Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Μια Κυριακάτικη σκέψη για την κρίση



   Είναι αδιανόητο να αγνοήσεις την ύπαρξη ,τις συνέπειες και τις παρενέργειες της κάκιστης κατάστασης της χώρας μας.
   Είναι αδιανόητο να μην προσπαθήσεις να βρεις λόγους και αιτίες που οδήγησαν την χώρα στην κατάσταση αυτή. Μάλιστα ορισμένες από αυτές σίγουρα οδηγούν και στην λύση του ή των προβλημάτων μας .

   Ανεξάρτητα της ύπαρξης και αρνητικής συνεισφοράς των σημερινών ή χθεσινών πολιτικών μας ανδρών ,στην ύπαρξη, γέννηση του προβλήματος, εμείς, οι ενεργείς πολίτες οφείλουμε με όποια διαύγεια και ενάργεια πνεύματος να δούμε και διαπιστώσουμε την άμεση λύση των προβλημάτων αυτών .

   Η οικονομική κρίση επήλθε ως συνέπεια ή ήταν η αιτία. Ιδού ένα πρώτο ερώτημα, η απάντηση στο οποίο σαφώς θα δώσει έναυσμα για βαθύτερη ανάλυση των πραγμάτων .

Για να απαντηθεί αυτό πρέπει να δούμε αν οι προϋποθέσεις ,τα πραγματικά γεγονότα στήριζαν οικονομικά τις θέσεις μας ,τον τρόπο ζωής μας ή αν άλλως κάτι εξωγενές και εξωτερικά αναίτια προς την δική μας στάση επήλθε και αφαίρεσε την πορεία μας από αυτό που έπρεπε να είναι.

Να λοιπόν που ξεκινάμε με κάτι απτό.
Ας δούμε με λογιστική σκέψη τα οικονομικά αποτελέσματα ως αυτά είχα δημοσιοποιηθεί από τους κρατικούς μας φορείς ,ξεχνώντας προς στιγμήν ότι και αυτοί είναι μέρος του προβλήματος αφού μας εξέδιδαν πλαστά στοιχεία, άλλως αναληθείς απολογισμούς. Η ανάγνωση δείχνει ότι κάθε χρόνο είχαμε έλλειμμα. Ναι χρεωστάγαμε ετησίως περισσότερο απ όσο χρεωστάγαμε την προηγούμενη χρονιά. Έλλειμμα για να καθιστάμεθα και ικανώς κατανοητοί είναι το πόσο συνολικά χρωστάμε ετησίως, ενώ δημόσιο χρέος πόσο είναι το άθροισμα των ελλειμμάτων των προηγούμενων ετών. Θέμα μεγέθους δηλαδή ,ενώ κατά έννοια είναι η διάκριση στην έννοια του πλάτους των εννοιών .

Επανερχόμεθα ξανά στο προκείμενο.

Έλλειμμα λοιπόν παρουσίαζε η χώρα κάθε χρόνο.
Τούτο σημαίνει ότι ο οργανισμός δεν δουλεύει καλά.
Τούτο σημαίνει ότι ξοδεύαμε περισσότερα απ όσα κερδίζαμε ,παράγαμε ετησίως.
Άρα η απάντηση είναι ότι μάλλον το αίτιο ήταν και όχι το αποτέλεσμα η επελθούσα οικονομική κρίση .

Τούτο διότι όχι είχαμε έλλειμμα για μία ή δυο ή δέκα οικονομικές κρίσεις . Όχι αλλά διότι είχαμε έλλειμμα για πολλαπλάσιες χρήσεις και ουδείς έπαιρνε μέτρα για να σταματήσει το κακότεχνο αυτό αστείο.

Μετά βέβαια, εν παρενθέσει, ήταν και η συμβολή και συμβουλή του σημερινού μας πρωθυπουργού, όστις στην κρίσιμη στιγμή ανέκραζε και ανέκραξε ικανώς την χώρα μας, αλλά όχι χώρα του, ως διεφθαρμένη και άλλα, με αποτέλεσμα να χάσουμε και την ελάχιστη αξιοπιστία που είχαμε.

Αν δεχθούμε το άνωθεν συμπέρασμα ως αληθές, ότι η κρίση αποτελεί αίτιο για την σημερινή κατάσταση, τότε πρέπει να ερευνηθεί αν είναι η μόνη παθολογικά άρρωστη κατάσταση ή αν έχουμε σύμπλεγμα ήτοι συνύπαρξη πολλών αιτίων που οδηγούν στο αυτό αποτέλεσμα.

Για να αντικρίσουμε ευθαρσώς αυτό, πρέπει να δούμε έκαστος αν εξερχόμενος της οικίας του, πριν την κρίση, έπραττε ότι μπορούσε και για την πατρίδα του ή μήπως αδιαφορούσε για αυτήν ή χειρότερα έπραττε εις βάρος της. Εννοώ και την φοροδιαφυγή αλλά όχι μόνο αυτήν. Η αντικανονική οδήγηση ,συμπράττει και αυτή .

Η απάντηση είναι φανερή.
Η φοροδιαφυγή ,που κατά τους ταγούς μας ήταν μέγα πρόβλημα, αποτελεί νοοτροπία αρρωστημένη και σίγουρα συμπράττει στο πρόβλημα. Συνακόλουθα, έχουμε και θέμα ηθικής κρίσης, ομού με εκείνο της οικονομικής .

Αφού φθάσαμε ως εδώ ,μπορούμε να αποτολμήσουμε, έστω απλά ,αλλά όχι απλοϊκά ,το συμπέρασμα ότι η φυγή η διαφυγή προς τα εμπρός προϋποθέτει δύο αλλαγές.
Η πρώτη οικονομική, ήτοι πως πορευόμεθα και η δεύτερη το πού πορευόμεθα .

Αν θέλουμε να σωθούμε, πρέπει έκαστος να δώσει τις δικές του απαντήσεις, αυτό επιβάλλει η δημοκρατία και η συν αυτώ ευθύνες της, αναλόγως δε των απαντήσεων θα σωθούμε ή χαθούμε.

Με αυτές τις Κυριακάτικες σκέψεις ας δούμε την ανατολή του ηλίου ως έναρξη νέας εποχής ,νέου τρόπου σκέψης και πράξης μακριά από αυτά που μας οδήγησαν στην καταστροφή

Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος από το Team Apopsis



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.