Ανταγωνιστικότητα

 

 

 

    Λέξη που ακούγεται πολύ τώρα τελευταία και προφανώς αυτός που την άκουσε για πρώτη φορά στο Υπουργικό τραπέζι δεν κατάλαβε ότι οι θετικές πλευρές της έννοιας αυτής, απαιτούν, προσοχή στο ρήμα «απαιτούν», και ορισμένες προϋποθέσεις. Η ανταγωνιστικότητα καθαρός όρος του οικονομικού τομέα, εισέρχεται στον εμπορικό από την κύρια είσοδο για να εξέλθει εκ του παραθύρου.

Τι εννοούμε με αυτό.

   Ανταγωνιστικός σημαίνει να παρέχεις ίδια ή τουλάχιστον ομοειδή υπηρεσία, προϊόν σε τιμή χαμηλότερη από εκείνη του ανταγωνισμού, εκείνης δηλαδή που οι άλλες χώρες, περιοχές, εταιρίες προσφέρουν στους ίδιους καταναλωτές. Διότι αν εγώ πουλάω σημαντικά χαμηλότερα απ ότι οι Κινέζοι στους Κινέζους, καμία επιρροή δεν ασκεί. Άρα απαιτείται και ταυτότητα καταναλωτών .
Τι σημαίνει λοιπόν, ώστε να επανέλθουμε, στην ανταγωνιστικότητα η έννοια φθηνότερα αλλά το ίδιο ποιοτικά. Σημαίνει απλά ότι η τιμή κατανάλωσης του προϊόντος, παροχής των υπηρεσιών θα πρέπει να είναι χαμηλότερα, σε βαθμό που να επηρεάζει την καταναλωτική κατεύθυνση των τελικών αποδεκτών της τιμής και του προϊόντος.

Παράδειγμα : Ένα ποτό σε ένα μπαρ.

Ας πάρουμε δύο κλασικά παραδείγματα. Ένα στην Τουρκία και ένα στην Ρόδο. Υποθέτουμε ότι οι άλλοι παράγοντες παραμένουν οι ίδιοι, δηλαδή εύκολη πρόσβαση με αεροπλάνο, ίδιες τιμές στα εισιτήρια διαμονή, ίδιες καιρικές συνθήκες, παρόμοιες θάλασσες και ασφάλεια παραμονής και διαμονής .
Συνεχίζουμε λοιπόν με το ποτό μας. Αν κάνει στην Τουρκία κατά μέσο όρο 6 ευρώ το ποτό σε ένα μπαρ, νυχτερινή διασκέδαση που αποτελεί ουσιώδη πόλο έλξης, τότε πόσο πρέπει να κάνει στην Ελλάδα ώστε να α/ είτε τραβήξει τους τουρίστες από την Τουρκία στην Ρόδο είτε β/ να μην γίνει το ανάποδο λόγω ακρίβειας να φύγουν από εδώ και να πάνε στη Τουρκία ; Αν μιλήσουμε για δέκατα του ευρώ, ουδείς θα ασχοληθεί σοβαρά , παρά μόνο μερικοί Σκωτσέζοι που παραλείπονται από την εξέταση .
Άρα πρέπει να μιλήσουμε για ακέραιη μονάδα του ευρώ και πολλαπλάσια αυτής. Άρα η τιμή πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα ευρώ χαμηλότερη και πέραν αυτής.

Το ερώτημα τώρα είναι το εξής :

Με αυτές τις τιμές ο έμπορος ,επιχειρηματίας, μπορεί να παραμείνει ανοικτός και να επιβιώσει οικονομικά αφού θα πρέπει να έχει εκπληρώσει τις κρατικές του υποχρεώσεις όπως φόρος εισοδήματος, ΦΠΑ, Δημοτικός φόρος, κόστος αγοράς υλικών, ενοίκιο και προσωπικό δηλωμένο στον ασφαλιστικό οργανισμό. Αν τα αναλύσει κανείς αυτά και τα επιμερίσει στην τιμή πώλησης του ποτού ήτοι 6 ευρώ είπαμε στην Τουρκία άρα τουλάχιστον 5 ευρώ εδώ έχουμε και λέμε .5 ευρώ Χ ποσοστό φόρου εισοδήματος Χ ΦΠΑ Χ κάθε τι που προαναφέρθηκε, τότε στον επιχειρηματία μένει 0,50 λεπτά - σεντς ανά ποτό.

Ας αναλογιστεί κανείς πόσα ποτά πρέπει να προσφέρει ο επιχειρηματίας αυτός ώστε να καταστεί εφικτό να ανοίξει ή και διατηρήσει ανοικτή μια τέτοια επιχείρηση.

Το ουσιαστικό ερώτημα είναι:

Κύριε υπουργέ ξέρετε από ανταγωνιστικότητα ;


Δύο και κάτι ανώνυμοι σκεπτόμενοι από το Team Apopsis.