Ο δισταγμός προ του διλήμματος να επανέλθω σε διαβούλευση μαζί σας, ήρθη όταν συνειδητοποίησα ότι το όνειρο είναι καλό εφόσον δεν τρέπεται σε εφιάλτη . Θα σας εξηγήσω παρακάτω την φράση αυτή αλλά για την ώρα διαβάστε τα ακόλουθα .
Ο χαροκαμένος Ελληνικός λαός, αφού επί διαδοχικών κυβερνήσεων γαλάζιων και πράσινων εξουσιαστών, μυήθηκε στην κατανάλωση του μελλοντικού του εισοδήματος χάριν διαβίωσης ως Τούρκος προύχοντας [=πασάς στα Γιάννενα] εδώ και ένα χρόνο περίπου πληροφορήθηκε ότι η αδέκαστη επιστήμη των μαθηματικών, εφαρμόζεται και στην Ελλάδα.
Δηλαδή ότι αν φορτώνεις τα έξοδα με χρέη αυτά δεν εξαφανίζονται ,καθότι έξοδα [έξοδος ] αλλά αθροίζονται [η πρώτη αριθμητική πράξη = πρόσθεση] και τελικά απαιτούν εξόφληση [ νομικός όρος που αντιστοιχεί στην απόσβεση της ενοχής, τούτης νοούμενης όχι με τον ψυχικό της όρο ].
Αφού ο λαός έμαθε αυτά, δεδομένου ότι η παρεχόμενη παιδεία δεν προσέφερε ισόχρονα τέτοιες εκπαιδεύσεις, τώρα ευρέθη αντιμέτωπος, ο λαός εννοώ, με τον εφιάλτη της πτωχεύσεως ως κράτος.
Στο μεσοδιάστημα βέβαια της συνειδητοποίησης επήλθε και η ατομική του πτώχευση.
Τώρα περίλυπος και κατηφής, έχει ενώπιον του το δίλημμα που εύστοχα του δέσατε διακαναλικά ,ότι είτε εκλέγει τους ειδικούς ειδήμονες στον Καλλικράτη δημάρχους και περιφερειάρχες ή αλλιώς θα δοκιμάσει και την κρατική πτώχευση.
Κύριε Πρόεδρε λετε να έχει δίλημμα ο κόσμος ή μήπως το δίλημμα είναι «ποκερική μπλέφ».
Εξηγούμαι αν και φρονώ ότι δεν χρειάζεται.
Λετε να γνοιαστεί ο λαός για τον αν θα πτωχεύσει η χώρα ήτοι αν θα πληρωθεί ο δανειστής Γερμανός, όταν ο ίδιος στερείται τα του βίου και βιοπορισμού του?
Εξ όσων δυνάμεθα να γνωρίζουμε, η προσευχή «... τον άρτον ημών τον επιούσιον ....» έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, καθότι μόνο εξ ουρανού πλέον αναμένεται η βοήθεια. Εκ του κράτους έρχεται η περαίωση ήτοι το κλείσιμο των λογαριασμών, με χρεώστη τον πολίτη και δανειστή τον οφειλέτη προς τα έξω δημόσιο .
Βλέπετε λοιπόν ότι δεν έχει και ιδιαίτερη θέρμη να εκλέξει τους δικούς σας ανθρώπους όσο ειδήμονες και αν είναι στα του Καλλικράτη, καθότι η αυτοδιοίκηση προϋποθέτει τον εαυτόν.
Αφού ο εαυτός αφανίζεται ,δεν νοείται και διοίκησή του .
Άρα εν κατακλείδι ,καθότι αντιλαμβάνομαι οι εργασίες σας ακμάζουν ,σας εύχομαι να μην πάθετε τα ίδια με εμάς. Δηλαδή να δούμε το όνειρο μας να γίνεται εφιάλτης .
Αν διαβάσατε τα ανωτέρω θα καταλάβατε προφανώς τι το όνειρο και πού ο εφιάλτης .
Ένας ανώνυμος σκεπτόμενος
Από το TEAM APOPSIS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.