Γράφουν όλοι σχεδόν σήμερα : «Αποζημίωση Μαμούθ 600.000 ευρώ για τον θάνατο της Σ. Αξαρλή.»
Εμείς θα σας πούμε τι ΔΕΝ γράφουν και εσείς κρίνετε. 1) Δεν βρέθηκε κανένας υπεύθυνος παρά μόνο το Ελληνικό δημόσιο που θα πληρώσει την οικογένεια και για ψυχική οδύνη ! 2) Το ποσό αυτό δεν είναι σίγουρο πως ισχύει ! 3) Το ποσό Μαμούθ είναι Μαμούθ μόνο για τα Ελληνικά δεδομένα. Σε οποιοδήποτε άλλο κράτος του λεγόμενου «Δυτικού κόσμου» είναι ποσό κουνούπι.
Αναλυτικότερα :
1) Ενώ το Διοικητικό Δικαστήριο αναγνωρίζει ευθύνη του δημοσίου, πράγμα που σημαίνει πως κάποιοι άνθρωποι (τώρα εδώ εάν χρησιμοποιήσουμε το λεξιλόγιο του κ. Αντιπροέδρου θα έχουμε προβλήματα με τη δικαιοσύνη ;) και δη δημόσιοι υπάλληλοι δεν έπραξαν ορθά το χρέος τους. Δεν φταίει ούτε η υλικοτεχνική δομή ούτε ότι έπεσε στο κεφάλι της άτυχης μάνας σοβάς από δημόσιο κτήριο κατόπιν τυχαίου γεγονότος και τη σκότωσε. Παρ όλα αυτά στο ποινικό σκέλος της υποθέσεως δεν προέκυψε υπεύθυνος και η υπόθεση πήγε… αρχείο. Πιθανόν λοιπόν είναι, να είναι δημόσιος υπάλληλος μέσα στο 1.000.000 άλλους και το φάντασμα της όπερας, αλλά επειδή είναι φάντασμα δεν κατέστη δυνατό να ανεβρεθεί από τη ποινική δικαιοσύνη.
2) Το ποσό της αποζημιώσεως θα περάσει και από εφετείο και πιθανότατα θα τελεσιδικήσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αυτό σημαίνει 2 πράγματα : α) μπορεί τα δύο ανώτερα δικαστήρια να μην το αναγνωρίσουν ή ιδιαίτερα το εφετείο να το μειώσει. β) Θα περάσουν πολλά πολλά χρόνια μέχρι οι δικαιούχοι να πάρουν στα χέρια τους το ποσό εάν και εφόσον ισχύσει η πρωτόδικη απόφαση στα επόμενα δικαστήρια…
3) Το ποσό αυτό έχει άμεση συνάρτηση με το πόσο κοστολογείται η ζωή ενός Έλληνα ανθρώπου. Προφανώς ενός Έλληνα ανθρώπου η ζωή είναι «ακριβότερη» από ενός ανθρώπου της Τζιμπάμπουε αλλά πολύ «φθηνότερη» από ενός Αμερικανού ανθρώπου. Το θέμα είναι τελικά πως η ζωή ενός ανθρώπου και κοστολογίσημη είναι και εξαρτάται και από την χώρα που δικάζει αυτό το κοστολογίσημο ποσό !!!
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει το σκεπτικό της απόφασης του Δικαστηρίου. Αυτό γιατί κατά τα λεγόμενα, η τραγική μάνα πήρε την απόφαση να μην κάνει χημειοθεραπεία επειδή δεν θα ζούσε το έμβρυο που κυοφορούσε. Μια γενναία απόφαση μεν που δεν πρέπει όμως να εντοπίζεται και ως ευθύνη του Δημοσίου δε.
TEAM APOPSIS
Εμείς θα σας πούμε τι ΔΕΝ γράφουν και εσείς κρίνετε. 1) Δεν βρέθηκε κανένας υπεύθυνος παρά μόνο το Ελληνικό δημόσιο που θα πληρώσει την οικογένεια και για ψυχική οδύνη ! 2) Το ποσό αυτό δεν είναι σίγουρο πως ισχύει ! 3) Το ποσό Μαμούθ είναι Μαμούθ μόνο για τα Ελληνικά δεδομένα. Σε οποιοδήποτε άλλο κράτος του λεγόμενου «Δυτικού κόσμου» είναι ποσό κουνούπι.
Αναλυτικότερα :
1) Ενώ το Διοικητικό Δικαστήριο αναγνωρίζει ευθύνη του δημοσίου, πράγμα που σημαίνει πως κάποιοι άνθρωποι (τώρα εδώ εάν χρησιμοποιήσουμε το λεξιλόγιο του κ. Αντιπροέδρου θα έχουμε προβλήματα με τη δικαιοσύνη ;) και δη δημόσιοι υπάλληλοι δεν έπραξαν ορθά το χρέος τους. Δεν φταίει ούτε η υλικοτεχνική δομή ούτε ότι έπεσε στο κεφάλι της άτυχης μάνας σοβάς από δημόσιο κτήριο κατόπιν τυχαίου γεγονότος και τη σκότωσε. Παρ όλα αυτά στο ποινικό σκέλος της υποθέσεως δεν προέκυψε υπεύθυνος και η υπόθεση πήγε… αρχείο. Πιθανόν λοιπόν είναι, να είναι δημόσιος υπάλληλος μέσα στο 1.000.000 άλλους και το φάντασμα της όπερας, αλλά επειδή είναι φάντασμα δεν κατέστη δυνατό να ανεβρεθεί από τη ποινική δικαιοσύνη.
2) Το ποσό της αποζημιώσεως θα περάσει και από εφετείο και πιθανότατα θα τελεσιδικήσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αυτό σημαίνει 2 πράγματα : α) μπορεί τα δύο ανώτερα δικαστήρια να μην το αναγνωρίσουν ή ιδιαίτερα το εφετείο να το μειώσει. β) Θα περάσουν πολλά πολλά χρόνια μέχρι οι δικαιούχοι να πάρουν στα χέρια τους το ποσό εάν και εφόσον ισχύσει η πρωτόδικη απόφαση στα επόμενα δικαστήρια…
3) Το ποσό αυτό έχει άμεση συνάρτηση με το πόσο κοστολογείται η ζωή ενός Έλληνα ανθρώπου. Προφανώς ενός Έλληνα ανθρώπου η ζωή είναι «ακριβότερη» από ενός ανθρώπου της Τζιμπάμπουε αλλά πολύ «φθηνότερη» από ενός Αμερικανού ανθρώπου. Το θέμα είναι τελικά πως η ζωή ενός ανθρώπου και κοστολογίσημη είναι και εξαρτάται και από την χώρα που δικάζει αυτό το κοστολογίσημο ποσό !!!
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει το σκεπτικό της απόφασης του Δικαστηρίου. Αυτό γιατί κατά τα λεγόμενα, η τραγική μάνα πήρε την απόφαση να μην κάνει χημειοθεραπεία επειδή δεν θα ζούσε το έμβρυο που κυοφορούσε. Μια γενναία απόφαση μεν που δεν πρέπει όμως να εντοπίζεται και ως ευθύνη του Δημοσίου δε.
TEAM APOPSIS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.