Ο Αχμέτ, ένας αθλητικός τύπος, ήθελε από καιρό να πάρει ένα μοτοσακό. Ώσπου μια μέρα η τύχη τον βοηθά και πέφτει πάνω σε ένα ξεπούλημα. Μια Harley πουλιόταν σε τιμή ευκαιρίας. Το μηχανάκι, αν και ήταν 10 χρονών, φαινόταν πιο καλό κι από καινούργιο. Άστραφτε από γυαλάδα σαν να είχε μόλις βγει από το εργοστάσιο. Το αγόρασε αμέσως. Δεν παρέλειψε όμως να ρωτήσει τον πωλητή πως κατάφεραν να το κρατήσουν σε τόσο καλή κατάσταση ύστερα από δέκα χρόνια.
"Κοίτα", του λέει ο πωλητής, "είναι πολύ απλό. "Όταν το μοτοσακό το έχεις έξω και πρόκειται να βρέξει άλειβε τα μέρη χρωμίου με βαζελίνη, για να τα προστατέψεις από τη βροχή." Μάλιστα του έδωσε ένα βαζάκι με βαζελίνη.
Εκείνο το ίδιο βράδυ η Μαρία, φιλενάδα του Αχμέτ, τον συνάντησε για να πάνε μαζί στο σπίτι της και να τον γνωρίσει στους γονείς της. Φυσικά πήγαν εκεί καβάλα στο καινούργιο μηχανάκι του. Την ώρα που προχωρούσαν να μπουν στο σπίτι, η Μαρία σταματά και του λέει:
"Πρέπει να σου πω κάτι για την οικογένειά μου. Στο τραπέζι, στην ώρα του φαγητού δεν μιλάμε καθόλου. Στην πραγματικότητα ο πρώτος που θ' ανοίξει το στόμα του και πει το παραμικρό πρέπει να πλύνει τα πιάτα."
"Κανένα πρόβλημα" της λέει και προχωρούν στην είσοδο.
Μόλις μπαίνουν, ο Αχμέτ μένει εμβρόντητος. Εκεί μπροστά τους, στη μέση της σάλας, είναι μια μεγάλη στοίβα από άπλυτα πιάτα. Πιο πέρα, στο διάδρομο άλλα πιάτα στοιβαγμένα στα σκαλοπάτια. Στην κουζίνα ακόμη μια πελώρια στοίβα. Όπου κι αν κοιτάξει σωροί από βρώμικα πιάτα.
Κάποτε κάθισαν στο τραπέζι να φάνε και πράγματι δεν ακούγεται κιχ. Καθώς περνούσε η ώρα ο Αχμέτ αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Γέρνει λοιπόν προς τη Μαρία και τη φιλάει. Κανένας δεν βγάζει μιλιά. Συνεχίζει…. Αλλά …. Μιλιά!!
Οπότε σηκώνεται απάνω, την βουτάει, τη γυμνώνει σχίζοντας τα ρούχα της, τη ρίχνει πάνω στο τραπέζι και εκεί μπροστά στους γονείς της την κανονίζει ιδιαιτέρως !!!
Η κοπέλα του είναι αλαφιασμένη, ο πατέρας εμφανώς έχει αλλάξει χρώματα και η μάνα κυριολεκτικά αναστατωμένη και τρομαγμένη, αλλά κανένας δεν βγάζει λέξη.
Ο νεαρός κοιτάει την μάνα, την βρίσκει να έχει μια κορμάρα ελκυστική, κι όπως είχε πάρει φόρα την βουτάει την διπλώνει πάνω στο τραπέζι και δείχνει την εκτίμηση του στη θηλυκότητα της με πολλούς τρόπους.
Τώρα η κοπέλα του γίνεται έξω φρενών, ο πατέρας βράζει στο ζουμί του, αλλά ακόμη
και σ' αυτό το σημείο δεν βγάζουν τσιμουδιά.
Όπου ξαφνικά ακούγεται μια εκκωφαντική βροντή και αμέσως ακολουθεί βροχή.
Ο Αχμέτ θυμάται το μηχανάκι του κι αμέσως τραβάει από την τσέπη του το βάζο με τη
ΒΑΖΕΛΙΝΗ.
Μόλις το βλέπει ο πατέρας πετάγεται φωνάζοντας:
"Σταμάτα, γαμώτο... Θα τα πλύνω εγώ τα κωλοπιάτα!!"
Ως που πρέπει να φτάσει ο «Αχμέτ» και ο κάθε Αχμέτ Συνέλληνες για να καταλάβουμε ότι αυτά τα «κωλοπιάτα» είναι καταρχάς δική μας υπόθεση ;;;
Θέλετε από εδώ να σας χαρίζουμε και βαζελίνες για τα επερχόμενα ;;;
Team apopsis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.