Εμείς εδώ θα επιχειρήσουμε να το αποδείξουμε. Δεκτές πάσης φύσεως απορίες. Εξαιρούνται απλώς οι γνωστοί βαλτοί ηλίθιοι.
Όταν ένας «παραδοσιακός» τρομοκράτης ζώνεται με εκρηκτικά και πηγαίνει και ανατινάζεται δολοφονώντας μαζί του 20 – 40 ανθρώπους, το θεωρούμε τρομοκρατικό χτύπημα. Λένε πολλοί μάλιστα ότι έχει και «κάποια δίκια» γιατί τα χτυπήματα εκείνα είναι εναντίον κατακτητών που έχουν εισβάλλει στη χώρα του. Γίνονται μάλιστα στην «εχθροκρατούμενη» χώρα του (π.χ. Ιρακ) από ιθαγενείς τρομοκράτες ή στις χώρες των «εισβολέων».
Στην Ελλάδα δεν συντρέχει τέτοιο φαινόμενο ακόμα. Ο Ελληνικός λαός θα αγανακτούσε άσχημα γιατί δεν θα είχαν ούτε για τα μάτια του κόσμου κανένα επιχείρημα. «Ακόμα» όμως λέμε, γιατί αν γίνουν 4-5 εκατομμύρια οι καθημερινά ανεξέλεγκτα εισβάλλοντες Ισλαμιστές λαθροεποικιστές θα τα ζήσουμε και αυτά δυστυχώς.
Έπρεπε λοιπόν να εκπονηθεί μια διαφορετική στρατηγική τρομοκρατίας μιας και τα θύματα – ήρωες υπήρχαν.
Με τόσα εκατομμύρια λαθροεποικιστές ήδη στη χώρα μας σίγουρα υπάρχουν Ισλαμικές σκληροπυρηνικές οργανώσεις που μπορούν να διαθέσουν ανθρώπινες υπάρξεις (αυτονομιστές) που έχουν υποστεί ως πλύση εγκεφάλου πλήρως την επεκτατική Ισλαμική προπαγάνδα και θεωρούν ανά πάσα στιγμή τους εαυτούς τους ήρωες έτοιμους ακόμη και για την ατομική τους αυτοκτονία - σφαγή - θάνατο.
Η Στρατηγική των εδώ τρομοκρατών αποσκοπεί στον Ανθρώπινο οίκτο.
Μας βαράνε πράγματι εκεί που πονάμε. Εμείς οι Έλληνες σαν λαός έχουμε οίκτο. Εκμεταλλεύονται τα φιλεύσπλαχνα αισθήματα μας, προσωποποιούν τραγικά τον κάθε απεργό πείνας κάνοντας τον κοινωνικό ήρωα επιχειρώντας να μας ταυτίσουν με το «προσωπικό του δράμα». Εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο οίκτο που εμείς έχουμε (στη συνέχεια της Ιστορίας θα δείτε πως αυτοί ΔΕΝ έχουν) για να ενδώσουμε συναισθηματικά στα αιτήματα τους.
Ποια είναι τα αιτήματα αυτά ;
Να γίνει η Ελλάδα Μουσουλμανικό Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αφγανιστάν και λοιπές Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες. Αυτά είναι και τίποτε άλλο. Απλά πράγματα δηλαδή.
Εκεί τότε να δείτε τι «οίκτο» θα μας δείξουν. Το παιγνίδι που παίζουν είναι και σικέ.
Ιστορικά ο κύριος διδάξας στον αιώνα μας ήταν αρχικά ο Γκάντι. Δεν είναι όμως του αυτού παραδείγματος γιατί επανάσταση έκανε σχεδόν όλος ο αγγλοκρατούμενος λαός του και αυτός ήταν ήδη ηρωποιημένος όταν έκανε τις απεργίες πείνας. Με άλλα λόγια δεν έχει καμία σχέση με τους εδώ πραγματικούς τρομοκράτες.
Περισσότερο κοντά ήταν ο Μπόμπι Σαντς, Ήταν ηγετική μορφή του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA), όπου πέθανε στις φυλακές Μέιζ στη Β. Ιρλανδία, στις 5 Μαΐου του 1981, ύστερα από 66 ημέρες απεργία πείνας.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ τότε τον αποκαλούσε «καταδικασθέντα εγκληματία που επέλεξε να αφαιρέσει τη ζωή του».
Οι δικοί μας πολιτικοί αποκαλούν τους λαθροεποίκους διαφορετικά (sic).
Και να φαντασθείτε πως ο Μπόμπι Σαντς, αγωνιζόταν για την Ιρλανδία του. Οι λαθροέποικοι ουσιαστικά για τον αφανισμό αυτής της μικρής χώρας που καλούμε έως τώρα Ελλάδα.
Ευτυχώς για εμάς τα «οργανωτικά μυαλά της απεργίας πείνας των λαθροεποίκων» είναι απο ολίγον, έως πάρα πολύ ηλίθια. Δεν ακολουθούν ευτυχώς επακριβώς την στρατηγική του Μπόμπι Σαντς ή του IRA.
Εδώ τους βάλανε να απεργήσουν όλοι μαζί που αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα και εάν η κυβέρνηση των ολίγιστων δεν ενδώσει (σαν τα ερωτικά του Καβάφη –που ενδίδει-) να έχουμε τις τραγικές συνέπειες των θανάτων τους (αν δεν σταματήσουν) σε ένα συνολικά μικρό χρονικό διάστημα.
Απόδειξη :
Η στρατηγική του IRA ήταν απείρως ευφυέστερη (ελπίζουμε να μη τους βάζουμε ιδέες) :
Είχαν έτοιμους περίπου τον ίδιο αριθμό ατόμων να κάνει απεργία πείνας. Ο δεύτερος απεργός όμως άρχιζε 10 μέρες μετά τον πρώτο. Έτσι όταν πέθαινε ο πρώτος γινόταν χαμός και επικοινωνιακό σούσουρο. Όταν πήγαινε να καταλαγιάσει και να ξεχαστεί τρόπον τινά ο θόρυβος, πέθαινε ο δεύτερος, μετά 10 περίπου μέρες ο τρίτος κλπ.
Έτσι παίζανε ένα χοντρό παιγνίδι επικοινωνιακού τύπου εκμεταλλευόμενοι συνέχεια σαν σήριαλ κανονικό με συνεχείς θανάτους, τον οίκτο του κόσμου.
Το αίτημα του IRA ήταν να χαρακτηρισθούν πολιτικοί και όχι ποινικοί κρατούμενοι.
Ιρλανδοί ήταν και εμάχοντο για την ανεξαρτησία από τους Εγγλέζους του νησιού τους.
Το αίτημα τους ικανοποιήθηκε τελικά. Δεν ήταν και τόσο παράλογο όμως.
Εδώ με μας τώρα που θέλουν ουσιαστικά να μας φορέσουν φερετζέ και να μας σφάξουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά τι κάνουμε ;
Είναι τελικά τρομοκράτες ναι ή όχι ;
Από τις πρώτες μέρες της κατάληψης στο κτίριο της Νομικής από τους λαθροεποίκους εμφανίσθηκαν ως κατευθυντές οι γνωστοί – άγνωστοι φίλια (αν μη τι άλλο) προσκείμενοι στην τρομοκρατία.
Διαβάστε καλύτερα εδώ :
http://eglimatikotita.blogspot.com/2011/01/17_31.html
Και απαντήστε επιτέλους Είναι ή δεν είναι η απεργία πείνας τους μέσο…
ΚΑΘΑΡΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ;
Άρα είναι ή δεν είναι τρομοκράτες ;
Τα πολιτισμένα κράτη έκτοτε και κατόπιν της Ιστορικής γνώσεως, έχουν ένα σκληρό αξίωμα :
Δεν συνδιαλέγονται με τρομοκράτες με οποιοδήποτε τίμημα !
Οι φοβισμένοι και δειλοί ενίοτε πολιτικοί μας έχουν μια τάση : Να μη πράττουν το καθήκον τους και να μας κοροϊδεύουν και από πάνω.
Άρα έστω κι αν οι τρομοκρατικές ενέργειες εδώ στην Ελλάδα διέπονται από ερασιτεχνισμό βρίσκουν πρόσφορο έδαφος εξαιτίας της δειλίας των πολιτικών μας.
ΩΣ ΠΟΤΕ ;
Υ.Γ. Δεν ασχολούμαστε εδώ εάν το μέγαρο που διαμένουν ανήκει και στο Πασοκ. Δεν ασχολούμαστε με τις εγκληματικές παραλείψεις για το πώς φτάσαμε έως εδώ.
Πολύ σοβαρά και τούτα τα ζητήματα. Αλλά ασχολούμαστε με το μείζων ζήτημα ότι...
η Ελλάδα δέχεται τη στιγμή αυτή ένα διαρκές τρομοκρατικό κτύπημα και ότι οι πολιτικοί ταγοί μας ενδίδουν σε αυτό εις βάρος της χώρας μας !
Αυτό είναι και το σημαντικότερο.
Και είναι Γεγονός. Δεν είναι μόνο «πολιτική ανάλυση»…
Team Apopsis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.