὅλως τὸ ἀντίθετον ὅμως συμβαίνει: ὁ ἐπιτήδειος καὶ ὁ ἀπατεὼν εἶναι ἀκριβῶς ὑποδιαιρέσεις τοῦ βλακός. Καὶ ἰδοὺ πῶς. Εἴπομεν ἀνωτέρω ὅτι ἡ πονηρία, ἐκτὸς ἐὰν εἶναι μέσον ἀμύνης τῶν εὐφυῶν οὐχὶ κατὰ τῶν βλακῶν ἀλλὰ κατὰ τῆς πονηρίας των, ἀποτελεῖ φυσικὴν ἰδιότητα τῶν βλακῶν καὶ δὴ φυσικὴν συνέπειαν τοῦ γεγονότος, ὅτι, λόγω ἀτροφίας τοῦ νοητικοῦ τῶν μηχανισμοῦ, ἀποτελεῖ αὕτη τὴν μόνην ἄμυναν αὐτῶν κατὰ πάσης ἔξωθεν ἐπιθέσεως. Ἀπὸ τῆς διαπιστώσεως τῆς ἀληθείας ταύτης μέχρι τῆς ἀκολούθου ἀληθείας ὑπάρχει ἓv καὶ μόνον βῆμα: ὅτι μόνον ὁ πνευματικῶς ἀνάπηρος ἔχει ἀνάγκην τῆς ἐπιτηδειότητος καὶ τῆς ἀπάτης διὰ νὰ προωθηθῆ ἢ νὰ ἐπικρατήση. Οὐδεὶς ἄνθρωπος ἀξίας ἔχει ἀνάγκην νὰ γίνῃ ἐπιτήδειος ἢ ἀπατεών. Ἡ καθημερινὴ κοινωνικὴ πεῖρα διδάσκει ὅτι τὰ ἐπίθετα ταῦτα οὐδέποτε κατώρθωσαν νὰ «κολλήσουν» εἰς ἀνθρώπους πραγματικῆς ἀξίας, οἱ ὁποῖοι, ἐὰν ὑπῆρξαν μισητοί, ἐχαρακτηρίσθησαν ἴσως ὡς «κακοί», ὡς «καταχθόνιοι», ὡς «γόητες», ὡς «τορπιλληταί» ἢ ὡς «λιβελλογράφοι», οὐδέποτε ὅμως ὡς ἐπιτήδειοι ἢ ἀπατεῶνες, καὶ ὅταν ἀκόμη ὑπῆρξαν συντηρητικοὶ εἰς τὰς σχέσεις τῶν μετὰ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων καὶ κατώρθωσαν πάντοτε νὰ προωθηθοῦν ἢ νὰ ἐπικρατήσουν. Ἀπόλυτος ἐσωτερικὴ συνέπεια τῆς πνευματικῆς ἀναπηρίας τοῦ βλακὸς εἶναι ἄλλως τὲ ὄχι μόνον ἡ ἀγελαία του τάσις, ὄχι μόνον ἡ προώθησίς του «πλάτην μὲ πλάτην» μὲ τὴν λεγεῶνα τῶν ὁμοίων του, ὄχι μόνον ἡ προσφυγὴ εἰς τὰ εὐτελέστερα μέσα τῆς ἐπιτηδειότητος, τὴν ἔλλειψιν ἀντιθέτου γνώμης, τὴν προσφορὰν εὐκόλων καὶ ἀνηθίκων ἐκδουλεύσεων καὶ τὴν κολακείαν, ἀλλὰ καὶ ἡ συστηματικὴ ἀποφυγὴ πάσης συγκρούσεως καὶ πάσης μάχης. Καὶ ὅταν ἀκόμη ὁ βλάξ, ὑπὸ τὴν μορφὴν τοῦ ἐπιτηδείου ἢ τοῦ ἀπατεῶνος, ἐξαναγκασθῇ νὰ δώση μάχην, θὰ δώση αὐτὴν διὰ τῶν πνευματικῶς εὐκολοτέρων καὶ συνεπῶς τῶν ἀνηθικωτέρων «ὅπλων»: τοῦ ψεύδους, τῆς διαστροφῆς, τῆς ρᾳδιουργίας καὶ τῆς συκοφαντίας.
Ἐξ οὗ ἕπεται τὸ ἀκλόνητον δόγμα: καὶ ἡ ἀνηθικότης εἶναι ἀποκλειστικὸν προνόμιον τῶν βλακῶν!



«Θὰ ἔπρεπεν ἴσως, ἐκ λόγων εὐγνωμοσύνης πρὸς τοὺς ἀποτελοῦντας τὸ θέμα τῆς παρούσης μελέτης δυνάστας τῆς ἀνθρωπότητος ν᾿ ἀφιερωθῇ αὕτη εἰς αὐτούς. Ἐκ λόγων δικαιοσύνης ὅμως ἀφιεροῦται - καὶ οὐκ ἐπ᾿ ἐλάχιστον, πρὸς διδαχήν των - εἰς τοὺς δυναστευομένους: δηλονότι εἰς τοὺς εὐφυεῖς!»

Ε. Λεμπέσης.

Read More...

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ


ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ
   Πέρα από κομματικές προτιμήσεις και ιδεολογικές τοποθετήσεις, οι οποίες είναι πάντοτε στρεβλές και απομακρύνουν τον άνθρωπο από την αντικειμενική κρίση, γράφω τις απόψεις μου ως Έλληνας πατριώτης, που άγχεται και πονάει, όχι για το μέλλον του, αλλά για αυτή την ύπαρξη της πατρίδας του. Ζούμε μέσα σ’ ένα κύκλο ζωής όπου κυριαρχεί ο άμετρος παραλογισμός και οι αναλαβόντες την άσκηση της εξουσίας στη χώρα μας, είναι κατώτεροι των προσδοκιών και των περιστάσεων. Σ’ αυτούς υπερισχύει των πάντων ο ατομικός ωφελιμισμός και το κομματικό συμφέρον. Το εθνικό συμφέρον είναι λέξη άγνωστη γι’ αυτούς και έκφραση άνευ αξίας.

Ανάγκη προκύπτει, συνεπώς, για απόκτηση χωρίς χρονοτριβή, κυβέρνησης τεχνοκρατών, οι οποίοι, πέρα από την πρωταρχική τους φροντίδα για την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, να έχουν και τις γνώσεις, την ικανότητα και την έξωθεν καλή μαρτυρία, ώστε να λάβουν μέτρα ικανά να ανασύρουν τη χώρα, από την ηθική και οικονομική άβυσσο στην οποία την έριξε η κυβέρνηση του ντιλετάντη πολιτικού Γιώργου Παπανδρέου και των υποτακτικών συνεργατών του.

Ο λαός δεν αντιδρά δυναμικά, διότι γνωρίζει, πως μία εκτροπή από την νομιμότητα, θα δώσει την ευκαιρία σε καιροφυλακτούντα αναρχικά στοιχεία να προβούν σε πράξεις βίας και καταστροφής, όπως έγινε σε κάποια έκταση κατά το πρόσφατο παρελθόν, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή κατέδειξε πλήρη ανικανότητα και εγκληματική ολιγωρία. Δεν επιθυμούν οι σώφρονες πολίτες την ολοσχερή καταστροφή της χώρας τους, αλλά και δεν εμπιστεύονται κυβερνήσεις, οι οποίες, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, βάζουν τη σφραγίδα της ανικανότητας και της αδιαφορίας.

Οι κομματικοί Οργανισμοί όπως και οι μετέχοντες σ’ αυτούς πολιτικοί που άσκησαν κατά καιρούς την εξουσία, αδιακρίτως πολιτικής ιδεολογίας, έχουν χάσει κάθε ίχνος εκτίμησης, σοβαρότητας, σεβασμού και εμπιστοσύνης και ο λαός συμπεριφέρεται προς αυτούς με πλήρη περιφρόνηση. Τα φαινόμενα είναι όχι μόνο απογοητευτικά αλλά και επικίνδυνα. Δεν μπορούν να μείνουν στο πηδάλιο του σκάφους που οδηγεί τη χώρα στην άβυσσο. Πρέπει αμέσως να παραιτηθούν και να καλέσουν ανθρώπους ειδικούς, ικανούς, σοβαρούς, έντιμους, οι οποίοι θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη μας, αλλά και την εμπιστοσύνη των άλλων λαών που καθημερινώς μας λοιδορούν, και να σχηματίσουν κυβέρνηση εθνικής ανάγκης. Να κυβερνήσουν με φάρο την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος και της ανάγκης επιβίωσης της χώρας. Να κυβερνήσουν με νέους, αναγκαστικούς νόμους, αφού θα διαλύσουν τη Βουλή, νόμους που θα προστατεύουν τα δικαιώματα των πολιτών αλλά και θα πατάσσουν τους μαυραγορίτες κάθε είδους, από αυτούς που με την εύνοια της κυβέρνησης, γέμισε η χώρα.

Να απαλλάξουν με κάθε τρόπο, αλλά και κάθε μέσον, τη χώρα, από τη γάγγραινα των λάθρα εισελθόντων Αφροασιατικών πληθυσμών, οι οποίοι κοστίζουν τεράστια ποσά στον αγρίως ληστευόμενο Έλληνα πολίτη. Να αγνοήσουν τις κραυγές των “πονόψυχων” εκμεταλλευτών της δυστυχίας, είτε βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος και ενεργούν χωρίς ελληνική συνείδηση, είτε βρίσκονται στο εξωτερικό και ενεργούν με έχθρα προς την Ελλάδα. Ακόμα και αυτή την έσχατη στιγμή, υπάρχει δυνατότητα να σωθεί η χώρα.

Με ανθρωπάκια ως αυτά που βρίσκονται σήμερα στην κυβέρνηση και ασκούν κάποια δοτή εκ του αρχηγού εξουσία, άνθρωποι ικανοί και κατάλληλοι δεν πρόκειται να δεχθούν να παίξουν κανένα ρόλο για τη σωτηρία της χώρας. Η μόνη υπηρεσία που θα μπορούσε να προσφέρει στη χώρα ο κ. Παπανδρέου, είναι να καλέσει τους αρίστους, να εισηγηθεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής επιβίωσης και στη συνέχεια να διαλύσει τη Βουλή και να παραιτηθεί. Τα φληναφήματα για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τα σχέδια για παραπέρα επιβολή φόρων, δεν θα βρουν κανένα πρόθυμο να συμφωνήσει και μία σπίθα αρκεί να τινάξει τη χώρα στον αέρα.

Η κυβέρνηση με τις επανειλημμένες δηλώσεις της για “αξιοποίηση” της δημόσιας περιουσίας, δεν πρόκειται να βάλει κανένα στον ύπνο. Όλοι είμαστε υποψιασμένοι πού το πάει. Ακόμα και εκείνοι που δεν ασχολούνται με τα κοινά και που δεν έχουν τις αναγκαίες γνώσεις, γνωρίζουν πλέον τις προθέσεις της κυβέρνησης. Η αντιπολίτευση της Αριστεράς, η οποία τώρα δεν συμπλέει με τα σχέδια της κυβέρνησης, δεν θα αφήσει να περάσει μια τέτοια πρωτόγνωρη διαδικασία ξεπουλήματος της Ελλάδος. Καθ’ όσον αφορά στην άλλη αντιπολίτευση, δεν διαφέρει σε τίποτε από την κυβέρνηση και ο λαός κατάλαβε και κουμπώθηκε σφιχτά.

Η ανάγκη που προβάλλει σήμερα ως εθνικό καθήκον των πάντων, αλλ’ ειδικότερα των δυναμένων να συμβάλλουν στην παραπέρα διαδικασία, είναι, επαναλαμβάνω, ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής επιβίωσης. Η χώρα είναι ήδη στο χείλος του γκρεμού. Τα μέτρα που λαμβάνονται έχουν εντελώς αρνητικά αποτελέσματα. Μέχρι πότε θα δανειζόμαστε; Και πού θα πάμε; Πού θα βρούμε ένα τρισεκατομμύριο Ευρώ για να πληρώσουμε τα χρέη μας; Η κυβέρνηση αυτή με σχέδιο μας οδηγεί στην καταστροφή. Μπορεί να φανταστεί κανένας ότι είναι από ανικανότητα; Δεν καταλαβαίνει ο κ. Παπανδρέου και αυτό είναι κατανοητό, αλλά κανένας από τους άλλους που ανήκουν στο Κόμμα που κυβερνάει δεν καταλαβαίνει; Κανένας; Δεν είναι δυνατόν!

Επικράτησε και επιβλήθηκε η “αρχή του ενός ανδρός”. Θα τον ανεχθούν για πολύ ακόμα αυτόν τον άνδρα; Η Ελλάδα αγκομαχά. Η Ελλάδα στενάζει. Το χάος προβάλλει αβυσσαλέο και θα καταπιεί ό,τι δημιούργησαν οι Έλληνες τα περασμένα εκατόν ενενήντα χρόνια. Κανένας δεν θα του υποδείξει να πράξει το πρέπον; Θα τον αφήσουμε να μας βουλιάξει;

Επιτέλους, η Ελλάδα δεν του ανήκει…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

Read More...

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Η ΝΕΟΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ

ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ

   (Ο πόλεμος είναι ληστεία, ή άμυνα κατά της ληστείας).
   Karl Kautsky 1854-1938


   Ποιός συνετός άνθρωπος πείστηκε αυτές τις ημέρες ότι, ο πόλεμος που άρχισε κατά της Λιβύης και συνεχίζεται, με πρωτοβουλία της Γαλλίας, έχει ως σκοπό την υποστήριξη των ευγενών ιδανικών του ανθρωπισμού και της προστασίας των αμάχων πολιτών, οι οποίοι καταπιέζονται από τον τύραννο!!! Καντάφι;

Είχαμε μέχρι τώρα τον παγκόσμιο χωροφύλακα, ο οποίος, με την κάλυψη της δήθεν υποστήριξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του ιδανικού της ελευθερίας, δεν άφηνε ευκαιρία να μην επεμβαίνει, σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και προς υλοποίηση αυτού του σκοπού, αφάνιζε λαούς από το πρόσωπο της. Αναφέρομαι, φυσικά, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, οι οποίες, μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, δεν άφησαν γωνιά του πλανήτη που να μην μεταφέρουν την πολεμική τους μηχανή και να μην ξεκληρίσουν λαούς.

Θύματα και εμείς της κομμουνιστικής θηριωδίας, βλέπαμε τις επεμβάσεις της Αμερικής ως δικαιολογημένες, διότι, πιστεύαμε πως αποτελούσαν στιβαρό κυματοθραύστη κατά της εξάπλωσης του Κομμουνισμού. Η Αμερική, όμως, άλλα συμφέροντα υποστήριζε. Οι πόλεμοι που διεξήγε στην Αφρική και στην Ασία, είχαν οικονομικούς και όχι ιδεολογικούς στόχους.

Ο Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης Karl Kautsky, γνωστός σ’ όσους ασχολούνται με την πολιτική και την κοινωνιολογία, ορθώς προσδιόρισε την έννοια του πολέμου. Ο πόλεμος είναι ληστεία. Αυτή τη ληστεία κατά του πλούτου της Λιβύης επιδιώκουν να υλοποιήσουν οι επιτιθέμενοι σήμερα. Αιχμή του δόρατος ο πρόεδρος της Γαλλίας, ο κ. Νικολά Σαρκοζύ. Η Γαλλία, ύστερα από το σκληρό μάθημα που πήρε στην Ινδοκίνα το 1955-1956, με την κατάληψη του οχυρού Ντιεν Μπιεν Φου και τη σύλληψη του στρατηγού Ντε Γκαστρύ από τους Βιέτ Μίνχ, όχι μόνο δεν τόλμησε να ξαναεπιδιώξει πολεμικές αναμετρήσεις, αλλ’ ο πρόεδρος στρατηγός Ντε Γκώλλ, απάλλαξε από τη γαλλική αποικιοκρατία και τις χώρες της Αραβικής χερσονήσου. Τώρα, κατά τρόπο ακατανόητο, η Γαλλία επαναλαμβάνει τυχοδιωκτικές ενέργειες και με εντελώς ντιλετάντικη πολιτική, εμπλέκει τον μισό κόσμο σε πολεμικές περιπέτειες.

Στην πρώτη, λοιπόν, περίπτωση, ο πόλεμος αυτός είναι ληστεία. Ορθώς ο Kautsky τον προσδιορίζει έτσι. Η υποκίνηση διαφόρων φυλών κατά του καθεστώτος Καντάφι, αφού πρώτα πέτυχε το πείραμά τους με την Αλγερία και την Αίγυπτο, οι οποίες ξεσήκωσαν αναταραχή και προέβησαν σε πράξεις βίας, έδωσε το έναυσμα για την “ανθρωπιστική” επίθεση των παλικαράδων κατά της Λιβύης. Μάλιστα τώρα που ο Καντάφι ηρέμησε και μπήκε σε ένα δρόμο συνεργασίας με τις Δυνάμεις της Δύσης. Γιατί δεν κινήθηκε κανένας, όταν ο Καντάφι χρηματοδοτούσε και εκπαίδευε τρομοκράτες στη χώρα του, οι οποίοι ανατίναζαν αεροπλάνα και σκότωναν εκατοντάδες αθώων ανθρώπων; Όταν είχε παρατραβήξει το σχοινί, ο πρόεδρος Ρήγκαν του έστειλε πεσκέσι μερικούς πυραύλους και τον επανέφερε στην πραγματικότητα από το ντελίριουμ του Τρέμενς από το οποίο διακατείχετο. Τώρα γιατί ο πόλεμος; Γιατί άλλο: Για ληστεία. Είναι φανερό. Όλα τα γεράκια, τα προσκυνημένα στα κέντρα αποφάσεων της Αμερικής, επιτέθηκαν κατά της Λιβύης. Ο πόνος τους υπήρξε μεγάλος για εκείνους που εξεγέρθηκαν και άρχισαν τις πράξεις βίας, αλλά δεν πονούν καθόλου για τον υπόλοιπο λαό της Λιβύης που σκοτώνουν καθημερινώς, βομβαρδίζοντας τη χώρα αυτή χωρίς διακοπή.

Ο Καντάφι, ο αντιπαθέστατος αυτός δικτάτορας, αλλά αναμορφωτής της ερήμου της Λιβύης, αμύνεται κατά της ληστείας. Γνωρίζει τους σκοπούς. Τα αρπακτικά τα γνωρίζει καλά. Αλλά, τα ξεπουπουλιασμένα κοτόπουλα, τα οποία αποφάσισαν να φορέσουν φτερά γερακιού, όπως είναι οι πολιτικοί της δικής μας χώρας, τι δουλειά είχαν να ανακατευθούν με την επιδιωκόμενη ληστεία;

Άκουσα χθες το βράδυ στην τηλεόραση, δηλώσεις ενός ασυνάρτητου ανθρώπου, ο οποίος μιλούσε στην Αγγλική γλώσσα κάπου στην Ευρώπη, θαρρώ στις Βρυξέλλες, του κατά κακή μοίρα υποτιθέμενου πρωθυπουργού της Ελλάδος κ. Γιώργου Παπανδρέου, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την επέμβαση των νεοαποικιοκρατών και τη συμμετοχή της Ελλάδος στο έγκλημα κατά της Λιβύης. Είμαι υποχρεωμένος να δηλώσω ότι τρόμαξα. Ακούγοντας έναν άνθρωπο, που έχει τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να εμπλέξει την Ελλάδα ακόμα και σε πόλεμο, έναν άνθρωπο χωρίς ειρμό, χωρίς γνώσεις, χωρίς υπευθυνότητα, επαναλαμβάνω, τρόμαξα. Πού βαδίζει η χώρα μας; Πού την οδηγούν; Ποια συμφέροντα της Ελλάδος διακυβεύονται στη Λιβύη και χωρίς κανένα δισταγμό θέσαμε στη διάθεση των επιτιθεμένων νεοαποικιοκρατών τις στρατιωτικές και εδαφικές μας διευκολύνσεις; Γιατί η Γερμανία αντιτάχθηκε από την αρχή σε μια τέτοια τυχοδιωκτική ενέργεια;

Τελικώς δεν υπάρχει κανένας στην Ελλάδα που να μπορεί να πει ένα όχι στους δολοφόνους των λαών; Αφήσαμε το ΚΚΕ να πάρει τη σκυτάλη του πατριωτισμού και να μας διδάξει τρόπους ειρήνης και δημοκρατίας; Ο κ. Σαμαράς, σε πλήρη σύμπλευση με τον κ. Παπανδρέου; Στο κάτω-κάτω, ο κ. Παπανδρέου είναι αμερικανός πολίτης, τοποθετημένος και εντεταλμένος για την εξυπηρέτηση στην Ελλάδα των αμερικανικών συμφερόντων. Αλλά, ο κ. Σαμαράς; Αναπληρωτής του; Δεν θέλω να αναφερθώ στον κ. Καρατζαφέρη και στην κυρία Μπακογιάννη. Γνωστή η πορεία τους. Πού πάμε;

Ο κόσμος ολόκληρος, με τα ασήμαντα ανθρωπάκια που τοποθέτησε στο πηδάλιο των χωρών του, βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. Ίσως δεν είναι μακριά η ώρα που θα βρεθεί σε ολοκληρωτικό ολοκαύτωμα. Γιατί; Όταν θα υπάρξει αντίδραση στην εξυπηρέτηση των ανόμων αμερικανικών συμφερόντων, τότε τα πράγματα θα οδηγηθούν στον όλεθρο. Οι άνθρωποι αυτοί, οι Αμερικάνοι, δεν βλέπουν τίποτε άλλο μπροστά τους από δολάρια. “Αλλ’ εισί του κέρδους άπαντες ήττονες…”, λέγει ο Αριστοφάνης στον Πλούτο. Τι θα γίνει η ανθρωπότητα; Ας μην γίνω εγώ προφήτης…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

Read More...

Εξελίσσεται περίφημα το σχέδιο εξόντωσης της Ελλάδας από τους «γνωστούς αγνώστους» εσωτερικούς παράγοντες


Ο περισσότερος κόσμος δεν καταλαβαίνει ή μάλλον καλύτερα, αδυνατεί να καταλάβει πως είναι δυνατόν ομάδες ανθρώπων να θέλουν δίχως λόγο να καταστρέψουν τη χώρα μας. Από τη μια πλευρά υπάρχει ένα μεγάλο «καζάνι» αριστεριστικών διεθνιστικών ιδεολογιών και από την άλλη το προσωπικό – ατομικό μίσος τους ή η ρομαντική επικίνδυνη Ιδεοληψία τους.

Είναι φανερό πως και αυτοί που έχουν καθαρό μίσος εναντίον της Ελλάδας θα ασπασθούν πιθανόν και υποκριτικά για τον σκοπό τους αυτές τις επικίνδυνες διεθνιστικές ιδεοληψίες ως άλλοθι και επιχείρημα για τις πράξεις τους και τους σκοπούς τους. Δεν είναι δυνατόν να κάνουν κίνημα του τύπου «μισώ την Ελλάδα και θέλω να την καταστρέψω» γιατί και η παρανομία τους θα ήταν εμφανής αλλά και η όποια παράνοια τους !

Άρα προσκολλούνται σε κάποια οργάνωση που έχει αναρχοαριστερίστικο υπόβαθρο και φοράνε μάλιστα και την μάσκα του «Ιδεολόγου ακτιβιστή» (όταν δεν φοράνε τις κουκούλες) και υποκρίνονται πως έχουν και τις καλύτερες των προθέσεων ! Η νοοτροπία των ακραίων χούλιγκαν δεν διαφέρει εδώ. Απλώς αυτοί είναι ακόμη περισσότερο επικίνδυνοι και από δολοφόνους χούλιγκαν !

Ταυτόχρονα αποδεικνύεται πως όλες αυτές οι αναρχικές και αριστερές ιδεολογίες είναι όχι μόνο επιζήμιες αλλά και τελείως καταστροφικές, αντικειμενικά για το Ελληνικό κράτος, επειδή :

Ο κάθε «πικραμένος» και επίδοξος μακελάρης – καταστροφέας του κράτους κρύβεται και προσκολλάται πίσω από αυτές !!! Είναι απόδειξη αυτό ή τυχαίο ;

Η συνέχεια είναι θλιβερή λόγω περισσότερο της αδυναμίας ή της ύπαρξης ολίγιστων πολιτικών αλλά και των θεσμικών οργάνων μας να εντοπίσουν το φαινόμενο αυτό και να το παροπλίσουν ή να το εξαφανίσουν.

Έχουμε φτάσει στο σημείο πλέον σήμερα ακόμα και να υποχωρούμε (περίπτωση Υπατίας) σε μια συντονισμένη προσπάθεια ομάδας ή ομάδων να δημιουργήσουν πάσης φύσεως καταστροφικά προβλήματα σε ένα κράτος που υφίσταται πόλεμο ή σιωπηρή επίθεση (πάλι πόλεμος είναι και αυτό) με σκοπό την διάλυση – κατάρρευση του.

Πολλοί εδώ θα ισχυριστούν ότι αυτό είναι ο ορισμός της τρομοκρατίας.

Χειρότερα ακόμη, είναι η εξέλιξη της τρομοκρατίας !

Ο Πόλεμος τους εδώ είναι μια σειρά μελετημένων καταστροφικών πολιτικών χτυπημάτων που σαν τελικό σκοπό έχει την καταστροφή της Ελλάδας. Τι άλλο ;

Ας αναλύσουμε με λίγες λέξεις τη μεθοδολογία τους.

I) Οικειοποιούνται κάθε μέσον ή νόμο και προσπαθούν να το μετουσιώσουν σε μια μορφή πολεμικού εργαλείου εναντίον του κράτους και της διάλυσης του.
Παράδειγμα : Επικαλούνται πλαστά τη καλύτερη (νομική) μορφή ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους τους λαθροεισβολείς. Δηλαδή όλα τα εκατομμύρια λαθρομεταναστών κατόπιν «φροντιστηρίου» δηλώνουν «Παλαιστίνιοι πρόσφυγες» !

Όταν όμως έχεις ήδη 2.000.000 εποικιστές είναι φανερός ο σκοπός τους για πού τελικά το πάνε : Ή να τριτοκοσμοποιήσουν ή να αφανίσουν τους Έλληνες ή και τα δύο.

II) Προσπορίζουν κρατικές επιχορηγήσεις με σκοπό δήθεν την πολιτισμική ανάταση της κοινωνίας, αλλά με πραγματικό σκοπό τη καταστροφή – διάλυση της κοινωνίας. Κοντολογίς το κράτος πληρώνει τους υποψήφιους (με –ιδεολογικό- συμβόλαιο κιόλας παρακαλώ) δολοφόνους του.

III) Δεν αναγνωρίζουν Σύνταγμα και κοινοβουλευτική δημοκρατία (ΚΚΕ και ουσιαστικά ο Σύριζα) αλλά μετέχουν, με σκοπό να τα καταλύσουν (Πάλι το κράτος πληρώνει τους υποψήφιους δολοφόνους του).

IV) Δημιουργούν συνέχεια επεισόδια διοργανώνοντας διαδηλώσεις ή παρεισφρέουν σε πάσης φύσεως διαδηλώσεις με σκοπό να προξενήσουν τις μεγαλύτερες δυνατές υλικές (ή ακόμα και με ανθρώπινες απώλειες) καταστροφές με το πρόσχημα της λαϊκής οργής.
Όσο εκφυλίζεται ή κατάσταση τόσο περισσότερο πρόσφορο έδαφος βρίσκουν και αποκτούν τελικά δεσπόζουσα θέση πλέον ως πολιτικοί «μακελάρηδες» με το υποκριτικό πρόσχημα του αγνού «επαναστατη».

V) Διαθέτουν πάντα ετοιμοπόλεμη, θωράκιση νομικής υποστήριξης, όπου είναι προσυντεταγμένη και προετοιμασμένη, σε πιθανή περίπτωση σύλληψης των καταστροφέων «εντεταλμένων διαδηλωτών», στα σημεία μεταγωγής των (και μόνο το γεγονός αυτό αποτελεί κατά την άποψη μας «τεκμήριο –τουλάχιστον- τρομοκρατίας»).

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δέχεται ένα ακήρυχτο πόλεμο. Είναι μια νέα σύγχρονη μορφή πολέμου, που δεν την μάθαμε στο σχολείο, αλλά αυτό κι αν είναι πόλεμος !

Η ύπαρξη ήδη εκατομμυρίων ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΩΝ, συνέχεια προστιθέμενων, ακόμα και τη στιγμή τούτη, λαθροεισβολέων και ιδιαίτερα Ισλαμιστών φονταμενταλιστών επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα  δέχεται πόλεμο εναντίον της ίδιας της ύπαρξης της με σκοπό την τελική εξαφάνιση της.

Είναι πάνω κάτω ήδη 2.000.000. Αυτός ο αριθμός δεν είναι μετανάστευση ή λαθρομετανάστευση.

ΛΑΘΟΣ. Είναι εισβολή.

Ποιος μας εγγυάται πως τον μεθεπόμενο μήνα δεν θα μπουν ως δήθεν πρόσφυγες 10.000 ας πούμε κομάντος «φιλικής» χώρας για να προετοιμάσουν εχθροπραξίες κανονικές ; Το εγγυάται ο κ. Παπουτσής με τους φράχτες του ; Ο κ. Βενιζέλος το αποκλείει νομικά ;

Ένα απλό παράδειγμα τη στιγμή που έχουμε 2.000.000 ξένους αγνώστου προελεύσεως ουσιαστικά.

Τι περιμένουν δηλαδή ; να γίνουν 5 10 και 20 εκατομμύρια επειδή υπάρχουν τα δήθεν τους (δίχως καν τελικά να τηρούνται) «ανθρώπινα δικαιώματα» ;

Σε ποιο κράτος όμως ; Θα υπάρχει τότε Ελλάδα ;

Οι πολιτικοί μας το γνωρίζουν.

ΝΑΙ το γνωρίζουν ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΛΑ !

Τι κάνουν ;


Team Apopsis

Read More...