Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Ιστορίες επενδυτικής και γραφειοκρατικής τρέλας : Η αναμονή έως 18 χρόνια για μια επένδυση δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση !

( «Στην τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την ανταγωνιστικότητα, η Ελλάδα κατετάγη στην 128η θέση (μεταξύ 139 χωρών) σε ό,τι αφορά τον αριθμό των διαδικασιών για την έναρξη μιας επιχείρησης » : Είναι άξιο απορίας πως επιδεινώνουν περισσότερο από εμάς τη κατάσταση οι 11 τελευταίες χώρες της κατάταξης και θεωρούνται ακόμα χειρότερες και από εμάς ! Δ.Π.Γ.)

«Τι είναι δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια; Μπροστά στην αιωνιότητα, τίποτα. Εάν πρόκειται, όμως, για μια επένδυση, το διάστημα αυτό μοιάζει κάτι παραπάνω από αιώνας. Τα χρήματα, οι θέσεις εργασίας και η προστιθέμενη αξία που χάνεται από τη μη υλοποίηση της επένδυσης, ανυπολόγιστα. Και δυστυχώς, η αναμονή για πέντε, δέκα, δεκαοκτώ χρόνια προκειμένου να δοθούν οι απαραίτητες άδειες για την υλοποίηση μιας επένδυσης δεν αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις. Η εξαίρεση στον κανόνα φαίνεται να είναι η γρήγορη διεκπεραίωση όλων των απαιτούμενων διαδικασιών. Σήμερα η «Κ» σταχυολογεί μερικές ιστορίες επενδυτικής και γραφειοκρατικής τρέλας που οι ίδιοι οι αναγνώστες μας δημοσιοποίησαν στην ιστοσελίδα www. kathimerini. gr
Επιχειρηματίας στο Ηράκλειο Κρήτης ξεκίνησε μαζί με άλλους τριακόσιους να πολεοδομήσει μια ιδιωτική έκταση στο Ηράκλειο Κρήτης. Η αρχική επένδυση ήταν 450.000.000 δρχ. (1,32 εκατ. ευρώ), χωρίς τα έξοδα μελετών, μηχανικών κ. λπ. Eπειτα από αλλεπάλληλες συναντήσεις με υπουργούς, παρεμβάσεις ακόμη και σε πρωθυπουργούς, βουλευτές και περιφερειάρχες, ο σχετικός φάκελος βρίσκεται από τις 24 Ιουλίου 2009 στη Nομική Yπηρεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος, χωρίς να προχωράει. Oπως ο ίδιος ο επιχειρηματίας υποστηρίζει, ο φάκελος είναι καθ’ όλα νόμιμος και δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής καμιά παρατήρηση από καμία υπηρεσία. Στη γειτονική Τουρκία, όπως ο ίδιος σχολιάζει, μια τέτοια επένδυση θα χρειαζόταν λιγότερο από ένα χρόνο για να ολοκληρωθεί. Στην Ελλάδα, όμως, χρειάζονται τουλάχιστον δύο γενιές.
Στα λόγια φαίνεται από την άλλη ότι παραμένουν οι κατά καιρούς εξαγγελίες περί της «πράσινης ανάπτυξης». Η εταιρεία «ΥΗΣ Λιθοτόπου Α. Ε.», που δραστηριοποιείται στον χώρο των μικρών Υδροηλεκτρικών Eργων. ξεκίνησε το 2005 τη διαδικασία για την αδειοδότηση ενός υδροηλεκτρικού έργου ισχύος 2 MW επί του ποταμού Στρυμόνα. Το έργο, σύμφωνα με την εταιρεία, θα καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες 7.650 κατοίκων και θα έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των ετήσιων εκπομπών ρύπων. Ο προϋπολογισμός της επένδυσης είναι 4.500.000 ευρώ. Επί μία πενταετία κι ενώ εγκρίθηκαν όλες οι μελέτες, η εταιρεία δεν έχει λάβει την τελική άδεια εγκατάστασης γιατί αυτό που υπολείπεται είναι η μίσθωση από το υπουργείο Οικονομικών παρόχθιας δημόσιας έκτασης για την υπόγεια διέλευση αγωγών. Πέρα από τα οφέλη στην τοπική κοινωνία, η εταιρεία μάλλον εύλογα αναρωτιέται για ποιο λόγο το ελληνικό Δημόσιο δεν σκέφτεται ότι εάν προχωρήσει στη χορήγηση της τελικής άδειας εγκατάστασης, θα λαμβάνει κατ’ ελάχιστον ετήσιους φόρους εισοδήματος άνω των 120.000 ευρώ.
Ακόμη όμως κι αν καταφέρει κάποιος να υλοποιήσει μια επένδυση, η δαιδαλώδης γραφειοκρατία έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερήσει η απόσβεση των επενδυθέντων κεφαλαίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα όσα συμβαίνουν με τις ιδιωτικές μονάδες χρόνιας αιμοκάθαρσης στις οποίες εξυπηρετούνται οι ασθενείς που πάσχουν από νεφρική ανεπάρκεια τελευταίου σταδίου. Το κόστος μιας τέτοιας επένδυσης κυμαίνεται μεταξύ 900.000 ευρώ και 1,5 εκατ. ευρώ. Η μονάδα, αφού λάβει τις απαιτούμενες άδειες και προσλάβει το κατάλληλο προσωπικό, ξεκινάει να λειτουργεί, αλλά για τις υπηρεσίες που παρέχει θα πληρωθεί ύστερα από πολλούς μήνες, καθώς πρέπει να υπογράψει σύμβαση με κάθε ταμείο χωριστά. Σύμφωνα με όσα καταγγέλλονται, το ΙΚΑ καθυστερεί να υπογράψει από 6 - 9 μήνες, ο ΟΠΑΔ περισσότερο και ο ΟΓΑ τουλάχιστον 3 μήνες. Σημειωτέον ότι οι συμβάσεις αυτές είναι τυποποιημένες, ενώ η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε κάποιους ουσιαστικούς ελέγχους.
Χαρακτηριστική, εξάλλου, είναι και η ιστορία που κατέγραψε η ομάδα του Doing Business κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα. Τον Ιανουάριο του 2009, μία ελληνική επιχείρηση ξεκίνησε τη διαδικασία κατασκευής ενός αποθηκευτικού χώρου. Η διαδικασία αυτή θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε περίπου 4 - 5 μήνες, αλλά ολοκληρώθηκε σε 11 μήνες με γραφειοκρατικό κόστος πάνω από 10.600 ευρώ.
Αν μέχρι πρότινος η εικόνα εγγράφων με 50 σφραγίδες ή των υπαλλήλων που συμπληρώνουν χειρόγραφα καρτέλες με στοιχεία εταιρειών κι εργαζομένων είχε ένα στοιχείο γραφικότητας, πλέον είναι τουλάχιστον θλιβερή.

Ανταγωνιστικότητα
Το εχθρικό για τις επενδύσεις περιβάλλον στην Ελλάδα αποτυπώνεται και στις σχετικές μετρήσεις. Στην τελευταία έκθεση του World Economic Forum (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ) για την ανταγωνιστικότητα, η Ελλάδα κατετάγη στην 128η θέση (μεταξύ 139 χωρών) σε ό, τι αφορά τον αριθμό των διαδικασιών για την έναρξη μιας επιχείρησης και στην 68η θέση σε ό, τι αφορά τον απαιτούμενο χρόνο για την έναρξη.
Επίσης, στην έκθεση Doing Business 2010 της Παγκόσμιας Τράπεζας η Ελλάδα κατετάγη στην 109η θέση μεταξύ 183 χωρών, ενώ στην ειδική κατάταξη για την έναρξη επιχείρησης βρέθηκε στην 140ή θέση.»

ΠΗΓΗ : http://news.kathimerini.gr Της Δημητρας Μανιφαβα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.