Η γνωστή είδηση : «Αισιοδοξία εξέφρασε τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός, στο άτυπο Υπουργικό Συμβούλιο, σχετικά με το θέμα της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των ελληνικών δανείων.»
Αισιοδοξία για την επιμήκυνση κύριε Πρόεδρε?
Τούτο μεταφράζεται ως διαχρονικότητα της μιζέριας στην Ελλάδα. Τώρα βέβαια θα μου πείτε ότι τον πλείστο εκ του χρόνου σας τον σπαταλάτε (ο όρος δεν είναι αδόκιμος) στο εξωτερικό και δια τούτο σας είναι αδιάφορο το ότι η Ελλάδα κατάντησε τόπος
οδυνοβλεψίας.
Ας μην αρχίσουμε πάλι την γνωστή συζήτηση ότι δηλαδή δεν γινόταν αλλιώς .Απλά σας θυμίζω ότι αυτή η δικαιολογία /επιχείρημα ακούστηκε ιστορικά ως βάση για δραματικές αλλαγές στο ρουν της ιστορίας .
Αλλά θα μου πείτε, εκ νέου, ότι είμαι φαντασιόπληκτος αφού βλέπω εχθρούς και προδότες εκεί που δεν υπάρχουν.
Ίσως ,όμως εγώ δεν θα πεθάνω απελπισμένος κύριε Πρόεδρε, αφού κατάλαβα ότι η ελπίδα ξεκινάει και τελειώνει στην αίθουσα του αεροδρομίου !!!
Η ελπίδα φθάνει όταν κανείς φεύγει από εδώ και αντίστροφα αναχωρεί όταν κανείς εισέρχεται στην Ελληνική επικράτεια.
Επιμήκυνση , ως θα έλεγε και η Πετρούλα μας.
Εκείνη βέβαια έχει τους δικούς της λόγους που την οδηγούν να ηδονίζεται με την επιμήκυνση.
Εμείς αντίθετα, πιστοί στο ότι "μικρό" και ευέλικτο θα υποστούμε εκ νέου την υιοθέτηση των θέσεων σας ως δεινών μας .
Αλλά προσοχή κύριε Πρόεδρε .
Ουδείς επέφερε πλήγματα στους Έλληνες δίχως να πληγεί και ο ίδιος .
Επιμηκύνετε λοιπόν την παρουσία σας και το μαρτύριο μας αντίστοιχα. Όμως τούτο τελειώνει ,να το ξέρετε
Ενας ανωνυμος σκεπτόμενος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.