Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Ψάξτε μας κύριε Πρόεδρε !




Η πρώτη εντύπωση που προκαλεί είναι θετική .

Σου λέει ,θα σε ελέγχω σε κάθε πτυχή της ζωής σου ,πολίτη ελεγχόμενε και χιλιοταλαιπωρημένε .
Η εντύπωση η πρώτη ,που αφήνει η επικείμενη νομοθετική μεταβολή είναι καλή . Όμως μια ή έστω δύο παρατηρήσεις υπό μορφή πρώιμης διαβούλευσης είναι αναγκαίες

Πρώτη .Να γίνουμε όχι απλώς πολίτες [ κατά την ορθή και λογική της έννοια ] και μάλιστα διάφανοι για το φίσκους του κράτους αλλά και τακτικώς ελεγχόμενοι από αυτό .

Δεύτερη .Να δεχθούμε την πορεία του νέου κράτους ,κύριε πρόεδρε . Όμως μήπως σας διέφυγε μια μικρή λεπτομέρεια.

Ορίστε ποια .
Οτι δηλαδή διάφανος πολίτης ενώπιον ενός διεφθαρμένου κράτους ή άλλως ημιδιεφθαρμένου κράτους είναι αυτοχειρία . Πριν ή ταυτόχρονα με την διαφάνεια κύριε πρόεδρε διατάξτε ,ορίστε και την καθαρότητα των χειριστών του συστήματος .

Εισέτι κανείς μα κανείς Ελλην με δείκτη νοημοσύνης [ανεξαρτήτως ύψους] δεν διανοείται να εμπιστευτεί ένα κράτος ως αυτό που σήμερα εσείς διοικείτε. Όχι -μόνο-διότι είναι διεφθαρμένο άλλα κυρίως διότι λείπει ....η έννοια του κράτους .Μόνο συμμοριακή μορφή έχει το κράτος σήμερα .

Ήτοι αφενός μια απίστευτη ,ασυγκράτητη ,αδήριτη ανάγκη από χρήματα η οποία στην πορεία της εξαφανίζει κάθε αρχή κράτους δικαίου ,ευνομίας και κυρίως εμπιστοσύνης .

Απο την άλλη πλευρά έχουμε ανέργους ,πτωχούς ,πεινασμένους ,άθλιους , δύσπιστους ανθρώπους [πολίτες ευελπιστούν να γίνουν ]

Κύριε πρόεδρε ουδείς σας το λέγω καθαρά δεν πρόκειται να αισθανθεί ούτε αφεθεί στο διάφανος με βουλευτές που εκκινούν απο χρηματικές και μόνο απολαβές και καταλήγουν στην ποσόστωση της προσπάθειας τους να μας σώσουν ! [Ναυαγωσοστικά θα ήθελαν και ....]

Κύριε πρόεδρε ως Ελλην σας λέγω ότι διάφανος θα γίνω μόνο αν ξέρω ότι δεν εκτίθεμαι .Με όσους γύρω σας ,δίπλα σας και κυρίως με όσους ακολουθούν δεν πρόκειται να διαφανεί διαφάνεια . Κατα τα άλλα τα πορτοφόλια ανοικτά και τα παντελόνια ανεβασμένα.

Team Apopsis

Read More...

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Εν αναμονή




  Ζούμε πλέον με βραχύβια σχέδια και πνοές εβδομάδος .
Η αγορά γέμισε με ανέργους ,ανθρώπους χαμένους στην θλίψη ,στην περιδίνηση της απελπισίας .

   Ουδείς ξέρει , ουδείς μπορεί να πει πότε και πώς και πολλώ μάλλον πόσοι θα ξεφύγουν απο την οδύνη του τοκετού ώστε την επόμενη ημέρα να βαδίσουν προς την νέα Ελλάδα που άλλοι ,όχι εμείς ,ετοιμάζουν .

Κύριε Σαμαρά ...

 Πρωθυπουργός είστε .
Ξέρουμε ότι προσπαθείτε .Αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες ,σκέψεις και στεναγμούς σας . Όμως μην ξεχνάτε ότι αυτός που πραγματικά υποφέρει είναι ο ασθενής ,όχι ο θεράπων ιατρός του. Εν αναμονή της δόσης ,άλλης μιας δόσης κύριε Σαμαρά . Δόση για να αποφύγουμε το χάος . Όμως και την επομένη της λήψεως της δόσης εισέτι αντιμέτωποι με τον ίλιγγο του ύψους του δημόσιου χρέους θα είμαστε .

Το πρόβλημα δεν θα έχει λυθεί .Απλά θα κερδίσουμε χρόνο .

Εν αναμονή ...

    Κύριε Σαμαρά πέρα και μετά από την ,τις δόσεις κοιτάξτε στα μάτια τον Ελληνα και πέστε του ειλικρινά και ευθέως τι πρέπει να γίνει ώστε να τελειώσει το μαρτύριο της αναμονής και να εισέλθουμε στο βασίλειο της ελπίδας .
 
Δώστε μας κύριε Πρωθυπουργέ ελπίδα .

   Δώστε προοπτική για κάτι καλύτερο ,κάτι αποδοτικότερο από ξεπερασμένους πολιτικούς ,ξεπεσμένους πολιτευτές, μωροφιλόδοξους βουλευτές που ούτε έργο παράγουν ούτε φέγγουν έστω και ισχνά στην καταχνιά του οικονομικού ολέθρου .

   Κύριε Σαμαρά ,κύριε Πρωθυπουργέ ,στην μάχη ο στρατηγός ξέρει ότι όσοι εκτελούν τις εντολές του δεν θα γυρίσουν πίσω ,δεν θα ξαναμπούν έστω και τραυματισμένοι στο στρατόπεδο .Ξέρει ότι κάποιοι θα μείνουν στο πεδίο της μάχης μάρτυρες της προσπάθειας κτήσης της νίκης .

Το ξέρει ...

Η συνείδηση του το φέρνει στην επιφάνεια κάθε βράδυ .
Κύριε Πρωθυπουργέ ξέρετε ήδη αρκετοί Έλληνες δεν επιστρέφουν .Ξέρετε ότι εισέτι περισσότεροι θα μείνουν στο στίβο της μάχης χαμένοι στην προσπάθεια ,χωρίς αξιοπρέπεια ,γυμνοί από προστασία ,έκθετοι στους κινδύνους του καπιταλισμού .Κάποιοι δε θα προτιμήσουν να φύγουν και εκτός ....γηπέδου .

    Εν αναμονή κύριε Σαμαρά ,εν προσδοκία επίλυσης που εισέτι δεν φαίνεται. Δεν ζητάμε περισσότερα κύριε Σαμαρά από σας .Απλά λέμε ότι θα ήταν λιγότερο επώδυνο να μειώναμε την αναμονή και να αυξάναμε την προσδοκία .

Καλή συνέχεια κύριε Πρωθυπουργέ ,οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν .


Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis

Read More...

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Επιτέλους ηγεσία έστω και ξένη




Αποτελεί Ευρωπαϊκή επιταγή ( ειρήνης στην Ευρώπη ,ομαλής λειτουργίας της αγοράς ) η διάσωση της Ελλάδος .

Ουσιαστικά αποτελεί θρυαλλίδα διεθνών ,πέραν της Ευρώπης εξελίξεων και δη αρνητικών μια Ελληνική καταστροφή. Μια εικόνα της Αργεντινής ερχόμενη από την Αθήνα θα λειτουργήσει εφιαλτικά για τις μέσες και αδύναμες χώρες στην Ευρώπη .
Οι πολίτες θα νιώσουν την αδυναμία της οικονομίας που στηρίζεται μόνο σε νομισματική και όχι σε πολιτική ένωση . Να μην είναι μόνο η χώρα μας που θα σταθεί αφορμή αφομοίωσης ενός τέτοιου οικονομικού μαθήματος .
Δεν χρειάζεται .

Όμως η Ελλάδα δεν είναι άμοιρη ευθυνών στην προσπάθεια διάσωσης της .Ναι ,άμοιρη ευθυνών διότι μέχρι τώρα δεν συνδράμει .
Η αρνητική στάση οφείλεται κυρίως στην εσφαλμένη πολιτική στάση των πολιτικών της και ακολούθως των πολιτών .

Οι πρώτοι ανέξοδα στην αρχή ,ανούσια στην συνέχεια επεδίωξαν να συνεφέρουν έναν ασθενή που δεν γνώριζε την συνολική του κατάσταση και κυρίως το σύνολο της θεραπείας .
Φυσικό ήταν και εξακολουθεί να είναι ότι δεν αντιδρά σωστά ,ενίοτε και ορθολογικά στην φαρμακευτική αγωγή .
Οι Ελληνες βυθίζονται σε στοχεύμένη ύφεση αλλά δίχως ελπίδα ,άνωθεν εμπνευσμένη .

Οι Ελληνες αγνοούν .

Οι Ελληνες υποφέρουν.

  Κάποιος επιτέλους να βρεθεί υπεύθυνα ,έγκαιρα όσο ακόμη οι δείκτες του ρολογιού επιτρέπουν ,να ενημερώσει . Χρόνος δεν υπάρχει πολύς .Αντίθετα παιδιά υποσιτίζονται .Η Αθήνα βουλιάζει στην φτώχεια . Η Ευρώπη ας βοηθήσει .Η Ευρώπη ας δείξει λίγη περισσότερη ευπρέπεια σε ενα λαό που πάντα αγάπησε το παιδί της ,την Ευρώπη . Ας βοηθήσουν αποτελεσματικότερα ,ουσιαστικότερα .Ας μιλήσουν οι ξένοι ηγέτες καθαρά και με σχέδιο εξόδου απο την ύφεση . Ας μιλήσει κάποιος για ανάπτυξη .

Οι ημέτεροι πολιτικοί αδυνατούν .

 Το ανατεθέν εις αυτούς έργο απο την λαϊκή εντολή στις εκλογές ,φαίνεται βαρύ ,ακούγεται με αντίλαλο στα αυτιά τους.Δεν μπορούν .Ας προστρέξουν οι ξένοι ηγέτες . Οι Ελληνες ξέρουν απο θυσίες . Αλλά όχι ανούσιες .

Ενας ανώνυμος σκεπτόμενος

Read More...

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Μη κύριε Σαμαρά, μη μου τους οδυρμούς τάραττε.


Κύριε Σαμαρά…

    Αφού πήραμε την γεύση και της δικής σας προσπάθειας σωτηρίας της χώρας τώρα πια μπορούμε να ανακράξουμε κοιτώντας ψηλά στον ουρανό.

   Να ανακράξουμε ότι η σωτηρία έρχεται εξ Ευρώπης και ουχί εξ ουρανού .    
Αφού συγκλίνατε με όσα διαφωνούσατε, αφού επιβάλλατε όσα λέγατε ότι είναι λάθος, αφού ξεχάσατε αυτά που υποσχόσασταν προεκλογικά, τώρα πια αφήστε το τιμόνι σε αυτούς που πραγματικά μας οδηγούν.

Σταματήστε να δίνετε παραγγέλματα και οδηγίες .
Μην μιλάτε άλλο, μην ασχολείστε άλλο.
Αρκετά.     

   Ο λαός έχει σοβαρότερα να κάνει .Δηλαδή να επιβιώσει .   

    Αφήστε την Ε.Ε. και τρόικα γενικά να κάνει την δουλειά. Εσείς όμως, κάντε στην άκρη. Δεν μας αξίζει και ο χλευασμός την ώρα του μαρτυρίου.    
    Αφήστε τα Ζάππεια 1,2,3 και… "επέκεινα" για άλλους λαούς, άλλες εποχές, άλλες συγκυρίες, γιατί έχει καταστεί πλέον, χλευασμός ο πολιτικός σας λόγος.   

    Τώρα θα μπει ο χειμώνας .Με το πετρέλαιο στο 1,40 την βενζίνη που θα πάει σίγουρα στα 2 τι να μας πείτε για ανάπτυξη και τι για φως στο τέλος του τούνελ;  

   Αφήστε τον κόσμο να υποφέρει εν σιγή και εν τιμή για έναν λαό που έσφαλε, έσφαλε δεινώς για πολλές δεκαετίες αλλά τώρα πληρώνει, έντοκα τα λάθη του.

Μη κύριε Σαμαρά, μη μου τους οδυρμούς τάραττε.


Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis

Read More...

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΕΞΕΓΕΡΣΗ…

                                                                                           

                                              του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ

    Εγέρθηκαν από τον βαθύ λήθαργο, οι κατά Βολταίρον εχθροί της κοινωνίας, οι δικαστές, οι αστυνομικοί, οι πανεπιστημιακοί, όλοι εκείνοι, εκτός των αστυνομικών, οι οποίοι, αμείβονται γενναίως από τον ιδρώτα του σκληρά εργαζομένου και φορολογουμένου λαού και απειλούν να παραλύσουν τη λειτουργία του κράτους.

Είναι εκείνοι, οι οποίοι, το κατώτερο που λαμβάνουν ως αποδοχές μηνιαίως είναι μεταξύ δυόμισυ και τριών χιλιάδων Ευρώ και μόλις υπέστησαν την παραμικρή περικοπή απειλούν να κατέβουν στους δρόμους, όπως κάνουν οι κοινοί εργαζόμενοι, στα λιμάνια, στις αποχετεύσεις, στην οδοκάθαρση. Αναμένουμε να ιδούμε επικεφαλής κάποιας πορείας, τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τον Αρχηγό της Αστυνομίας, τους πρυτάνεις των πανεπιστημίων. Αφού εκεί φθάσαμε, θα γίνει και αυτό.

Όταν κατ’ εξακολούθηση παραβιάζεται το Σύνταγμα, και οι νόμοι χρησιμεύουν όχι για την απονομή δικαιοσύνης προς τον λαό, αλλά για την καταπίεσή του από την κρατική βία, το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά σύστημα, εκδίδει αποφάσεις που εξυπηρετούν και υποθάλπουν την παρανομία. Όταν κάποιος αδικημένος προσφεύγει στον Άρειο Πάγο, με όποιες θυσίες η διαδικασία αυτή συνεπάγεται, η απόφαση θα εκδοθεί τουλάχιστον μετά από δέκα χρόνια. Αυτό δε, εάν η απόφαση αφορά στην αδικία που υπέστη κάποιος πολίτης. Εάν, όμως, προσφεύγει το δημόσιο για να νομιμοποιήσει τις παρανομίες της γραφειοκρατίας και της παράβασης διατάξεων του Συντάγματος και των νόμων, τότε οι ανώτατοι δικαστές βρίσκουν χρόνο και εκδίδουν αποφάσεις με ασυνήθη ταχύτητα.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες, δικαστές εξέδωσαν αποφάσεις μεροληπτικές υπέρ των εαυτών τους, προκειμένου να αυξήσουν τις αποδοχές τους, να πάρουν επιδόματα, να πλουτίσουν σε βάρος του φουκαρά λαού, που αγκομαχάει κάθε μέρα, να βγάλει το μεροκάματο και να έλθουν τα άλλα καλά παιδιά, οι εφοριακοί και να του πάρουν το μισό από το ψωμί του. Πρέπει από τον ιδρώτα του, ο φουκαράς λαός, να συντηρήσει όλους τους παρασιτιζόμενους γραφειοκράτες, οι οποίοι, είτε δεν προσφέρουν τίποτε στην ανάπτυξη και την προκοπή της χώρας, είτε προσφέρουν αρνητικές υπηρεσίες.

Πού βρίσκονται οι κύριοι δικαστές και οι κύριοι εισαγγελείς, όταν κατάφορα καταπατούνται τα δικαιώματα του πολίτη και οι ασκούντες την κρατική βία αυθαιρετούν κατά τον πιο προκλητικό τρόπο; Πού ήταν, φερ’ ειπείν, οι κύριοι αυτοί, όταν με εντολή των ασκούντων την κυβερνητική βία, οι αστυνομικοί έδερναν γεροντάκια στην οδό Ηρώδου του Αττικού, τα οποία διαμαρτύρονταν γιατί οι συντάξεις τους που δεν αρκούσαν ούτε για έναν καφέ ημερησίως, απαξιώνονταν ακόμα περισσότερο με την καταστροφική πολιτική του κ. Σημίτη; Γιατί δεν άσκησαν ποτέ μία δίωξη κατά των αυθαιρετούντων προϊσταμένων της αστυνομικής βιαιοπραγίας; Δεν είδαν, δεν ανακάλυψαν ποτέ καμία παρανομία; Δεν παραβιάστηκε ποτέ ο Ποινικός Κώδικας, τον οποίο σε άλλες περιπτώσεις, εφαρμόζουν με άμετρη σκληρότητα;

Δεν παρατήρησε κανένας αρμόδιος δικαστής ότι, οι πράξεις της κυβέρνησης του Γιώργου του ολίγιστου, ως τον ονομάζει ο καθηγητής Γιανναράς, άγγιξαν τα όρια της εθνικής προδοσίας, διότι παρεχώρησαν χωρίς αποχρώντα λόγο, την οντότητα του κράτους σε ξένους εκμεταλλευτές ωθούμενοι καταφανώς εκ δόλου; Πώς οι δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας επικύρωσαν όλες τις παράνομες πράξεις της Διοίκησης, συνεργήσαντες τοιουτοτρόπως στην παραχώρηση της κρατικής υπόστασης σε ξένους δυνάστες;

Τι έπραξαν οι αρμόδιοι και ορκισμένοι να τηρούν τους νόμους της πολιτείας και το Σύνταγμα, για να σταματήσουν την πορεία προς τον γκρεμό, στην οποία έθεσαν τη χώρα οι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου; Δεν διεπίστωσαν οι κύριοι εισαγγελείς τόσα χρόνια, καμία ανομία των ασκούντων την κυβερνητική εξουσία, ενώ οι πάντες βοούσαν για τις ρεμούλες και την καταλήστευση του κράτους; Γιατί ποτέ δεν κινήθηκαν αυτεπαγγέλτως να ασκήσουν διώξεις κατά κλεφτών και ληστών του δημοσίου πλούτου; Δεν καταλάβαιναν ότι, κάποια μέρα, ο δυστυχής μεροκαματιάρης και ο ασπρομάλλης απόμαχος, δεν θα μπορούν να πληρώσουν άλλο τους παχυλούς τους μισθούς; Τώρα το κατάλαβαν και απειλούν να κατέβουν στους δρόμους όπως συνήθως κάνουν οι οδοκαθαριστές του Δήμου;

Αλλά, πέρα από αυτούς, έχουμε και τους κακοπληρωμένους, τους φουκαράδες που ζουν σε εσχάτη ένδεια, τους καθηγητές των πανεπιστημίων, οι οποίοι, με την τεράστια πνευματική προσφορά τους, έχουν ανεβάσει στα ύψη την Παιδεία και την Εκπαίδευση και η χώρα μας αποτελεί παράδειγμα σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Είναι οι άνθρωποι που κρατούν ψηλά το όνομα της Ελλάδος και τα πανεπιστήμιά μας χαίρουν εκτίμησης σ’ ολόκληρη την οικουμένη. Είναι οι άνθρωποι με τα πολλά προσόντα, με λαμπρές σπουδές σε διακεκριμένα πανεπιστήμια του Τίτοφ Βέλλες, της Τιμισουάρα, σε ιδιωτικά κάθε μορφής όπου με πεντακόσια δολάρια παίρνεις διδακτορικό και με τους νόμους του Ανδρέα Παπανδρέου, αναρριχήθηκαν στην κορυφή της πνευματικής πυραμίδας. Αυτοί, οι μη δυνάμενοι εξ ανεπαρκείας να προσφέρουν καμία υπηρεσία στους νέους που εισέρχονται στα πανεπιστήμια και μεταβάλλονται σε όργανα κομματικών επιδιώξεων και σε αιώνιους φοιτητές, συντάχθηκαν με τους άλλους αδικημένους της δικαστικής εξουσίας και απειλούν να κλείσουν τα πανεπιστήμια μέσα στην εξεταστική περίοδο. Αυτό κύριοι εισαγγελείς δεν είναι εκβιασμός και δεν τιμωρείται από την ποινική νομοθεσία; Αλλά, πέρα από το ποινικό μέρος, κι αν κλείσουν τα πανεπιστήμια ποια ζημιά θα προξενήσουν; Απολύτως καμία. Κ Α Μ Ι Α ! Τι μαθαίνουν σήμερα οι νέοι μας στα αμαρτωλά αυτά ιδρύματα; Και λέγω αμαρτωλά γιατί έτσι τα κατάντησαν τα κομματικά αλαλάζοντα κύμβαλα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και της αριστεροφασιστικής συμφοράς. Τι μαθαίνουν, λοιπόν, οι νέοι μας, που με χίλιους κόπους και χιλιάδες θυσίες, οι γονείς στερούμενοι τα πάντα, τους στέλλουν στα πανεπιστήμια; ΤΙΠΟΤΕ!!!

Έ, λοιπόν, και αυτοί απειλούν. Γιατί; Γιατί το κράτος που πλέον βρίσκεται σε χρεοκοπία, έκανε και σ’ αυτούς μερικές περικοπές στις αποδοχές τους. Αδικημένοι και αυτοί με τους παχυλούς μισθούς, με τα διάφορα προγράμματα, με τις εξωπανεπιστημιακές τους δραστηριότητες, με τις φοροαπαλλαγές τους, με τις φοροφυγές τους. Θα κατέβουν στους δρόμους μαζί με τους οδοκαθαριστές του Δήμου για να διεκδικήσουν δικαιώματα που τους αφαιρεί το άδικο κράτος…

Ερχόμαστε στην άλλη τάξη. Αυτή των αστυνομικών. Αυτή η τάξη είναι εκείνη που πραγματικά υποφέρει. Όχι βέβαια οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, που εισπράττουν κάποιες χιλιάδες Ευρώ τον μήνα. Τα παιδάκια, οι αστυφύλακες, που βρίσκονται μέρα νύχτα στους δρόμους, κάτω από το λιοπύρι, κάτω από παγωνιά, σε διαρκή πόλεμο με τους κακοποιούς και τους παρανόμους. Δεν αναφέρομαι καθόλου σ’ εκείνους, οι οποίοι, με δολερά τερτίπια και κομματικές τοποθετήσεις, γίνονται ορντινάντσες υπουργών, βουλευτών και άλλων μεγαλόσχημων, και χάνουν κάθε αξιοπρέπεια. Οι κατώτεροι αστυνομικοί είναι οι μόνοι που έχουν δίκιο. Αλλά, ο συνδικαλισμός στην Αστυνομία, υπήρξε η κατάρα για το ίδιο το Σώμα.

Όλοι αυτοί, αύριο, μεθαύριο, ίσως και σε διαρκή αποχή, θα τεθούν αντιμέτωποι με το κράτος. Και θα διεκδικήσουν δικαιώματα. Ποιά και από ποιόν; Η κυβέρνηση να πράξει το καθήκον της. Ήρθε η ώρα να αποδοθούν τα του Καίσαρος των Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

Read More...

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Καλοκαιρινή όψη πτώχευσης




   Φαίνεται ότι οι ηγέτες της χώρας δεν θα λουστούν στα ιαματικά νερά του Αιγαίου φέτος. Θα εργαστούν περαιτέρω για την ανάκαμψη της ημετέρας πορείας ,κυρίως της οικονομικής.
   Ιαματικά νερά του Αιγαίου καθότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα τα νερά του Αιγαίου μας έσωσαν από κάθε νόσο και περιδίνηση οικονομίας. Έτσι στην Σαλαμίνα , στην Συμμαχία των Αθηνών , ακολούθως στο Ναβαρόνε , πρωθύστερα δε στο περί Ροδίων ναυτικό δίκαιο και γενικά, διάσπαρτα είναι τα δείγματα, της απόδειξης του ανωτέρω ισχυρισμού.

 Όμως οι κυβερνώντες προτιμούν να το ρίξουν στην μελέτη και ξεσκόνισμα των λογαριασμών ενός εκάστου Υπουργείου ώστε να μην ξεχαστεί κωδικός για κωδικός δίχως περικοπή .

Κόψε κόψε ,σου λέει ,στο τέλος θα σωθούμε .

Ο Ελληνικός λαός αποτελεί υπόδειγμα λαού που πληρώνει τα οικεία λάθη του. Επέλεγε για δεκαετίες φαύλους πολιτικούς και αίφνης ήρθε η ώρα της πληρωμής. Μέχρι τώρα μόνο τους τόκους πληρώσαμε .Σχεδόν πτωχεύσαμε και εισέτι δεν αγγίξαμε κεφάλαιο. Δεν αγγίξαμε δε το κεφάλαιο διότι εισέτι μας κυβερνά το ίδιο το κεφάλαιο της φαυλότητας .

Ποιος άλλος άλλωστε θα αποτολμούσε να ψεκάσει ψεύδη και ιδεολογήματα τον κόσμο την ώρα της πλέον κρίσιμης στιγμής; Μόνο αυτός που πιστεύει ότι κόσμος είναι μόνο μάζα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται .

Ποτέ δεν μίλησαν την γλώσσα της λογικής με τον λαό. Ποτέ βέβαια, δεν τον γαλούχησαν την γλώσσα της αλήθειας, για ν ακούσει σοβαρά και τη γλώσσα αυτή.

Ποτέ δεν είδαν στα μάτια το συμφέρον του. Πάντα διαθλαστικά το αντιμετώπισαν.
Πάντα με σπόντες , πλάγιες, ξεπλάγιες, κόκκινες, κίτρινες, μενεξεδί, φούξια και πράσινες γραμμές.

Δεν είναι η ώρα για αναλύσεις . Άλλωστε τι να αναλύσεις ;  Το πώς ,με ποια γωνία θα προσκρούσει το καράβι πάνω στο παγόβουνο ;  Αφού ούτως ή άλλως θα προσκρούσει. Άστα, θα τα δούμε μετά .

   Ξεκινήσαμε με ΓΑΠ και Μεγίστη , ότε και δόθηκε το σήμα κινδύνου. Μάρτιος ήταν θαρρώ. Τώρα ,ύστερα από δύο τουλάχιστον έτη, καλοκαίρι πλέον και βλέπουμε την πτώχευση επερχόμενη .

Ούτε τα μπάνια του λαού πλέον δεν σώζουν την κατάσταση. Διότι ούτως ή άλλως σε λίγο όλοι οι Έλληνες θα κάνουμε μπάνιο ,ακούσιο , στην θάλασσα του χάους .

 Καλοκαιρινή όψη της πτώχευσης γαρ.

Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis






Read More...

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Πιστεύει κανείς ειλικρινά ότι θα σωθούμε με αυτά τα καραγκιοζιλίκια ;



   Πραγματικά πιστεύει κανείς πως με τις περικοπές στους χαμηλοσυνταξιούχους και νέους φόρους ότι έχουμε έστω και μία (1) ελπίδα να σωθούμε ;

Πιστεύει κανείς, που ξέρει δυο πράγματα, ότι με αυτά τα μέτρα που τώρα σχεδιάζουν, πως ο,τι και να γίνει, κούρεμα, επιμήκυνση ακόμα και άφεση όλων των τόκων και χρεών να παίρναμε, ότι θα ορθοποδούσαμε ;

Μήπως οι πολιτικοί ταγοί μας είναι μάρτυρες του Ιεχωβά και περιμένουν οσονούπω τη Β παρουσία ; Το φαινόμενο είναι δύσκολο να εξηγηθεί διαφορετικά. 

 Η παραπληροφόρηση και οι θεωρίες συνομωσίας όσο βουλιάζουμε τόσο παρεκτρέπονται από την όποια λογική κριτική.

Κανείς δεν λέει ευθέως την αλήθεια :

1)  Για να έχει ουσιαστική ελπίδα να σωθεί τούτη η χώρα, με τη δομή που έχει τώρα, επιβάλλεται ΑΜΕΣΑ  να διωχθούν – απολυθούν  300.000 ή και 400.000 δημόσιοι υπάλληλοι ή δήθεν εργαζόμενοι στενά με τον δημόσιο τομέα. Λογιστικά μάλιστα είναι εφικτό να βρεθούν οι κατηγορίες των άχρηστων ή έστω μη χρήσιμων ή των προκλητικά για το έργο τους, αμειβόμενων και να υπερκαλυφθεί το νούμερο αυτό.
Για αμαρτωλές επιτροπές και ΜΚΟ ύποπτες ούτε κουβέντα…

Το βασικό μέτρο των απολύσεων είναι σκληρό και το παραπάνω «νούμερο», είναι άνθρωποι, οι περισσότεροι με οικογένειες και υποχρεώσεις.

 Λύση άλλη όμως δεν υπάρχει.

Αργά η γρήγορα άλλωστε αν δεν γίνει αυτό όλοι θα βρεθούν άνευ εργασίας.
Αν το κράτος ήταν μια υγιής ιδιωτική επιχείρηση άμεσα θα προέβαινε στη κίνηση αυτή αν μπορούσε μόνο έτσι να επιβιώσει (Όλος ο πλανήτης είναι «ανταγωνιστικός» και όχι μόνο οι επιχειρήσεις…).

 Η νοοτροπία που έχουμε εδώ στην Ελλάδα είναι κατόπιν πολύ λαϊκισμού και προκλητικών ψεμάτων να μας κλέβει ένα μεγάλο μέρος δημοσίων υπάλληλων ή και λειτουργών και να προσπαθούνε πάντα να πείσουν κιόλας,  ότι το κάνουνε και για αγνούς επαναστατικούς λόγους!

Δικαιολογίες πολλές μπορεί να υπάρχουν, αλλά επειδή έχουμε φτάσει στα όρια μας, ας πάψουν να προκαλούν, αναγάγοντας την αλητεία και το κοινό έγκλημα που κατά κανόνα πράττουν,  ως προϊόν δήθεν επαναστατικής και πολιτικής ιδεολογίας.   


2) Επανανομοθέτηση της συνδικαλιστικής πρωτοβουλίας.

Όταν  π.χ. μια απεργία κρίνεται καταχρηστική ή παράνομη από τη δικαιοσύνη και οι όποιοι καλοί αγωνιστές παρ όλ αυτά την κάνουνε, αυτό να σημαίνει άμεση απόλυση. Το κράτος πεθαίνει από τα παραλυτικά σοκ κάποιων που έχουν υποστήριξη και από πολιτικά μαγαζάκια. Η «πλάκα» εν γένει της νοοτροπίας Φωτόπουλου κάποτε θα πρέπει να έχει ένα τέλος.  Γιατί περί «πλάκας με μπουκες», και τα λοιπά, πρόκειται αλλά δυστυχώς «τραγικής πλάκας» για το κράτος και εμάς.

 Εάν δεν γίνουν τα παραπάνω δυο αυτά πράγματα, μακάρι να είναι ψέματα, αλλά όπου νάνε θα καταρρεύσουμε…

Έτσι απλά.

Το τι θα γίνει μετά ένας Θεός μόνο ξέρει και κανένα ον στον πλανήτη αυτό.
Αφήστε λοιπόν τα σενάρια για το μετά, γιατί κανείς δε ξέρει τι ακριβώς έχουμε να πάθουμε και να μαρτυρήσουμε.

Ευχάριστα πάντως δεν θα είναι και θα κρατήσει μάλλον πολύ αυτή η περίοδος. Περίπου (ως παράδειγμα), όσο μείνανε οι Ρώσοι στη Πολωνία. Εκεί να δείτε και τι είδους Εθνική κυριαρχία θα έχουμε, παρεμπιπτόντως.

Μάλιστα μέσα σ όλα,  από τον Θεό μπορεί να το γυρίσουμε ακόμα και στον Αλλάχ λόγω της πολυπολιτισμικής εισβολής που υφιστάμεθα ούτως ή άλλως.

Κατά τα άλλα Λαμπρά !  

 Team Apopsis






Read More...

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ ΜΕ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΑ ΑΝΗΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.






ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ


Στις εκλογές που τελευταίως διενεργήθηκαν, παρά το ότι γνωρίζαμε το τι θα επακολουθούσε, δώσαμε, για μια ακόμη και τελευταία φορά, την ψήφο μας στη Νέα Δημοκρατία. Τούτο δε διότι, ο λαός είχε αφηνιάσει και με καταστροφική μανία οδηγούνταν αγεληδόν να δώσει ψήφο στο αναρχικό μόρφωμα που μεταμορφώθηκε σε Κόμμα, με την επωνυμία ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 

 Μία διάσπαση του εκλογικού Σώματος που υποστήριζε τη Ν.Δ, θα ήταν ολέθρια για τον τόπο. Εάν ο ντιλετάντης πολιτικός, ο εκπηδήσας κατά τρόπο που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, από το πουθενά και σε ελάχιστο χρονικό διάστημα διεκδικεί την ηγεσία της χώρας, ανελάμβανε τα ηνία της εξουσίας, η χώρα θα περιέπιπτε σε περιπέτειες, αφάνταστα χειρότερες από εκείνες που ζει, ως αποτέλεσμα της διακυβέρνησης από τον ελάχιστο Παπανδρέου.

 Ενώπιον αυτού του διλήμματος βρεθήκαμε, οι δυνάμενοι να κάνουμε πολιτική ανάλυση και μη ωθούμενοι από τη στείρα αντιδημοκρατική εκδικητική μανία ορισμένων, πολλών αυτή τη φορά, πολιτών-ψηφοφόρων, οι οποίοι έθεσαν ως αξίωμα το «γαία πυρί μειχθήτω» χωρίς να θέσουν προ αυτού και το «ποίει το πρέπον»… Ενώπιον της επαπειλουμένης ολικής καταστροφής, παρείδαμε τις αμαρτίες της Νέας Δημοκρατίας και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του αρχηγού της και ψηφίσαμε, με βαριά καρδιά, αλλά ψηφίσαμε το Κόμμα αυτό, ως έχον λιγότερες αμαρτίες από το ευρισκόμενο στην εξουσία επί τριακονταετία και ρίψαν την Ελλάδα στην άβυσσο.

 Δεν μας διέφευγε ότι, η εκλογή αυτή θα είχε το αποτέλεσμα που προέκυψε. Και η ανάλυση έβγαζε το συμπέρασμα ότι, μία ερμαφρόδιτη κυβέρνηση θα προέκυπτε. Κυβέρνηση τέτοια που θα αποτελούσε θίασο σκιών, με κύριο καραγκιοζοπαίχτη τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος καίγονταν από τη λαχτάρα να γίνει Πρωθυπουργός έστω και αν δεν θα μπορούσε ούτε να πηγαίνει στο σπίτι του χωρίς να δίδει αναφορά στους συνεταίρους του επί σκηνής.

 Η συγκρότηση του Υπουργικού Συμβουλίου, μας έπεισε επαρκώς ότι είχαμε δίκιο στις κρίσεις μας. Η αδυναμία τοποθέτησης, από την αρχή, υπουργού Εθνικής Οικονομίας, η διπλωματική ασθένεια του κ. Ράπανου, η άρνησή του τελικώς να αναλάβει το Χαρτοφυλάκιο, η τοποθέτηση του κ. Στουρνάρα, ο οποίος ευθύνεται στο μέτρο που του αναλογεί για το καταχρέωμα της χώρας, έδωσαν όλα τα στοιχεία που θα χαρακτήριζαν αυτή την κυβέρνηση.

 Οι παλινδρομήσεις και η έλλειψη οποιουδήποτε προγράμματος, η αδυναμία συνεργασίας των υπουργών, αυτό ήταν άλλωστε φυσικό, η συνεχιζομένη άσκηση της εξουσίας από τους ανθρώπους του ΠΑ.ΣΟ.Κ και η προστασία από αυτούς όλων των ενόχων για αδικήματα που διέπραξαν σε βάρος της χώρας, σηματοδοτεί την παραπέρα πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα.

 Από την άλλη, η αδυναμία των ανθρώπων της Νέας Δημοκρατίας να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων του λαού, δημιουργεί τέτοια πικρία ώστε να προεξοφλείται η διάλυση του Κόμματος στο οποίο είχε στηρίξει ο λαός κάποτε τις ελπίδες του.

 Ο κ. Σαμαράς και η ολιγομελής παρεούλα του, γνωστή από το παρελθόν, δεν είναι σε θέση να δώσει κανένα όραμα στον απογοητευμένο λαό. Οι ενέργειες των κατ’ ευφημισμό υπουργών σε όλους τους τομείς, δείχνουν ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα για το τι πρέπει να κάμουν και πώς πρέπει να το κάμουν. Τρανή απόδειξη οι χθεσινές κρίσεις στην Ελληνική Αστυνομία. Σφαγιασμός όλων των ικανών αξιωματικών και ανάδειξη ηγεσίας άχρωμης, άγευστης, άνευρης και κατά τύχην. Διακοσμητικό μόνο ρόλο έπαιξε ο υποτιθέμενος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, που έχει μεταβληθεί το Υπουργείο αυτό με τον νέο τίτλο από τον ελάχιστο, σε Υπουργείο Προστασίας του κάθε Αλήτη, ως το ονόμασε αντιστράτηγος της Αστυνομίας.

 Ποιος έκανε τις κρίσεις κύριε Δένδια; Εσείς; Μήπως τις έκανε ο κ. Κουβέλης συνεπικουρούμενος από τον κ. Οικονόμου; Μπορείτε να απαντήσετε ευθέως και εντίμως;

 Η χώρα οδεύει στον δρόμο της παρακμής. Στον δρόμο αυτόν την τοποθέτησε ο εκ Μιννεσότα μετανάστης, ο οποίος δεν απόκτησε ποτέ εθνική ελληνική συνείδηση και δεν του γεννήθηκε ποτέ το αίσθημα του πατριωτισμού. Χώρα του και χώρα της οικογένειας Παπανδρέου, υπήρξε και είναι η Αμερική. Κακώς κάκιστα ήλθαν στην Ελλάδα και κακώς κάκιστα τους αποδέχθηκε ο ελληνικός λαός. Τώρα τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Μόνο μέγας ηγέτης, του αναστήματος ενός Ελευθερίου Βενιζέλου, ενός Ιωάννη Μεταξά, ή ενός Κωνσταντίνου Καραμανλή,  θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία προς την καταστροφή. Τέτοιος ηγέτης δυστυχώς δεν υπάρχει.

 Το πρόγραμμα της αλλοίωσης του πληθυσμού, της απαξίωσης της θρησκείας, της κατάργησης της γλώσσας, της χρησιμοποίησης όλων εκείνων που δέχθηκαν να παίξουν τον ρόλο του Εφιάλτη και του Πήλιου Γούση, είναι όλα αυτά τα στοιχεία που καταδεικνύουν την πορεία της χώρας. Οι ευρισκόμενοι σήμερα στην κυβερνητική εξουσία, αποτελούν θλιβερά αντικείμενα του θιάσου σκιών. Κοινώς, του μπερντέ του Καραγκιόζη. Και η χώρα; Για το πλοίο που δεν έχει προορισμό, κανένας άνεμος δεν είναι ούριος, έγραφε ο Ανναίος Σενέκας…


ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

Read More...

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Όνειρο ή Εφιάλτης ;




Η Ελλάδα ρημαγμένη από την κρίση, την κρίση της ηθικής, της οικονομίας, της λογικής.


Όλα είναι σε επίπεδο πεζοδρομίου. Ούτε σπιθαμή πάνω από αυτό .
Ουδείς αποτολμά να κάνει το βήμα εμπρός .

Ολοι περιμένουν τον οικονομικό νεκροθάφτη , κάποιον κύριο Τσίπρα που θα κηρύξει το τέλος της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας ,αναγράφοντας στην διεθνή σκηνή ότι η Ελλάδα, έκανε «κοπάνα»  από τον αγώνα για την ευρωπαϊκή πορεία .

 Εκεί λοιπόν που η καταχνιά έσκιαζε τα πάντα, ξεπρόβαλε ένας γέρος, κουρασμένος και ρακένδυτος .Κουβαλούσε στην πλάτη του ένα σάκο που μέσα είχε τα λάθη των Ελλήνων.

Έγειρε κουρασμένος στον τοίχο και εκεί τον πλησίασε ένα νεαρό παιδί, ίσα με 12 χρονών και τον ρώτησε τι έχει μέσα στον σάκο.

Εκείνος αρνήθηκε να απαντήσει στην αρχή. Μετά όμως του είπε ότι μέσα στον σάκο έχει ότι δεν θα ήθελε ποτέ να κάνει το παιδί όταν μεγαλώσει . Έχει μέσα στο σάκο τα λάθη που δεν πρέπει να κάνει το παιδί όταν μεγαλώσει .

Το παιδί έκανε πίσω. Φοβήθηκε .Δεν κατάλαβε όμως τι είδους λάθη και τι μπορεί να μην πρέπει να κάνει όταν μεγαλώσει .

Ρώτησε λοιπόν τον γέρο για αυτό και εκείνος αποκρίθηκε .
... Παιδί μου, μέσα εδώ κρατώ την προδοσία των ονείρων σου. Κρατώ τον προδότη που κατέδωσε στους εχθρούς σου τα όνειρα σου ώστε αυτά να μην γίνουν ποτέ πραγματικότητα. Να σβηστούν από τον χάρτη της αλήθειας .

Τότε το παιδί κατσούφιασε και είπε στον γέρο να τον αφήσει να δει τον σάκο μια φορά.

Eκείνος του είπε ότι το πρώτο σφάλμα που μπορεί να κάνει κανείς είναι να δει μόνο τα λάθη του. Αν κάνει μόνο αυτό, δηλαδή μόνο μα βλέπει τα λάθη χωρίς να τα διορθώνει, τότε θα πάρει όλο τον σάκο μαζί του χωρίς σωτηρία .

-- Για να μπορέσει , ειπε ο γέρος να δει τον σάκο, θα πρέπει να ξέρει και πώς να διορθώσει τα λάθη που είναι μέσα .

-- Μα πώς θα ξέρω να διορθώσω λάθη, λέει ο μικρός ;

-- Μόνο ένας τρόπος υπάρχει ,αποκρίνεται ο γέρος .Μόνο ένας .

-- Να έχεις θέληση να κουβαλάς τα λάθη μαζί σου σε σάκο ώστε να θυμάσαι τι σε κούρασε στην ζωή, τι σου κόστισε στην ζωή και να μην επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη δύο φορές. Αντίθετα να μαθαίνεις απ αυτά και να μη τα επαναλμβάνεις. Αυτή είναι η λύση .

-- Μα τότε εσύ ποιος είσαι .Ρώτησε ο πιτσιρίκος ;

...Σιωπή απ τον γέρο .

-- Μα ποιος είσαι, πες   μου … Επέμεινε ο μικρός .

-- Είμαι το εγώ σου ,μετά από μισό αιώνα δουλειάς. Είμαι ο εαυτός σου όταν έβαλε και το τελευταίο λάθος στο σάκο.

Τώρα, κουρασμένος και ελεεινός οδεύω προς το τέλος .

Έμαθα τα λάθη μου. Έμαθα την ζωή μου .

Μα εγώ πώς θα αποφύγω τέτοια τύχη ,είπε ο πιτσιρικάς .;

Πώς θα γίνω καλύτερος ;

-- Τότε πάρε τον σάκο μου και προχώρα, ενθυμούμενος πάντα ότι τα λάθη πληρώνονται και κουβαλιούνται μια ζωή. Να κάνεις τα λιγότερα, να αναγνωρίσεις όλα όσα έκανες και να τα πάρεις στον σάκο σου .

Ταύτα είπε ο γέρος και απεχώρησε, αφήνοντας τον σάκο πίσω του.


Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis
 


Read More...

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Η τεραστία κοινωνική σημασία των (μνημονιακών και αντιμνημονιακών) βλακών εν τω συγχρόνω βίω




   Επιχειρούν, ακόμα και μπακάλικα να μας πείσουν ότι το «μνημόνιο» μπορεί να έχει ταυτόχρονα δύο πρόσωπα ! Το καλό και το κακό.
Οι φιλομνημονιακοι κάνουν λόγο ιδιαίτερα ότι αποσκοπεί στην ανάκαμψη της οικονομίας ενώ αντίθετα οι αντιμνημονιακοί κάνουν λόγο για απομείωση της εθνικής κυριαρχίας, ότι θα μας τα φάνε οι τοκογλύφοι κλπ κλπ.

Όλη Η Ελλάδα ψήφισε δυο φορές φέτος με κριτήριο σαν να κάνανε δημοψήφισμα οι εικονομάχοι και οι εικονολάτρες στο Βυζάντιο.
Ιστορικά πλέον γνωρίζουμε τη παρακμή του Βυζαντίου. Δεν παραδεχόμαστε όμως φυσικά ότι τα ίδια σημάδια σήψης παρατηρούνται επακριβώς στη σύγχρονη νοοτροπία. Ο «αντιμνημονιακός» αγώνας ή ο «μνημονιακός» θρέφουν την καινούργια μάζα των ψηφοφόρων. Όλοι τους ήδη έχουν κηρύξει τον «ανένδοτο» τους κι όποιον πάρει ο Χάρος...

Ο Χάρος όμως μπορεί να είναι επιλεκτικός αλλά όταν βρίσκει τέτοιες ευκαιρίες με τούτα τα φαινόμενα σήψης γίνεται και ποσοτικός και παίρνει μαζί του ακόμα και ολόκληρες χώρες. Αν συνεχίσουμε έτσι ως χώρα και ως έθνος δεν γλιτώνουμε το ραντεβού μαζί του, ασχέτως της καλής ατομικής υγείας, ή μη, του καθενός ξεχωριστά.

  Η αλήθεια είναι ότι το «μνημόνιο» τίποτα από τα θετικά αλλά και από τα αρνητικά που κάθε μέρα μας τορπιλίζουν τα ΜΜΕ από μόνο του δεν κάνει ! Όπως μιλάμε για Φούσκες στην οικονομία, σας παρουσιάζουμε εδώ μια πολιτική Φούσκα όπου προσπαθούν να χτιστούνε ή να διατηρηθούνε, νέα ή παλιά, αντίστοιχα, πολιτικά μαγαζιά και μαγαζάκια. Το αν θα πάει μπροστά η Ελλάδα ή θα καταποντισθεί καμιά σχέση δεν έχουν οι δήθεν μνημονιακές ή αντιμνημονιακές πρακτικές, διαπραγματεύσεις ή επαναδιαπραγματεύσεις!
Αυτό οι καλοί μας πολιτικοί, μας το απέκρυψαν γιατί δεν είναι «πιασσάρικο» ψήφων…

Τα πραγματικά δεδομένα είναι τα εξής για να μην κοροϊδευόμαστε επιτέλους :

1) Η Ελλάδα ήταν και προ μνημονίου σε οξύτατη κρίση και κοινωνική και οικονομική.
2) Η κρίση αυτή επιδεινώθηκε και κατά τη «μνημονιακή» περίοδο επειδή κυρίως δεν έγιναν οι όποιες δέουσες αλλαγές.
3) Οι αλλαγές που έγιναν ή οι αλλαγές που ΔΕΝ έγιναν δεν προήλθαν από ΚΑΜΙΑ εντολή ξένου παράγοντα αλλά από την πολιτική των ιθαγενών πολιτικών μας (άλλο πράγμα τώρα αν κάποιοι πολιτικοί μας έχουν προϊστάμενους από… αλλού ή χρωστάν στη Μιχαλού… με τα οράματα τους).
4) Υπόλογοι δεν είναι μόνο αυτοί που κυβερνήσανε αλλά και όσοι επιχείρησαν να κάνουν ψηφοθηρική αλλά προβοκατόρικη αντιπολίτευση εναντίον του τόπου.

Για τις παραπάνω 4 προτάσεις βρέθηκε ως άλλοθι των εγκλημάτων το μνημόνιο, η Μανταμ Μερκελ ο Μεσιέ Σοιμπλε ο κακός ελεγκτής Τομπσεν κλπ κλπ Για τις παραπάνω 4 προτάσεις έως τώρα δεν έφταιξε ούτε φταίει κανένα μνημόνιο κι αυτό γιατί :

Α) Οι «ξένοι» μας πιέζουν για διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία. Επισήμως, αλλά και βασικά και αρχικά ζητάνε να δούνε ένα κράτος να μπορεί να σταθεί στα πόδια του ! Κάπως έτσι χονδροειδώς, ονομάζεται αυτό στην οικονομία, ως «πρωτογενές πλεόνασμα». Εάν μας κόψουν τα δανεικά και δίχως να επιστρέψουμε πίσω τα παλαιά δανεικά και τους τόκους έτσι όπως είμαστε τώρα ή και πριν μνημονίου ΔΕΝ επιβιώνουμε. 
Αυτό είναι γεγονός όπου κανείς συνδικαλισταράς ή εργατοπατέρας αριστερός κατά κανόνα (αλλά και με εξαιρέσεις) ΔΕΝ θέλει να το παραδεχθεί.
Άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε και … θάνατος μόνο είναι τα συνθήματα τους : «Ιδεολογικοί λόγοι λεριοί κι ασήμαντοι με μεγάλα και σημαίνοντα (ψευδ)οράματα»…

Β) Οι καλοί μας πολιτικοί δεν τολμούν ή τόλμησαν να τα βάλουν με την κραταιά πολιτική διαφθορά του τόπου αυτού. Αφενός κάποιος είναι παράνομος κλέπτης εάν η κλοπή που κάνει υπάγεται και σε ποινικό ενδιαφέρον , αφετέρου έχουμε δημιουργήσει κι ένα μεγάλο κατεστημένο πολιτικά «νόμιμων» κλεπτών.
Είτε με τη στρέβλωση πάσας ομαλής έννοιας συνδικαλιστικού αγώνα ή ακόμα με μεταμεσονύκτιες κατά κανόνα νομοθετήσεις της νοοτροπίας «Τσοβόλα δώστα όλα» .
Για όσους μιλάνε λοιπόν για απομείωση της Εθνικής μας κυριαρχίας ας κοιτάξουν πρώτα να δουν ποιος προδίδει η κλέβει κατ επάγγελμα έξη και συνήθεια το ταλαίπωρο τούτο κράτος και μετά να καταραστούμε και τους «ξένους».

Γ) Οι καλοί μας πολιτικοί τα ρίχνουνε όλα στα «μνημόνια» επειδή αντί να κάνουνε περικοπές στους εμφανώς κλέπτες της πατρίδας μας προτιμάν να σφάξουν οικονομικά τους χαμηλοσυνταξιούχους τους χαμηλόμισθους και κάνουνε και περικοπή φαρμάκων στους καρκινοπαθείς επειδή δεν έχουν μέλλον ως ψηφοφόροι, πιθανόν.
Αντίθετα, έστω κι αν έχει «νομοθετηθεί» να έχει μηνιαίες απολαβές ένας δημόσιος υπάλληλος 3.000 ή 4.000 ευρώ ενώ παράγει το ίδιο έργο περίπου με έναν άλλον του δημοσίου (υπάλληλο) των 900 ευρω ή ακόμα χειρότερα του Ιδιωτικού των 700, κλεβει τη πατρίδα μας, όσο κι αν χτυπιέται, ουρλιάζει, τραμπουκίζει ή σφυρίζει αδιάφορα.
Κι αυτό επειδή όλοι οι προνομιούχοι συνδικαλιστοπατεράδες ουρλιάζουνε ότι τους κανιβαλίζουν , χτυπιούνται ότι δεν θ αλλάξουν τρόπο ζωής, τραμπουκίζουν ότι θα μας αλλάξουν τα φώτα, και σφυρίζουν αδιάφορα λέγοντας ψέματα κατά πάγιο κανόνα για το ποσά τελικά βουτάνε από το κράτος, μη εμφανίζοντας συνήθως κάτι παρανοϊκά επιδόματα χψζ.
Φυσικά πάντα υποστηρίζουν ότι είναι και οι…καλύτεροι και ότι δουλεύουν πολύ περισσότερο απ τους άλλους. Αυτό δεν είναι μόνο καραμέλα αλλά αν το κάνουνε τατουάζ στο μέτωπο τους θα είναι λιγότερο διακριτό …
Εάν δεν λυθεί τούτο το πρόβλημα ο,τι άλλο και να γίνει αργά ή γρήγορα θα… καταρρεύσουμε και τότε θα δούμε και τον… πάτο.

Δ) Αυτά τα βλέπουνε οι καλοί μέτριοι ή και κακοί δανειστές μας και μας λοιδορούν. Τα βλέπει ήδη όμως και όλη η Ευρώπη και γελά. Από μία καλή εικόνα που είχαμε εν γένει ως λαός πριν λίγο καιρό, το μόνο που έχουμε ως καλή εικόνα πλέον, είναι η ένδοξη Ιστορία μας. Όσο και να μπερδέψουμε τα νούμερα και όσα μνημόνια και να καταγγείλουμε εάν εμείς οι ίδιοι κοροϊδευόμαστε με τούτο το υδροκέφαλο και μισοδιαλυμένο κράτος αργά η γρήγορα θα γίνουμε περίγελος και της Νότιας αλλά και της Βόρειας Ευρώπης και όχι μόνο…

Και ακριβώς εδώ είναι που παραχωρούμε πλέον την όποια Εθνική κυριαρχία μας.

Από τα υποβρύχια που γέρνουν ως τον τελευταίο κακότροπο δημόσιο υπάλληλο (και άδικα ίσως και υπεραμειβόμενο), όλα αυτά πάνε προσθετικά. Ολ’ αυτά προσθετικά αποδυναμώνουν την Ελλάδα και φυσικά την Εθνική μας κυριαρχία. Μετά μπορεί να έχουμε ακόμα και πλήρη άλωση, η οποία ήδη έχει αρχίσει, με την του τύπου «ξέφραγο αμπέλι» λαθρομετανάστευση.

Εδώ είναι ακριβώς που χρειάζονται οι καίριες λύσεις και οι μεγάλοι αγώνες.
Εδώ ακριβώς, χρειάζεται κράτος που θα προστατεύει του τίμιους πολίτες του αλλά και θα επιβάλλει την Εθνική του κυριαρχία.

Γιατί μπορεί να μην είναι ηθικά έντιμο 200.000 ή 300.000 παράσιτα, όπου και να βρίσκονται και ότι και να κάνουν, να βουλιάξουν ένα έθνος, αλλά έως τώρα φαίνεται ότι το καταφέρνουν περίφημα.

Τούτοι βασικά μας έχουν αρρωστήσει ως λαό και κρύβονται τώρα πίσω από τα ψέματα ή τις υποκρισίες ή τα μεγάλα ανούσια οράματα ή τις «μνημονιακές» ή «αντιμνημονιακές» ανοησίες.

Η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια έχει αποκτήσει μια τεράστια «πέμπτη φάλαγγα» που αυτή θα είναι η αιτία της καταστροφής της, μας έρθουν δεν μας έρθουν από το εξωτερικό είτε καλά είτε κακά μνημόνια. Η χώρα μπορεί να διαλυθεί με 1000 διαφορετικούς (προφανώς ακόμα και «μνημονιακούς») τρόπους.
Έχει δει όμως ως τώρα κανείς, καμιά κίνηση με συνέπεια και ουσία για να σωθεί, ή… θνησιγενή μπαλώματα που επιτείνουν και μεγεθύνουν το μαρτύριο;

Γιατί τελικά ήταν, είναι και θα είναι υποκρισία να έχει πιάσει φωτιά το ίδιο σου το σπίτι και να κάθεσαι την ίδια ώρα και να καταγγέλλεις τα ελλιπή μέτρα πυροπροστασίας στη ζούγκλα του Αμαζονίου…
Τα υπόλοιπα είναι για το Θεάρεστο λειτούργημα ευρέσεως πνευματικής τροφής των εικονομάχων και των εικονολατρών, ειδάλλως, για τη τεραστία κοινωνική σημασία των (μνημονομάχων και μνημονολατρών) βλακών στο σύγχρονο πολιτικό βίο μας.

Άλλωστε όπως είπε κάποτε και κάποιος σοφός : "Δύο κεφαλαί δια να συνεννοηθούν πρέπει να είναι ή εξ ίσου κεναί, ή εξ ίσου πλήρεις"… Το πρόβλημα εδώ είναι πως Μνημονιακοί και Αντιμνημονιακοι είναι εξ ίσου πλήρεις αλλά συνάμα και κενοί…

Team Apopsis

Read More...

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Της Κυριακής οι σκέψεις



     Τα ψέματα τελείωσαν. Οι παρατάσεις ολοκληρώθηκαν. Οι παρατηρήσεις έλαβαν τέλος.
Τα σχόλια περιττεύουν από εδώ και εμπρός .
Ο κόμπος πλέον έφθασε στο…. Ο Αννίβας προ των πυλών. Η ώρα της αλήθειας. Λυδία λίθος η πραγματικότητα.

Κύριοι …
Τελευταία ευκαιρία να κάνετε την Ελλάδα κράτος ,τους πολίτες της υπερήφανους ,το μέλλον των Ελληνόπουλων όνειρο για ελπίδα .

Κύριοι…
Αν σκοπεύετε (εκ νέου) να παίξετε με τα ιερά και όσια των Ελλήνων, ήτοι την πατρίδα, την θρησκεία και την λογική, τότε αφήστε τα και φύγετε . Ίσως έτσι γλιτώσουμε λίγο χρόνο .
Δείτε και συνεννοηθείτε με τους δανειστές μας, με τους φίλους και εχθρούς. Μην σταθείτε να κοιτάτε.

Πράξτε επιτέλους .

Διαβάστε ένα βιβλίο στοιχειωδών οικονομικών .
Ρωτήστε έναν μαθηματικό.
Αναζητείστε καφετζήδες.
Στοιχηματίστε στο λόττο .

Όμως, κάντε καλά διότι ούτε χρόνος ούτε διάθεση για χάσιμο υπάρχει . Όχι τίποτα άλλο αλλά αν γίνει της μόδας να πηδάνε οι άνθρωποι από τα μπαλκόνια τότε θα επέλθει και έτερος λόγος αναστολής στην αγορά. Ποίος θα πάει για ψώνια αν κινδυνεύει να πέσει πάνω του (…).

Πλάκα εκτός, ουσία εντός.

Σώστε την χώρα.

Μήνυμα ελήφθη . Νόημα κατανοητό ;


Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis

Read More...

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Η μητέρα των μαχών στην Ευρώπη θ αρχίσει από την Ελλάδα ;




Βοράς – Νότος 

   Αν η Ιστορία με κάποιο τρόπο επαναλαμβάνεται, αυτό μπορεί να σημαίνει, πως, όπως στον Αμερικάνικο εμφύλιο θα έχουμε, έστω οικονομικές, «εχθροπραξίες» στη Γηραιά ήπειρο;
Ο πόλεμος ή η έντονη τούτη διαμάχη που πάει να γίνει, «καλλιεργείται» ήδη από «καλοθελητές» ή είναι τελικά προϊόν Ιστορικής αναγκαιότητας ;
Υπάρχουν τελικά συγκλίνουσες απόψεις ή μόνο και αποκλειστικά κόκκινες γραμμές έτσι ώστε αυτός ο «πόλεμος» να είναι μοιραίος και αναπόφευκτος ;

Το παράδοξο σ αυτή την Ιστορία είναι πως, επικοινωνιακά τουλάχιστον, όπως αντιλαμβάνεται κάποιος από τις «ειδήσεις» εδώ στην Ελλάδα, τα στρατόπεδα έχουν ήδη δημιουργηθεί.
Παράδοξο, επειδή δημιουργήθηκαν μόνο με συνθήματα δίχως να εξηγεί κανείς επαρκώς από τη κάθε πλευρά τι ακριβώς de facto σε μια ενωμένη Ευρώπη μας χωρίζει ή τι ακριβώς θα μπορούσε να μας ενώσει θετικότερα !

Έτσι κοντολογίς καταλήγει ο κόσμος να αρέσκεται σε επιχειρήματα τύπου και επιπέδου, εικονομάχων και εικονολατρών. Από τη μια πλευρά αδιάλλακτοι και αδηφάγα όντα οι Μαντάμ και Μεσιέ Βόρειοι. ή από την άλλη, ανυπόληπτοι χρεοκοπημένοι και ζητιάνοι οι Νότιοι, κρίνονται ως επαχθείς από τους γαλαζοαίματους Βόρειους.
Είναι φανερό λοιπόν, πως αν τεντώνει το σκοινί ο ένας θα το τεντώνει και ο άλλος μέχρι να σπάσει και έτσι θα έχουμε ανεξέλεγκτα φαινόμενα Ευρωπαϊκού (και όχι μόνο ίσως) οικονομικού, εμφυλίου. Φαντάζει αμφίβολο όμως, έως και ανέφικτο εάν έστω κι ένα κράτος βγει «κερδισμένο» από το φαινόμενο τούτο.

Η Ιστορία της Ευρώπης πάντα ήταν γεμάτη από καταστροφικούς πολέμους. Κράτη και Έθνη χαθήκανε και νέα Κρατικά μορφώματα κατά καιρούς γεννηθήκανε.

   Έτσι λοιπόν τις σημερινές μας μέρες (και ουχί τω καιρώ εκείνω…), ξαναστήθηκε το σκηνικό του πολέμου, με την προπαγάνδα κυρίως, να αφιονίζει τους Λαούς με απίστευτα ψεύδη και ανακρίβειες, με τέτοιο τρόπο ώστε να καλλιεργείται σιγά αλλά σταθερά ένα αβυσσαλέο μίσος για τους μεν προς τους δε και αντίστροφα. Οσονούπω και με τον τρόπο αυτόν πιθανότατα, αργά ή γρήγορα θα κλείσει η ιδέα (ή το μαγαζί) της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και θα έχουμε ακόμα μια φορά την Ευρώπη να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της.

Στην κατάσταση μάλιστα που βρισκόμαστε τώρα, εδώ στην Ελλάδα, θα είμαστε σίγουρα εμείς που θα υποφέρουμε και θα πληρώσουμε τα χειρότερα των χειρίστων άπαξ και διαλυθεί η Ευρωπαϊκή ένωση. Λίγο η εισβολή λαθρομεταναστών, λίγο ο μισοδιαλυμένος ήδη κρατικός μηχανισμός, λίγο ο υπέρμετρος λαϊκισμός, λίγο ο αναρχοαριστερισμός με τα διεθνιστικά οράματα περί ισοπέδωσης, λίγο το ένα και το άλλο, το μέλλον της Ελλάδας στο σενάριο αυτό προβλέπεται από ζοφερό έως πλήρες θανατηφόρο.

   Το καλύτερο βέβαια σενάριο είναι λοιπόν να μη βαρέσει αφενός διάλυση η Ένωση και αφετέρου να μην απομειωθεί η εθνική μας κυριαρχία όπως κι αν την εννοεί ο καθένας. Γίνεται να υπάρξει αυτή η θετική έκβαση ;

Η απάντηση είναι ΝΑΙ αλλά με … προϋποθέσεις !

   Η βασικότερη και ουσιαστικότερη μάλιστα προϋπόθεση είναι να μη τραβάνε το σκοινί ούτε οι μεν αλλά ούτε και οι δε. Πράγμα όχι μόνο που δεν συμβαίνει, αλλά κάθε μέρα που περνάει περισσότερο μάλλον καλλιεργείται, και από πολλούς πολιτικούς, και από ΜΜΕ μια φιλοπολεμική τάση από όλες τις πλευρές. Φαίνεται πως ο «Θεός» του πολέμου είναι ανώτερος από τον οποίο «Θεό» της λογικής, επικοινωνιακά τουλάχιστον, εδώ στην Ελλάδα.

Πόσο συμφέρει όμως αυτή η πολεμική τάση την ίδια την Ελλάδα και τους Έλληνες ; Σε κάθε σενάριο και σε κάθε περίπτωση, χαμένοι και μάλιστα πολύ άσχημα χαμένοι, είμαστε εμείς οι Έλληνες έστω ακόμα κι αν «χάσουν» (ποδοσφαιροποιημένα) οι Βόρειοι και «κερδίσουν» οι Νότιοι !!!

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ, ΠΟΥ ΜΕΡΙΚΟΙ Η ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΝΕ Η ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ !
Αυτό είναι, που κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι έχουμε «δέσει τον Γάιδαρο μας» και ότι τίποτα δεν μας… κουνά.

Με ευχολόγια όμως, παρακινδυνευμένες καιροσκοπικές ή ακόμα και τζογαδόρικες προβλέψεις, επιπροσθέτως δε και με (διεθνιστικά) οράματα το όποιο πρόβλημα μας δεν πρόκειται ποτέ όμως να λυθεί. Όσο δε μάλιστα οξύνονται οι παραπάνω περιγραφείσες πολεμικές τάσεις τόσο περισσότερο συνέχεια χαμένοι θα βγαίνουμε επειδή πολύ απλά, αλλά σταράτα, ΗΔΗ έχουμε πάρει την… κάτω βόλτα.

   Το συμπέρασμα εδώ είναι πως και οι δυο πλευρές δεν έχουν ούτε απόλυτα δίκιο αλλά ούτε και απόλυτα άδικο. Αυτό που είναι άδικο ανέντιμο κι ανήθικο είναι οι πολεμικές (ποδοσφαιρικού τύπου, χάσαμε - κερδίσαμε) ανακοινώσεις, κραυγές, η ουρλιαχτά και από τις δυο πλευρές εικονομάχων – εικονολατρών, ή πείτε αν θέλετε, Βορείων και Νοτίων.

Κοντολογίς τουλάχιστον εμείς ως Ελλάδα και Έλληνες για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε, πρώτον, οφείλουμε είμαστε ρητώς υποχρεωμένοι να διεκπεραιώσουμε κάποια πράγματα, αλλά και δεύτερον, δικαιούμεθα να απαιτήσουμε και κάποια αυτονόητα τουλάχιστον.

Οφείλουμε : Να καθαρίσουμε τον όποιον κακό μας εαυτό. Οι μίζες, κρατικοδίαιτα παράσιτα οργανώσεων, οργανισμών, και φορέων του Δημοσίου τομέα εν γένει, είναι μορφές εγκλήματος ενίοτε με επικάλυψη δήθεν ιδεολογικού μανδύα. Κατά κανόνα είναι σαφές ποιοι κοροϊδεύουν και κλέβουν, ακόμα και τώρα (ας κοιτάξει αν θέλει κάποιος, ως παράδειγμα, τα πορίσματα του κ. Ρακιντζή κι αν δεν πεισθεί ας συνεχίσει να μιλά για οράματα, ή συνομωσίες, ή ακόμα και για εξωγήινους), και ποιοι δουλεύουν τίμια όπου και να βρίσκονται. Η αδράνεια και η ανοχή ειδικά της τελευταίας τριαντακονταετίας μας έχουν φέρει σε απελπιστική πλέον θέση : Η Ελλάδα, όσο και να μας φορολογούν, κάθε χρόνο χρειάζεται δανεικά έστω κι ας μη πλήρωνε τίποτα από τόκους και χρέη. Ταυτόχρονα οι Έλληνες δεν αντέχουν να πληρώνουν κι άλλο φόρους άμεσους έμμεσους η χαράτσια. Άρα και τους Βορείους να… «κερδίσουμε» οι πρώτοι «χαμένοι» εμείς θα είμαστε….

Δικαιούμεθα : Να φυλάμε τα σύνορα μας δίχως να μας υποδεικνύει ή χειρότερα διατάζει κανείς και το πώς. Δικαιούμεθα Νοσοκομεία και φάρμακα. Απαιτούμε δικαιοσύνη για να μη μας κλέβουν είτε με το πρόσωπο του κράτους είτε με το πρόσωπο των συνδικαλισταράδων, είτε με 1001 τρόπους, διακριτούς όμως πλέον, που έχουνε βρει. Δυστυχώς όμως, και τα δικαιώματα μας ως Λαός τελικά καταστρατηγούνται αλλά και τις υποχρεώσεις μας με μια δόση αναρχοαριστερισμού και κουτοπονηράδας τελικά τις έχουν καταδολιεύσει με αποτέλεσμα να βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στην αποσύνθεση εν γένει της κοινωνίας.

Ενώ λοιπόν, όσο αυταρχικοί, κοράκια άτεγκτοι άπονοι και ο,τι άλλο είναι οι Βόρειοι δεν έχει τελικά και τόσο νόημα γιατί εμείς οι ίδιοι αυτοκτονούμε ως Λαός. Υπάρχουν δεν υπάρχουν, αυτοί οι «άθλιοι» Βόρειοι αργά ή γρήγορα έχουμε πάρει εμείς οι ίδιοι τον κατηφορικό δρόμο του αυτοαφανισμού μας, με τον τρόπο που λειτουργούμε ως τώρα.
Το να διαλύσουμε τη πατρίδα μας δικαιωμένοι και ψευδουπερήφανοι ότι δήθεν δεν φταίμε και εμείς ως Λαός και κοινωνία δεν είναι απλώς υποκρισία αλλά έγκλημα που ισοδυναμεί ακόμα και με προδοσία.

Σε τελευταία ανάλυση δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχουν οι όποιο ξένοι το δικαίωμα να μας διατάζουν ή να μας υποδεικνύουν το πώς θα φτιάξουμε ένα υγιές κράτος αλλά ταυτόχρονα εμείς ως Έλληνες οφείλουμε και έχουμε χρέος και υποχρέωση να το φτιάξουμε ως αυτούσιο ηθικό μας καθήκον. Δηλαδή, ας μην κοροϊδεύουμε ούτε να αλληλο - κοροϊδευόμαστε αλλά και να μη μας κοροϊδεύουν.

   Έτσι ακριβώς, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα όμως, πάνε πακέτο. Εάν πονηρά σκεπτόμενοι αγνοήσουμε είτε το ένα είτε το άλλο μπορεί Ευρωπαϊκός εμφύλιος να μη γίνει τελικά. Αλλά ακόμα και στην Ευρώπη να μείνουμε, θα καταντήσουμε η Σπιναλόγκα της Ευρώπης… Έτσι… απλά.

Ας αφήσουν λοιπόν πολλοί τις πολεμικές κραυγές κι ας καθαρίσουν τον κόπρο του Αυγείου πριν λιμοκτονήσει και διαλυθεί όλη η χώρα εν μέσω βεβαίως, βεβαίως, ουρλιαχτών ψευδο-υπερηφάνειας. Γιατί αν είμαστε προβληματικοί επειδή κλέβουμε ως Έλληνες τους ίδιους μας τους εαυτούς δημιουργώντας και ως κράτος χρέη θα έρθει η ώρα και η στιγμή που ούτε τα πετρέλαια μας θα μας σώσουν ούτε οι αποζημιώσεις ούτε τα οράματα ούτε ίσως και η Β’ παρουσία.
Κι αν δεν διορθωθούμε πάλι αργά ή γρήγορα, όχι μόνο θα χάσουμε αυτά που τώρα ΗΔΗ μας θίγονται, αλλά κινδυνεύει πλέον άμεσα ακόμα και η Ιστορική μας επιβίωση ως Έθνος.

Κάποιοι λαοί το κατάφεραν αυτό «περίφημα», είτε μόνοι τους είτε επειδή κατακτήθηκαν.

Εμείς προσπαθούμε και τα δύο αυτό τον καιρό συνάμα: Και να μας κατακτήσουν με τον Α ή Β τρόπο αλλά και ν αυτοκτονήσουμε.

Τώρα γιατί πολλοί ακολουθούν αυτό το δίδυμο της συμφοράς ; Παραπληροφόρηση, Αμάθεια ή Ημιμάθεια, Οραματοληψία σχιζοειδούς μορφής, Ενσυνείδητος εμπρησμός κατά του κράτους, ή ακόμα και σκέτη κουτοπονηριά έως και βλακεία.

Απ’ όλα έχει ο Μπαξές της συμφοράς, εδώ σήμερα, στη σύγχρονη Ελλάδα. Μόνο η ελπίδα και η λογική δυσκολεύεται ν ανθίσει σε τούτο τον μπαξέ…

Μπορεί λοιπόν η μητέρα των μαχών ν αρχίσει από την Ελλάδα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι γνωρίζουμε τον πρώτο χαμένο ανεξαρτήτως της έκβασης.

Και όποιος αντιπροτείνει ότι είναι καλύτερα να πέφτεις μαχόμενος ας πάει να (ξανα) διαβάσει τον Δον Κιχώτη. Θα εντοπίσει έτσι ίσως και το πεδίο της μάχης που καλλιεργούν σήμερα τα ΜΜΕ και οι λαϊκιστές.

Team Apopsis

Read More...

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

ΤΙ ΜΑΣ ΕΦΑΓΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ; ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ή… ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ;


   Μας πίνουν το αίμα τράπεζες και τραπεζίτες. Μας ρουφάν το μεδούλι οι Γερμανοί. Μας καταβροχθίζουν οι τοκογλύφοι δανειστές. Μας διαλύει η νέα τάξη πραγμάτων. Μας έχει βάλει στο στόχαστρο όλη η Ευρώπη να μας εξοντώσει…

Όλοι έχουμε να διατυμπανίσουμε, ως παράδειγμα, ότι η Γερμανία ωφελήθηκε πολύ από τον Ελληνικό λαό επειδή του πουλά αυτοκίνητα ή και όπλα (που ενίοτε γέρνουν κιόλας).

  
    Ταυτόχρονα όμως θα οφείλαμε, για να συμπληρώσουμε έντιμα το μωσαϊκό, να αναρωτηθούμε γιατί φτάσαμε στο σημείο εμείς οι ίδιοι ως κράτος να διώξουμε ή να εξαφανίσουμε κάθε μορφή ανταγωνιστικής βιομηχανίας.
Κανείς από εκείνους που ισχυρίζονται θερμά ΜΟΝΟ τη πρώτη παράγραφο δεν μπορεί ΕΔΩ να δώσει απάντηση, παρά μόνο, ή να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του, ή να το ρίξει στα… «βαριά» αριστερίστικα και ολοκληρωτικά οράματα και ιδεολογήματα.

Η λύση των προβλημάτων μας θέλει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ και τον αληθινό εντοπισμό των αιτιών και δυστυχώς έτσι, πρακτικά είναι δύσκολη, γιατί ικανοποιούμαστε ν ακούμε αισιόδοξα ψέματα (1) παρά πικρές αλήθειες (2).

1) Μερικοί ολίγον αναρχοαριστεροι και Σία έχουν βρει πανεύκολα τη λύση. Βέβαια αυτή η λύση δεν θα διστάσει στιγμή να μας θυσιάσει ως Έθνος, Κράτος ή και Λαό. Θα μας θυσιάσει αργά ή γρήγορα στο βωμό του οράματος μιας διεθνούς προφητείας όπου αν ισοπεδωθούμε, ή ακόμα καλύτερα, ισοπεδωθεί το σύμπαν, τότε θα εμφανιστεί το τέλειο μοντέλο διακυβέρνησης γι αυτούς. Πρώτα δηλαδή σκοτώνεις και μετά και εάν κι εφόσον επιβεβαιωθούν τα μαντζούνια του οράματος σου, ανασταίνεις το πτώμα. Αυτό βέβαια το ονόμασαν «προλεταριακή επανάσταση για μια αταξική κοινωνία» για πιθανόν κομψότερους επικοινωνιακούς λόγους. Εάν ως παράδειγμα όμως, δει έστω και λίγο κάποιος τη σύγχρονη Ιστορία της Καμπότζης τίμια θα αναρωτηθεί εάν ιδεολογικώς, ο (ασύλληπτος) Τζακ ο Αντεροβγάλτης είχε σοβαρότερες, ή όχι, προτάσεις για την ενάσκηση του έργου, για το οποίο, έγινε το όνομα του διάσημο.

2) Η άλλη περίπτωση είναι ν αναρωτηθούμε τι είναι εκείνο που μας κάνει να ζητάμε πολύ περισσότερα απ ότι, σε μια μέσες – άκρες, τίμια ανταλλαγή, μπορούμε να δώσουμε. Γιατί το να λέμε ότι όποιος είναι έστω λίγο περισσότερο πλούσιος από εμάς είναι σίγουρα και κλέφτης δεν θα βοηθήσει καθόλου ούτε την προσωπική ηθική μας ή τη παγκόσμια οικονομία επειδή πάντα θα υπάρχει κάποιος φτωχότερος που αυτόματα θα μας κατηγορήσει για τα ίδια μέχρι να φτάσουμε θέλουμε δε θέλουμε πάλι σε εκείνες τις λύσεις, τις ισοπεδωτικές, που προαναφέρθηκαν.

Η αλήθεια βρίσκεται τελικά κάπου στη μέση, αρκεί να μην έχει κάποιος αμετακίνητες απόψεις παραπλήσιες του άνωθεν αναφερθέντα Λονδρέζου χασάπη και συλλέκτη οργάνων .

Γιατί από τη μια πλευρά σου τείνει χείρα βοηθείας ο ισχυρότερος με τη προϋπόθεση να βάλεις σε κάποια τάξη και τη δική σου οικονομία έτσι ώστε να μη τον «φεσώσεις» αν σε δανείσει. Ας ξεχάσουμε λίγο εδώ τους τοκογλύφους καθότι τώρα Ιταλία και Ισπανία βογκούν περισσότερο από αυτούς και ούτως ή άλλως έτσι όπως πορευόμεθα, και έτσι όπως είμαστε τώρα, ακόμη και άτοκα να μας δάνειζαν, δεν θα μπορούσαμε να τα επιστρέψουμε.
Από την άλλη πλευρά ο όποιος δανειστής επειδή δεσμεύει αλλά και ρισκάρει το κεφάλαιο που σε δανείζει το τοκίζει Οι διεθνείς αγορές επιβάλλουν τη νομιμότητα του ύψους του επιτοκίου, για μερικούς, ή τη ληστρικότητα γι άλλους, του τόκου.

Πάντως δίχως τόκο το όποιο σύστημα δεν είναι εφικτό να δουλέψει καθότι πρέπει να έχει και κάποιο κίνητρο ο όποιος δανειστής. Αυτό μερικοί κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν καν.

    Εδώ στην Ελλάδα επειδή είχαμε άμεση ανάγκη να δανειστούμε πάρα πολλά λεφτά, ήρθε ο όποιος δανειστής ή η Μαντάμ Μέρκελ, ας πούμε, λαϊκιστί, και σου λέει ότι για να σε δανείσω (έστω και με τόκο) βάλε κάποια τάξη στα δημοσιονομικά σου ως χώρα. Αυτό το κάνει σίγουρα επειδή θέλει και τόκους και λεφτά πίσω. Από την άλλη πλευρά όμως δε σου λέει ότι θα σου στείλει μπράβους σαν μια ναι μεν αξιόπιστη, αλλά, έκνομη δε, τοκογλυφική εταιρεία της πιάτσας να σου κουλάνουν (γι αρχή) το χέρι… Μερικοί δυστυχώς έτσι πιθανόν να βλέπουν ως δαιμονισμένο ή μνημονισμένο τροικανό τον κ. Τόμσεν που έρχεται να δει αν στα νούμερα βελτιώθηκε η οικονομία μας. Πολλοί μάλιστα από τους καλούς λαϊκιστές πολιτικούς μας καλλιεργούνε με δόλο και αυτή τη φρικιαστική ιδέα, εξόν του μελλοντικού επαπειλούμενου πλειστηριασμού της Ακροπόλεως.

  Ποτέ των ποτών όμως δεν μας είπανε πως το μνημόνιο δεν απαιτεί να τα τρως από χαμηλοσυνταξιούχους, τις ασθενέστερες εν γένει κοινωνικές τάξεις ή την τίμια εργαζόμενη αστική τάξη. Η τρόικα, ή οι δαιμονισμενοι μνημονισμένοι είχαν ζητήσει να μειωθούν, ως παράδειγμα, μόνο οι συντάξεις των ευγενών (πιθανόν κατοικούντων και παροικούντων γαλαζοαίματων) ταμείων ΔΕΗ, ΟΤΕ, τραπεζών. Οι καλοί μας όμως εδώ πολιτικοί φυσικά μετά βδελυγμίας το αρνήθηκαν και αποφάσισαν οριζόντια περικοπή.
Προφανώς είναι ευκολότερο να κόψεις τα φάρμακα από έναν καρκινοπαθή γιατί αν κόψεις επιδόματα ή εξοργιστικούς ή και τελείως παρασιτικούς μισθούς από τους καλούς μας συνδικαλισταράδες κινδυνεύεις (τουλάχιστον) με μπούκες…

   Μέχρι στιγμής λοιπόν νομίζουν μερικοί ότι μας είναι ευκολότερο και συμφέρει να πουλάμε τζάμπα τσαμπουκά στην Μαντάμ Μέρκελ ή στον Μεσιέ Σόιμπλε παρά στον οσονούπω φιλοσυριζαίο (;) κ. Φωτόπουλο. Το να πουλήσει κάποιος καλός ταγός της εξουσίας τσαμπουκά στον άνωθεν κύριο οσονούπω, κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί προδότης και ανυπόληπτος.

Θα τον πούνε ακόμα και ρουφιάνο του κατεστημένου και όποιος το κατάλαβε αυτό μπορεί και να κατάλαβε και διαφορετικά από κάποιον άλλο που εξίσου ισχυρίζεται ότι το κατάλαβε…

    Γιατί η μεγαλύτερη αντίδραση και καταστροφική παρέμβαση στην Ελλάδα είναι εκεί που θα επιχειρηθούν οι ΣΩΣΤΕΣ διαρθρωτικές αλλαγές. Η συνιστωσιολογία που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνοι τελικά που δεν θέλουν να αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ και στο Δημόσιο, και στα Πανεπιστήμια και στα κλειστά επαγγέλματα αλλά και σε κάθε μορφή ανάπτυξης που μπορεί να προταθεί στο μάταιο τούτο κόσμο. Πάντα κάτι τις τους φταίει και αντιδράνε και το «καταγγέλλουν»...

 Έτσι καταλήγουμε στην απόλυτη σύγχυση ενός λαού καθότι ο κ. Τσίπρας και Σια Συνιστωσών, είναι οι πραγματικοί εκπρόσωποι όχι απλά της συντήρησης, της απραξίας, ανεργίας αλλά και πάσας μορφής παρασιτισμού.

Αυτό κοντολογίς, είναι και εν μέρει το πετυχημένο παιγνίδι της αναρχοαριστεράς εν γένει στην Ελλάδα : Διέλυε σιγά σιγά το όποιο κράτος με ο,τι τρόπο είναι εφικτός ενώ συνάμα τρέφε τον κόσμο με μεγάλα οράματα και ιδέες που κάποιοι κακοί τα πολεμάνε δημιουργώντας μνημόνια, συνομωσίες, τράπεζες και ιμπεριαλισμούς.

Το μυαλό πολλών σταματά κάπου εκεί δίχως ν αναρωτηθούν που πήγε η αξιοκρατία το φιλότιμο, η λογική, η παραγωγικότητα και τα λεφτά μας.

   Αυτοί που πραγματικά τα φάγανε αυτά, μας τρώνε κανιβαλικά τώρα και το μυαλό, ότι μας τα έφαγε κάποιος μπαμπούλας κατά κανόνα από τα ξένα.
Αν γίνει όμως ένας σωστός έλεγχος λογιστικός στο Δημόσιο στο πόσα φαγανε μερικοί και πόσο τρώνε ακόμα… τότε είναι που ΔΕΝ θα καταλάβουμε διαφορετικά, ποιοι είναι τελικά εκείνοι οι ρουφιάνοι του κατεστημένου που μας τρώνε, ακόμα και ΤΩΡΑ, και τα λεφτά και τη λογική και το φιλότιμο.

   Βεβαιότατα υπάρχει και επιμερισμός, καταλογισμού ευθυνών, και σε ξένες δυνάμεις.

Η απομείωση όμως της Εθνικής μας κυριαρχίας άρχισε, έτσι απλά, όταν ο πρώτος πολιτικός ή συνδικαλισταράς, άρχισε να καταστρέφει ή να παρασιτεύει ενάντια στο κράτος επικαλούμενος, για λόγους επικοινωνιακούς, μεγάλα σχέδια οράματα και ιδέες ως προκάλυψη του εγκληματικά καταστροφικού του έργου.

Μετά η χώρα κάποτε χρεοκόπησε, φέρανε και τα μνημόνια όπου τα μεταφράσανε και εφαρμόσανε κατά το δοκούν για να συνεχίσει το κατεστημένο της χρεοκοπίας τη βιόλα ή τη ζαχαρένια του.

Μπορεί λοιπόν οι Γερμανοί να είναι επαχθείς, σκληροί και αδιάλλακτοι αλλά και από την άλλη πλευρά σε ποιο φιλότιμο και σε ποια λογική και σε ποιους εν γένει απευθύνονται ;
Και σε τελευταία ανάλυση αν τιμωρηθούν έστω και δίκαια η Μαντάμ Μέρκελ και ο Μεσιέ Σόιμπλε ή έστω ακόμα και το 80% των Ευρωπαίων, που μας βλέπει εν γένει αρνητικά, αυτό θα μας σώσει ή θα σώσει –δικαιώσει- τα διεθνιστικά αναρχοαριστερά μας οράματα ;

Team Apopsis

Read More...

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ;


              ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ

    Τα αλαλάζοντα κύμβαλα της συμφοράς, πριν ακόμα ορκισθεί ο κ. Σαμαράς ως Πρωθυπουργός και συγκροτηθεί η κυβέρνησή του, άρχισαν τον ορυμαγδό των επιθέσεων, των προβλέψεων και των απειλών, για την πολιτική την οποία θα ακολουθήσει. Ήταν στο παρελθόν, αρχή της κάθε αντιπολίτευσης, να αναμένει την ανάγνωση ενώπιον της Βουλής, των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης και από εκεί και ύστερα, με δείκτη την πολιτική που θα ακολουθούσε η κυβέρνηση καθόριζε και η αντιπολίτευση τη στάση της.

 Χωρίς αμφιβολία, ποτέ και καμία αντιπολίτευση, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν προσέτρεχε ως αρωγός στην κυβέρνηση, αλλ’ ασκούσε, όχι απλώς πολιτική κριτική, ως είχε καθήκον, αλλά ασκούσε πολεμική και ξεπερνούσε τα όρια του παραδεκτού. Η Ιστορία μας, η πολιτική Ιστορία, είναι γεμάτη με καμώματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης, τα οποία υπερέβαιναν τα όρια της ευπρέπειας και της κοσμιότητας. Παρά το γεγονός ότι, οι πολιτικοί όχι και τόσο παλαιών περιόδων, προσπαθούσαν να κινούνται μέσα στα πλαίσια της πολιτικής ευπρέπειας και της κοσμιότητας, ο Γεώργιος Παπανδρέου το 1961, λόγω της λαχτάρας που τον διακατείχε να καθίσει στην καρέκλα του Πρωθυπουργού, είχε ξεπεράσει κάθε όριο.

 Αν οι πολιτικοί της γενιάς εκείνης είχαν ξεπεράσει τα όρια, σήμερα που το πολιτικό ήθος εξέλιπε εντελώς, η αντιπολίτευση που θα ασκηθεί προμηνύεται, όχι να ξεπερνά τα παραδεκτά όρια, τα οποία δεν είναι και σαφώς προσδιορισμένα, αλλά θα ξεπεράσει και τα όρια της πολεμικής. Διότι, θεωρεί το Κόμμα της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι, πάτησε ήδη στο πρώτο σκαλοπάτι που οδηγεί στην εξουσία. Με τον ενθουσιασμό αυτόν και με την αδίστακτη συμπεριφορά που διακρίνει τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, έχουν άλλωστε πολλάκις δώσει δείγματα γραφής, αναμένονται γεγονότα που θα κατεβάσουν ακόμα πιο χαμηλά το επίπεδο της βουλής από ό,τι είναι σήμερα.

 Καλόν είναι, όμως, να μελετήσουν και την νεώτερη πολιτική Ιστορία. Το σκαλοπάτι στο οποίο πατάει η Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν οδηγεί πάντα στην εξουσία. Τοσούτω μάλλον όταν πρόκειται την αντιπολίτευση αυτή να την ασκήσει ένα Κόμμα διαμαρτυρίας, του οποίου η δύναμη είναι απότοκος εγκληματικών ενεργειών και ύποπτων χειρισμών μελών της απελθούσας κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

 Ο ντιλετάντης πολιτικός, αρχηγός του Κόμματος αυτού, με την έως τώρα τακτική του, δεν έδωσε δείγματα σώφρονος πολιτικού και δεν μπορεί να πείσει την πλειονοψηφία του εκλογικού Σώματος ότι θα είναι ο κατάλληλος να αναλάβει τις τύχες του Έθνους και της Πατρίδος. Έδειξε, αντιθέτως, ότι, εμφορείται από αισθήματα αντιπατριωτικά και κάθε τι που αναφέρεται στην Πατρίδα αποτελεί γι’ αυτόν καταραμένη θέση, γεγονός που αποκάλυψε ο έτερος ομοϊδεάτης του αλλ’ έχων περισσότερες πατριωτικές ευαισθησίες, κ. Μίκης Θεοδωράκης.

    Το 1958, δύο πολιτικοί αρχηγοί, ομολογουμένως μεγάλου διαμετρήματος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Γεώργιος Παπανδρέου, εκκινώντες από διαφορετικές επιδιώξεις και νομίζοντες ο καθένας για τον εαυτό του ότι ο εκλογικός νόμος που έφερε η κυβέρνηση στη Βουλή θα παρείχε τη δυνατότητα, στον μεν Καραμανλή να συνεχίσει να κυβερνά, στον δε Παπανδρέου να αναρριχηθεί στην εξουσία, έκαναν το λάθος να πριμοδοτήσουν το Κόμμα της ΕΔΑ, τοποτηρητή του ευρισκομένου εκτός νόμου ΚΚΕ, και να το αναγορεύσουν ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, με δύναμη 78 βουλευτών.

Αμέσως μετά την καταμέτρηση της δύναμης των Κομμάτων στη Βουλή, τα στελέχη της ΕΔΑ ανεθάρρησαν και ξέφυγαν τελείως από την πολιτική γραμμή. Έτσι, η Βουλή εκείνη είχε μεταβληθεί σε αρένα και δεν ήταν λίγες οι φορές που έπεσε άγριο ξύλο. Με την ιδιότητα που είχα, ήμουν κάθε βράδυ στη Βουλή και έννοιωθα αηδία. Και να σκεφθεί κανείς ότι, οι πολιτικοί της περιόδου εκείνης, με λίγες εξαιρέσεις, ανεξαρτήτως σε ποια παράταξη ανήκαν, είχαν σοβαρότητα και πολιτική αξιοπρέπεια. Υπάρχουν σήμερα αυτές οι ιδιότητες;

Στις επόμενες εκλογές, η δύναμη της δυναμικής έως τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, της ΕΔΑ, όχι απλώς μειώθηκε αλλά συρρικνώθηκε σε σημείο ανυπαρξίας. Γιατί ο λαός μπορεί σε στιγμές εκνευρισμού και αγανάκτησης για ορισμένες πράξεις της κυβέρνησης να χάνει τον δρόμο του και με την ψήφο του εύκολα να προξενεί ζημιά στη χώρα του, αλλά γρήγορα βλέπει τον κίνδυνο και προβαίνει σε διορθωτικές κινήσεις. Έτσι και τώρα, γρήγορα ο λαός θα καταλάβει πού οδηγεί την Ελλάδα ο κ. Τσίπρας και οι υπόλοιποι συν αυτώ μαθητευόμενοι μάγοι και θα τους ξανατοποθετήσει στην αφάνεια. Εκεί που είναι η θέση τους…

   Το ίδιο θα συμβεί και με τα υπόλοιπα Κόμματα της ανευθυνότητας, που νόμισαν ότι η χώρα μπορεί να κυβερνηθεί με συνθήματα και με αποφυγή ανάληψης ευθυνών. Ούτε με την τακτική που ακολούθησαν θα εξέλθουν αλώβητα από την απολιτική τους τοποθέτηση. Οι μάχες δίδονται απέναντι από τον εχθρό και δίπλα στον λαό που υποφέρει. Δεν δίδονται πίσω από τα πεδία των μαχών, μακριά από τους κινδύνους της φθοράς και της αποτυχίας.

   Έτσι, αμέσως μόλις ο κ. Σαμαράς ορκίστηκε μόνος αυτός Πρωθυπουργός, χωρίς καν να έχει κυβέρνηση, άρχισαν τα πυρά τους, φοβούμενοι την επιτυχία. Δεν τους ενδιαφέρει αν η επιτυχία του κ. Σαμαρά και της κυβέρνησής του θα είναι επιτυχία για την Ελλάδα. Τους ενδιαφέρει να αποτύχει για να έλθουν αυτοί. Αλλά, πλανώνται. Ούτε σε νεοσταλινικά απολειφάδια θα παραδοθεί η διακυβέρνηση της χώρας, ούτε σε νεοφώτιστους διαμαρτυρόμενους, οι οποίοι δεν διστάζουν να δαιμονοποιούν την υποτιθέμενη προηγουμένη ιδεολογία τους και να είναι έτοιμοι να συνεργασθούν ακόμα και με τον διάβολο, αρκεί να μπορέσουν να αναδείξουν αυτοί τις μετριότητές τους. Η Ελλάδα δεν είναι αλάνα να παίζουν οι κάθε είδους και λογής ασυνείδητοι πολιτικάντηδες, είναι κράτος και ο λαός του θέλει και αναζητεί υπεύθυνους άνδρες.

Είναι βέβαιο ότι, το προσεχές φύσημα του ανέμου των εκλογών όποτε αυτές γίνουν, θα σαρώσει τα ερείπια της πολιτικής και της απατρίας.

                                                                                                 ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

Read More...

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ λόγοι που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι…


   Διαβάστε μόνο ΕΔΩ ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα των ψηφοφόρων του Σύριζα.

   Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα πολυφωνικό. Ταυτόχρονα όμως είναι παραφωνικό και ενίοτε έως και παρανοϊκό… Πέρα από τα μεγάλα λόγια και τις ανέφικτες υποσχέσεις που τάζει, οι αιτίες που ένα μεγάλο κομμάτι Ελλήνων θα ψηφίσει (το ευκαιριακό κόμμα του μόλις χθες 3%) είναι άλλες και διαφορετικές μάλιστα, και από τις άπειρες ιδεολογίες που προβάλλει ο αχταρμάς των συνιστωσών του.
Η αλήθεια βρίσκεται, όπως σχεδόν πάντα, σε άλλα ντ άλλων κίνητρα των ανθρώπων που θα τον τιμήσουν με τη ψήφο τους.
Ενίοτε μάλιστα, θεωρούν τους εαυτούς τους την εξυπνότερη και πονηρότερη φάρα ατόμων που γέννησε ο πλανήτης αυτός !

Ιδού λοιπόν οι κατηγορίες και με τι σκεπτικό ψηφίζουνε κάποιοι.

1) Κάποιοι δεν έχουν (νομίζουν) τίποτε να χάσουν. Πολλοί από αυτούς είναι καταχρεωμένοι και ποντάρουν σ ένα γενικό χαμό και κομφούζιο για δύο μάλιστα κύριους λόγους. Α) Φιλοδοξούν να χαθούνε, στο χαμό που θα προκύψει πιθανότατα, τα ατομικά τους χρέη και Β) έστω κι αν δεν γίνει αυτό να βρεθούνε κι οι υπόλοιποι Έλληνες στη ίδια μίζερη κατάσταση («Εμού θανόντος γαία πυρί μειχθήτω»)… κάπως έτσι… Βέβαια την επομένη κι αν έχουν πετύχει το στόχο τους θα δούνε πόσο περισσότερα χειρότερα θα είναι και ίδιοι αλλά δυστυχώς και η Ελλάδα όλη… Αυτό είναι ένας εμπαθής αυτοκτονικός στρουθοκαμηλισμός, που για να τηρούμε τα προσχήματα κοτσάρουμε και μια ιδεολογία επαναστατική αναρχοαριστερή για να είμαστε υπερήφανα άτομα και με κουλτούρα.

2) Κάποιοι άλλοι, πιστεύουν ότι είμαστε πολιτικά «εξ αδιαιρέτου» ενωμένοι με την Ευρώπη. Ο Συριζαίος Θεός τους (αν… έχουν τον Θεό τους δηλαδή) μας κόλλησε τόσο καλά πάνω στην Ευρώπη που δεν μας ξεκολλά τίποτα και κανείς. Καταλήγουνε και στο συμπέρασμα τότε, πως ο,τι και να γίνει, εμείς δεν θα παράγουμε τίποτε εκτός από απαιτήσεις, δάνεια και εντολές στους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Νομίζουν ότι έχουν μελετήσει το οικονομικό σύστημα καλύτερα κι από τον ανώτερο νομπελίστα οικονομολόγο κι έχουνε πεισθεί πως … δεν τρέχει τίποτα. Είναι σίγουροι ότι η Ευρώπη τρέμει τη ματιά και μόνο του Τσίπρα. Μπορεί να το θεωρούνε λογικό ή μπορεί να το έχουν δει και ως όραμα. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο…
Θα ξευτελισθούμε (τουλάχιστον) διεθνώς και αργά η γρήγορα θα καταλάβουμε όλοι ότι ο κ. Τσίπρας δεν ήταν η… Ζαν Νταρκ… Η διαφορά μάλιστα θα είναι ότι θα μας έχει κάψει όλους.

3) Πιστεύουν πως για τη κατάντια μας φταίει ο διεθνής Ιμπεριαλισμός και Σια. Όχι βέβαια ότι δεν φταίνε και κάποιοι ξένοι βέβαια, αλλά το τι σημαίνει Ιμπεριαλισμός και Σια θα το καταλάβουμε καλύτερα (θα το νιώσουμε και στο πετσί μας) όταν καταφέρει και μας στείλει και στα μαύρα κατάστιχα του Αντιμπεριαλιστικου χρονοντουλαπου του ο κ. Τσίπρας και Σια (συνιστωσών).
Τότε είναι που θα μας κάνει κάτι σαν τη Βόρεια Κορέα του Κιμ και Σια.
Το στοίχημα εδώ είναι, ΜΟΝΟ, αν θα γίνουμε ένα μόρφωμα τύπου Μπαγκλαντές ή Β. Κορέας. Αυτό εξαρτάται από ποια Σια (συνιστώσα) θα πάρει βασική κατεύθυνση….

4) Κάποιοι άνθρωποι γεννήθηκαν για τη καταστροφή. Μερικοί π.χ. γίνονται εμπρηστές όχι γιατί θέλουνε να χτίσουν βίλες αλλά επειδή πολύ απλά τους αρέσει να βλέπουν δάση σπίτια και μαγαζιά να καίγονται. Ποτέ δεν μάθαμε στο τόπο αυτό ποιοι ήταν οι εμπρηστές δολοφόνοι της Μαρφίν αλλά τουλάχιστον ξέρουμε τι περίπου ψηφίζουν… Κάτι είναι κι αυτό. Αυτές τις μέρες λοιπόν μερικοί άνθρωποι έχουν μια θαυμάσια ευκαιρία. Να ποντάρουν με τη ψήφο τους τη καταστροφή της Ελλάδας.
Θέλει σκέψη να ρωτήσει κανείς τι κόμμα θα ψηφίσουνε, ασχέτως το πώς έχουν επενδύσει μ έναν αναρχοαριστερό ιδεολογικό μανδύα αυτό το …μικρό τους πάθος ;

5) Κάποιοι άλλοι νομίζουν πως είναι καλύτερα να υποστούμε μια παροδική ευθανασία (sic) όπου θα ξεχωρίσουμε την Ήρα από το στάρι… Σου λένε… τι σιγά σιγά ν αργοπεθαίνεις παρά (καλύτερα) μια κι έξω.
Το πρόβλημα όμως του θανάτου είναι σημαντικότερο και από εκείνο της ανάστασης εδώ.
Σ ένα νεκροτομείο οι γιατροί δεν επιχειρούν κατά συντριπτικό κανόνα ανανήψεις…
Το αν θα επανέλθει αυτό το κράτος μετά το σοκ που θέλουν να του δώσουν μερικοί έξυπνοι (ή την παροδική ευθανασία κατά την άποψη τους) δεν είναι καν συζητήσιμο. Η καταστροφή ενδέχεται να είναι χειρότερη από την άλωση του 1453 και όλος ο Ελληνισμός ενδέχεται να μπει σε καθεστώς πλήρους μη επιβίωσης. Πέραν του κακού υπάρχει και Το χειρότερο. Μετά Το χειρότερο είναι και ο θάνατος.
Μετά τον θάνατο ουδέν λάθος οράματος αναγνωρίζεται συνήθως. Απλώς το ρισκάρουν επειδή νομίζουν ότι έχουν δει την κατάσταση σε μεγάλο βάθος (βασικά το μόνο που προκύπτει εδώ είναι 2 μέτρα μόνο βάθος και κάτω από τη Γη κι μ ένα σταυρό από πάνω σε μέρος σιωπηρό και με κυπαρισσάκια)

6) Τέλος και για να μη σας κουράζουμε υπάρχει και η κατηγορία εκείνων που είχανε βολευτεί κυρίως με το Πασοκ αλλά επειδή είναι έξυπνοι και πονηροί σπεύσανε να κάνουνε διαμετακόμιση (τρανζιτ) ήθους και βολέματος στα νέα μεγαλύτερα πολιτικά μαγαζιά ή σαλόνια . Πολλοί καλοί π.χ. συνδικαλιστές μας*  δεν θέλουνε φυσικά να χάσουν τα προνόμια του μη δουλεύειν αλλά να συνεχίσει η βιόλα του μας δουλεύειν κανονικώς και πλήρωνε συνάμα κορόιδο χαμηλοσυνταξιούχε ή και Ευρωπαίε…. Βρήκανε το μαγαζί που υπόσχεται ξεπούλημα και διάλυση σε όλα, και έσπευσαν να πάρουν θέση στο πλιάτσικο. Πάντα βέβαια θα ισχυρίζονται ότι το κάνουνε για το καλό του λαού μας…
   Όλα κι όλα ακόμα και οι (κοινωνικοί) νταβατζήδες στη δημοκρατία αλά Συριζα έχουν λόγο με βάθος… Ασκούν λένε με στόμφο και κουλτούρας γνώση, το λειτούργημα αυτό για την φυσική και υγιή εκτόνωση της κενωνίας και για τον καλό και ώριμο σεξουαλικό προσανατολισμό της εταίρας (ή εταίρων) που βρίσκεται υπό την «προστασία» των…

   Αυτές είναι οι φυλές του Συριζα οι πραγματικές, με τους πραγματικούς τους λόγους. Αυτοί μαζεύτηκαν και στήσανε αυτό το υπέροχο μαγαζάκι που φιλοδοξεί να γίνει και επιβήτωρ εξουσίας…

Τα υπόλοιπα είναι οι ωραιοθετήσεις και λαϊκισμοί όπου μαζί με κάτι επίφοβες αναρχοαριστερες θεωρήσεις ντύνουν τις παραπάνω πραγματικές προθέσεις τους για να επιφέρουν σύγχυση στο λαό και να τσιμπήσουνε έτσι σαν αρπακτικά τη ψήφο του.

Τη Κυριακή το βράδυ θα ξέρουμε αν τελικά κάποιοι κατάφεραν, είτε επειδή είναι εξυπνότεροι είτε επειδή είναι πονηρότεροι είτε επειδή τζογαρουνε καλύτερα να ισοπεδώσουν πλήρως την Ελλάδα.

* Το «μνημόνιο» που τόσο πολύ οικτίρει ο Συριζα αν εφαρμοζότανε σωστά αυτούς βασικά και κυρίως θα έπληττε. Το Πασοκ δεν το εφάρμοσε έτσι, (στη κ. Μέρκελ πουλάς όσο τσάμπα τσαμπουκά θες, στον κ. Φωτόπουλο όχι) και διέλυσε κατά το ήμισυ τουλάχιστον τη χώρα.
Τώρα καλού κακού ας πάμε Συριζα για να είμαστε καλυμμένοι ότι φυσικά ούτε κι αυτός θα μας πειράξει επειδή συμφωνούμε απόλυτα στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…


Team Apopsis

Read More...

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ …


ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗ

   Δανείζομαι σήμερα τον τίτλο ενός από τα έργα του Βίκτωρος Ουγκώ για να τιτλοφορήσω το άρθρο μου, το οποίο γράφεται δύο ημέρες πριν από τις πλέον αποφασιστικές εκλογές για το μέλλον της Πατρίδας μας. Θεωρώ τον τίτλο επίκαιρο διότι, σήμερα η χώρα μας βρίσκεται κυριολεκτικώς μπροστά στη λαιμητόμο.

Είναι πολλά τα δεινά τα οποία σωρεύτηκαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, ιδιαιτέρως από την άλωση της εξουσίας από τους ξενόφερτους σωτήρες, οι οποίοι, πέρα από την οικονομική καταστροφή που προκάλεσαν, με τα αλόγιστα και εγκληματικής μορφής καταναλωτικά δάνεια με τα οποία επιβάρυναν τη χώρα, κατάφεραν να πλήξουν αυτή, κυρίως στον τομέα των ηθικών αξιών.

Από την περίοδο κατά την οποία ο λαϊκισμός έγινε τρόπος επιτυχούς αναρρίχησης στα αξιώματα της Πολιτείας, η δημαγωγία έγινε το μέσον για την εκπόρθηση κάθε οχυρού ηθικής αντίστασης και η ρεμούλα, δηλαδή η αρπαγή του δημοσίου χρήματος από τους ασκούντες την κυβερνητική εξουσία, έγινε πλέον τρόπος ζωής και πέρασε στην κοινωνία ως μέθοδος και διαδικασία διατήρησης των κρατούντων στην Αρχή, τούτο δε συντελέστηκε από το 1982 και εντεύθεν, με τις διαδικασίες που προώθησαν τότε ο κυβερνήτης και ο υποτακτικός του αντιπρόεδρος και υπουργός των Εσωτερικών, ο οποίος, για τις ωραίες πράξεις του απεβίωσε μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, η ζωή των πολιτών οδηγήθηκε σιγά αλλά σταθερά στον γκρεμό.

Η μακροχρόνια παραμονή στην εξουσία ενός Κόμματος που διέπραξε τραγικά σφάλματα, αλλά και πράξεις τιμωρούμενες από την ποινική νομοθεσία, όμως, με τα νομοθετικά τερτίπια κανένας δεν λογοδότησε στη δικαιοσύνη, είχε ως συνέπεια την πλήρη διαφθορά, όχι μόνο του πολιτικού συστήματος αλλά ακόμα και αυτού του απλού Έλληνα πολίτη, ασχέτως αν αυτός ήταν μακριά από δολοπλοκίες, από οικονομικές ίντριγκες και άλλες συνωμοσίες.

Η ναρκοθέτηση των θεμελίων της δημοκρατίας και της αστικής ζωής από τα μαθητευόμενα σκύβαλα της πολιτικής, τα οποία προέκυψαν ως προϊόντα ζόφου και ως σαπρόφυτα της διαφθοράς, είχε ως αποτέλεσμα την καταρράκωση κάθε αξίας και κάθε δυνατότητας για ανάταξη της κοινωνίας, με το υπάρχον σήμερα εντελώς διεφθαρμένο και πάσχον από προχωρημένη γάγγραινα πολιτικό σύστημα. Το σύστημα αυτό, καίτοι έχει πλέον ορατά τα αποτελέσματα τα οποία εκκόλαψε στη μακροχρόνια πορεία του, αμύνεται ακόμα και σήμερα και επιζητεί, με την συνέργεια του λαού, να μακροημερεύσει.
Η χώρα μας βρίσκεται, το επαναλαμβάνω, μπροστά στη λαιμητόμο. Εκείνοι που ως διάττοντες αστέρες παρουσιάστηκαν για να ανανεώσουν δήθεν την πολιτική και να καταργήσουν, διά της χειρουργικής μεθόδου, το σαπισμένο σύστημα, είναι μέρη της ιδίας καταστροφικής καταστάσεως και το παρελθόν τους, βαρύ και σκοτεινό, δεν εγγυάται καμία καλυτέρευση των στοιχείων της κοινωνίας. Μαθητευόμενοι μάγοι της πολιτικής, ανιστόρητα μειράκια, προσκολλημένα σ’ ένα σύστημα το οποίο αποδοκιμάστηκε και καταδικάστηκε από τους λαούς στους οποίους με τη βία επιβλήθηκε και τους κατατυράννησε για πάρα πολλά χρόνια, υπόσχονται αυτοί οι πολιτικοί, στον αφελή λαό ότι θα τον σώσουν από την καταστροφή με τη μέθοδο της καταστροφής και τη θεωρία του χάους.

Η χώρα χρειάζεται αλλαγή πολιτικού συστήματος, αλλαγή νοοτροπίας, αλλά, κυρίως, αλλαγή προσώπων με καθαρό παρελθόν και με πατριωτική ευαισθησία. Δεν μας πείθουν οι μαθητευόμενοι μάγοι που έκαναν την εμφάνισή τους από το πουθενά και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα κτυπούν την πόρτα της εξουσίας. Χωρίς πείρα, χωρίς μάθηση, χωρίς προσόντα, χωρίς εθνικό παλμό και πατριωτική προσήλωση, πώς έφθασαν τόσο κοντά στην εξουσία; Πώς όλα τα ΜΜΕ, τα ελεγχόμενα από το μεγάλο κεφάλαιο και τα ξένα Κέντρα Αποφάσεων τα αγκάλιασαν και τα προώθησαν ώστε να γίνουν γνωστά στην Ελλάδα και εκτός αυτής; Ποίον ρόλο παίζουν και ποία συμφέροντα υπηρετούν;

Η Ελλάδα σήμερα εκβάλλει κραυγή αγωνίας. Η ψήφος της Κυριακής 17 Ιουνίου 2012, θα έχει αποφασιστική σημασία. Καλούνται οι Έλληνες πολίτες να εκλέξουν ανθρώπους οι οποίοι θα κυβερνήσουν τη χώρα με σύνεση και με την δυναμική του εφικτού. Δεν μπορεί η σημερινή καταχρεωμένη Ελλάδα να κυβερνηθεί με συνθήματα και με ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν ρήξεις. Η πολιτική έχει τη δυνατότητα της διαπραγμάτευσης και την εξεύρεση της χρυσής τομής. Οι παλικαρισμοί και οι δηλώσεις του τύπου δεν συνεργάζομαι με εκείνον και με τον άλλον, δεν προσφέρουν υπηρεσίες στον τόπο.

Οι υποσχέσεις για αφόπλιση του Στρατού και της Αστυνομίας, τα ταξίματα για χορήγηση επιδόματος στον συρφετό των λαθραίως εισελθόντων στη χώρα μας Αφρικανών και Ασιατών, οι δηλώσεις για ερχομό και οικογενειών των λαθρομεταναστών στη χώρα μας, πρέπει να προβληματίσουν κάθε νουνεχή και σοβαρό έλληνα πολίτη.

Με το χέρι στην καρδιά, αλλά περισσότερο με περισυλλογή και με έλεγχο της συνείδησης, όλοι οι ψηφοφόροι πρέπει να ασκήσουν το εκλογικό τους καθήκον, όχι όπως τις άλλες φορές, αλλά με μεγάλη υπευθυνότητα. Από την ψήφο της Κυριακής θα κριθεί η παραπέρα πορεία της Πατρίδας μας. Απομονώστε τους κήρυκες της καταστροφής και δώστε τους να καταλάβουν ότι οι Έλληνες δεν χάνουν την ψυχή τους. Δείτε τα μίσθαρνα όργανα του διχασμού και του εμφυλίου σπαραγμού και απομονώστε τα. Στείλτε τα πίσω στην αφάνεια. Η ΕΛΛΑΔΑ ζητεί από τους Έλληνες να την βοηθήσουν…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

Read More...