Λίγο πριν την ανατολή

Θα πρέπει η Ελλάδα να βρίσκεται υπό πραγματικά σκληρές συνθήκες.

   Ανεργία στο 17% επίσημα, ύφεση στο 6,9% σε σύγκριση με πέρυσι που επίσης υπήρχε ύφεση. Εισέτι η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς τεχνικής οικονομικής επιβίωσης, καθότι αν δεν συνεχιστεί το εξωτερικό πρόγραμμα δανεισμού η χώρα χρεοκόπησε. Ουδείς δείχνει εμπιστοσύνη στο παρόν πολιτικό προσωπικό, ούτε δείγμα, ότι ξέρει τι να περιμένει από αυτό .

  Καμία προοπτική βελτίωσης. Ο σημερινός πρωθυπουργός ξεκίνησε με αντιθέσεις προγραμματικές, μεταξύ των λεφτά υπάρχουν. ενδιάμεσου τιτανικού και σωτηρίας της χώρας από την καταστροφή, συνέχισε με προοπτική ανάπτυξης που φέρνει την χώρα σε διαρκή αυξανόμενη ύφεση .

Οι δυνάμεις καταστολής έκαναν το έργο τους ορθά ως φαίνεται κατά την αντίδραση των ψευδοαγανακτισμένων τον Ιούνιο, όμως δεν κατέστειλαν το φρόνημα των Ελλήνων που εξακολουθούν να διψούν για ανάσταση ήθους και ηθικής, ταυτόχρονα δε με εμπορική επανάσταση .

Ουδείς φαίνεται στον ορίζοντα να μπορεί να φέρει την έναρξη της αλλαγής της πορείας. Ατυχώς ζούμε και σε μια εποχή που η Ευρώπη στέρεψε από ηγέτες. Εδώ η Ελλάδα δεν είναι μόνη, ότι εδώ και εκεί.

Λύση μόνο μια αλλά αργή και δαπανηρή. Η εξ υπαρχής ανέγερση του κτίσματος. Αμέσως το νόημα. Η λύση είναι η ατομική αλλαγή, η ατομική προσπάθεια για κάτι νέο, κάτι υγιές, κάτι που να αλλάζει τον φαύλο κύκλο της μιζέριας και μίζερης πραγματικότητας.

Ζούμε εν μέσω τουρισμού και ουδείς χαίρεται, πλην εξαιρέσεων εννοείται, για το τι πραγματικά προσφέρουμε στους φιλοξενούμενους μας. Ουδείς αντιλαμβάνεται ότι αυτό που κάνουμε δεν προάγει το μέλλον. Απλά το ανακυκλώνει .

Χρειάζεται νέα πνοή, νέα αυγή, νέα ανατολή. Ο καθένας μας πρέπει να ονειρευτεί μια νέα πατρίδα, μια νέα χώρα. Πώς θα την ήθελε, πώς θα ήθελε να λειτουργεί αυτή η χώρα. Ποιες αρχές να υπακούει, σε ποιους να δίνει υπακοή και σε ποιους άγρια ματιά. Πρέπει έκαστος να δει μέσα του τα λάθη του, αυτά που λίγο ή πολύ μας έφεραν στην καταστροφή. Να πει όχι με λόγια αλλά με πράξη αυτή την φορά.

Ποτέ ξανά.

Ας κάνουμε αύριο πρωί την αρχή.
Πρώτα το όνειρο, μετά την πράξη, δη πρώτα η αρχιτεκτονική και μετά οι πράξεις. Αν σκεφτούμε όλοι ατομικά τι θέλουμε καλύτερο από το κράτος αυτό, σίγουρα όλοι θα συμφωνήσουμε. Ας διαφωνήσουμε στις λεπτομέρειες, αυτές άλλωστε θα ομορφύνουν την πραγματικότητα μας. Όμως όλοι μαζί, με μια πνοή, με μια φωνή, με μια κραυγή ας πούμε το ποτέ ξανά και ας πάμε μπροστά σε αυτό που ονειρευτήκαμε.

Το πώς θα το φτιάξουμε, πώς και τα λοιπά θα τα βρούμε, ας κάνουμε την αρχή, άλλωστε οι αρχαίοι έλεγαν, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός .

Δύο ανώνυμοι σκεπτόμενοι από το Team Apopsis