Λύση στο άλυτο

  Αφού πια είδαμε ότι οι πολιτικοί αρχηγοί ,ταγοί, ηγέτες, κομματάρχες πώς αλλιώς να ειπωθεί, υπό την προεδρία του παλαίμαχου της πολιτικής ζωής κυρίου Παπούλια, δεν απέδωσαν λύση στο πρόβλημα.

  Αφού είδαμε και αυτό ο κόσμος δειλά δειλά σκέφτηκε να εξέλθει αυτοπροσώπως πια έξω, στους δρόμους της πόλης για να διαπιστώσει αν η Τρόικα είναι εκεί και καταγράφει την ακίνητη περιουσία της χώρας, για να δει αν θα συναντήσει κανένα πολιτικό αρχηγό στις μετακινήσεις τους από και προς το Μέγαρο, το… όποιο «Μέγαρο».

  Μήτε το ένα είδε μήτε και το άλλο .

  Είδε την μοναξιά του, είδε την σκιά των δανειστών μόνο. Διαπίστωσε ότι ουσιαστικά στην πόλη κυκλοφορούν μόνο αυτοί που δεν έπρεπε να κυκλοφορούν. Ήτοι οι λαθρομετανάστες.

Λύση όμως πρέπει να βρεθεί στο πρόβλημα της Ελλάδος. Το οποίο είναι ένα και μοναδικό. Ποιος και πώς θα πληρώσει το μάρμαρο της περασμένης πολιτικής ανήθικης διαβίωσης. Δηλαδή του να παράγεις ένα και να καταναλώνεις τρία !

Λύση όμως πρέπει να βρεθεί, εμμένουν και οι ξένοι δανειστές μας. Λύση όμως πρέπει να βρεθεί φωνάζουν οι εταίροι μας που είναι και δανειστές μας. Τελικά οι μόνοι που ΔΕΝ μας δάνεισαν είναι οι παροικούντες στο σαλόνι μας : Οι λαθρομετανάστες.

Λύση όμως πρέπει να βρεθεί, ηχεί ως ιαχή πολεμική στον Αττικό ουρανό από το κέντρο εξουσίας της παγκόσμιας Οικονομίας. Άσχετο το ότι ο πρώην διευθυντής του ταμείου είχε μπερδέψει την καμαριέρα με την πλύστρα των γεννητικών οργάνων του. Διότι δεν μπορεί, θα είχε και τέτοια (και «όργανα» και «πλύστρα»).

Λύση όμως πρέπει να βρεθεί, φωνάζει και ο κύριος Κώστας, περιπτεράς της Πανεπιστημίου. Δεν αντέχει άλλο φοβάται για την ζωή του κάθε μέρα με τους λαθρομετανάστες.

Ο κόσμος κτυπάει κατσαρόλες. Το κεφάλι του εισέτι, δεν λέει να το κτυπήσει . Την πλάτη του ούτως ή άλλως θα του την κτυπήσει κάποιος Πακιστανός.

Λύση όμως πρέπει να βρεθεί, λέει και ο κ. Τσοχατζόπουλος που δεν νοεί ότι δεν θα απολαύσει την νομιμότατη και τιμιότατη κοινοβουλευτική του εργασία στην σύνταξη της. Είναι και η σύζυγος που τον περιμένει σπίτι (για να την βγάλει βόλτα και για ψώνια)..

Λύση όμως πρέπει να βρεθεί λέει και ο κ. Πρωθυπουργός μας που δεν νοεί να καταλάβει ότι η Ελλάδα δεν του χρωστάει, αλλά της χρωστάει. Ας κάνει μόνος του τους υπολογισμούς του με χαρτί και με μολύβι. Ας τον βοηθήσει ο κ. Παπακωνσταντίνου. Ξέρει αυτός .

Άλυτα είναι μόνο αυτά που κάποιοι άνθρωποι δεν νοούν να λύσουν. Ουσιαστικά άλυτα δεν υπάρχουν. Το μάρμαρο εμείς θα το πληρώσουμε. Δικό μας το μνημείο, δικό μας το σπάσιμο, δικό μας και το φταίξιμο. Ας προσέχαμε .Οι αρχαίοι ανάθεσαν στον Φειδία την Ακρόπολη [ομού βέβαια με τον Ρόδιο ] δεν την ανάθεσαν στον μικροεργολάβο των λαϊκών κατοικιών !


Λύση βρέθηκε :


Βήμα ένα. Να φύγουν αυτοί που δεν βρίσκουν λύση, βήμα δύο να εργαστούν αυτοί που έχουν λύση και ξέρουν ότι θα το πληρώσουμε εμείς το μάρμαρο.

Μα τότε ,γεννιέται η εύλογη απορία. Γιατί να μην αφήσουμε τον σημερινό Πρωθυπουργό μας να μας την βρει την λύση αυτή ;

Μα είναι απλό. Ο άνθρωπος δεν είναι καλλιτέχνης μαρμάρων ή έστω αρχιτέκτονας . Έχει μόνο τα δύο συνθετικά αυτών που δεν έχει και...   νοεί[ται] τα υπόλοιπα,

αφού μας σέρβιρε μας σερβίρει και θα μας σερβίρει το άλυτο ως… αιώνια λύση .

Για την κυριακάτικη επιτροπή αγώνα της Apopsis.